Διαχρονικά, στην Ελλάδα, η συζήτηση για τα αίτια και τα κίνητρα των πυρκαγιών ήταν θέμα - ταμπού. Ακόμα και στα καταστροφικά γεγονότα του 2007, μαζί με τις φωτιές έσβησε και κάθε διάθεση να αναζητηθούν αίτια ή παραλείψεις. Η κοινή γνώμη θυμάται το αεροπορικό μπουφάν τού τότε πρωθυπουργού -κίνηση που παρέπεμπε σε σενάρια εξωτερικής επίθεσης- καθώς και τη δήλωση της Ντόρας Μπακογιάννη που υπαινισσόταν ότι τις φωτιές τις βάζουν οι αναρχικοί. Άλλοι ζύμωναν τη θεωρία συνωμοσίας ότι τις φωτιές τις βάζουν μετανάστες. Λέξεις όπως “δασικοί χάρτες”, “Κτηματολόγιο”, “αυθαίρετη δόμηση”, “οικοπεδοφάγοι” ήταν εκτός θέματος, γιατί ακουμπούσαν οργανωμένα οικονομικά και πελατειακά συμφέροντα. Έτσι το θέμα έκλεινε, μέχρι την επόμενη πυρκαγιά.
Τώρα δεν πρέπει να ξανακλείσει. Αν καταλήγουμε στην άποψη ότι η τραγωδία της περασμένης Δευτέρας συνέβη επειδή στην οικιστική ανάπτυξη δεν υπάρχουν κανόνες, αυτοί οι κανόνες πρέπει να μπουν. Αλλά οι κανόνες σε αυτά τα ζητήματα δεν είναι καθόλου δημοφιλείς. Για να εφαρμοστούν λοιπόν, χρειάζονται εκτεταμένη διαβούλευση και ευρύτερες συναινέσεις.
“Τίποτα δεν θα μείνει αναπάντητο” είπε στο διάγγελμά του ο πρωθυπουργός. Η κοινωνία, που τις ημέρες αυτές εκδηλώνει ένα εντυπωσιακό κίνημα αλληλεγγύης, έχει σημειώσει αυτήν τη δέσμευση. Το ερώτημα είναι τι στάση θα κρατήσει η αντιπολίτευση. Γιατί, μέχρι σήμερα, πολέμησε οποιαδήποτε προσπάθεια θεσμικού εκσυγχρονισμού σε οποιονδήποτε τομέα. Της είναι πολύ πιο εύκολο να στέκεται απέναντι, ελπίζοντας να κεφαλαιοποιήσει κάθε είδους κοινωνική δυσαρέσκεια. Και διατηρώντας, παράλληλα, τα τοπικά πελατειακά της δίκτυα άθικτα και ευχαριστημένα.
Ας ανοίξει λοιπόν άμεσα η συζήτηση, να δούμε τι έχουν να πουν. Θα είναι ενδιαφέρον.
