Ζώντας από μέσα, εδώ και κάποιον καιρό, το Μέγαρο Μαξίμου, είμαι υποχρεωμένος -ήθελές τα, έπαθές τα- να εντρυφώ κάθε μέρα στα εξόχως αποκαλυπτικά που γράφονται για πλείστα όσα από τα εντός του τεκταινόμενα. Την Παρασκευή, για παράδειγμα, διάβασα στα ΜαριΝέα, ότι επικράτησε την Πέμπτη πανικός στα ενδότερα του Μεγάρου λόγω του ότι ο Λαβρόφ ανακοίνωσε ότι δεν θα μας έρθει. Την ίδια μέρα, ή την προηγούμενη, έμαθα ότι οι βουλευτές της Ν.Δ. θα πληρώσουν τα σπασμένα και δεν θα πάνε για μπάνια επειδή ο αρχηγός τους είχε την επιφοίτηση ότι ο Τσίπρας ετοιμάζει εκλογές τον Οκτώβριο. Και εννοείται, κατά ριπάς κάθε μέρα βομβαρδίζομαι ότι υπάρχει εδώ μαύρη μαυρίλα, καθώς η κυβέρνηση καταρρέει και είναι πλέον ή βέβαιη η νίκη του Κυριάκου. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι δεν σταματάμε να οργανώνουμε νέες απάτες. Με το Μνημόνιο που δεν τελειώνει, τις συντάξεις που κόβονται και διάφορους που τρώγονται.
Διαπράττω, συνεπώς, δημόσια αυτοκριτική. Συμβαίνουν πανικοί, βομβαρδισμοί, ραβδισμοί, πράγματα και θάματα, καημένε, και χαμπάρι δεν παίρνεις! Τζάμπα τρως το ψωμί εδώ μέσα τελικώς. Αδυνατείς να ανταπεξέλθεις, όσο σκληροπυρηνικός, εμφυλιοπολεμικός, σταλινικός, ...ικός κι αν είσαι. Από την άλλη, σκέφτομαι, προς δικαιολόγησή μου, ότι με τούτα και με κείνα, επιθεωρησιογράφο χρειαζόμαστε, όχι δημοσιογράφους, γραφεία Τύπου και μετακλητούς με επίφοβους τίτλους. Διότι απέναντι σε αυτή τη φρενιασμένη ακροδεξιά διοχέτευση, ή και αποχέτευση, λυμάτων, που παριστάνουν τα λήμματα, και που άλλοι ονομάζουν δημοσιογραφία, άλλοι επικοινωνία, άλλοι προπαγάνδα, ενώ πρόκειται για σκέτη... μητσοτακία, τι μπορείς να κάνεις; Πλάκα, θα πείτε. Ε, η πλάκα θέλει τους ειδικούς της. Γιατί εμείς υποτίθεται πως είμαστε σοβαροί. Η δουλειά μας είναι να απαντάμε σοβαρά στον Κυριάκο, στη Σπυράκη, στον Μαρινάκη, στον Αυγενάκη. Μπενάκης - Αυγενάκης η υπόθεση αν με εννοείτε.
Θα σας πω τι φοβάμαι. Με τον Τσίπρα να έχει τον τελευταίο καιρό κέφια καλοκαιρινά, τον Κοτζιά να κατεβαίνει στα «υπόγεια» ακριβώς πάνω στις κρίσιμες στιγμές του πανικού και να χαζογελάμε με παλιές κομμουνιστικές ιστορίες. Τα επιτελεία των υπογείων να αποψιλώνονται με άδειες, κουστωδίες υπουργών να συσκέπτονται όχι για τα ψηφοδέλτια, αλλά για τη μετά τα Μνημόνια εποχή. Και τον Τσακαλώτο να επιμένει ότι ο ΠΑΟΚ θα πάρει πρωτάθλημα, αρχίζω να ανησυχώ. Μήπως δεν ανησυχούμε αρκετά; Μήπως κάτι υποψιάζεται ο Κυριάκος για τη μοίρα που επιφυλάσσουμε στα νικηφόρα του όνειρα κι εμείς υπνώττουμε; Μήπως έχει καταλάβει το χουνέρι που του ετοιμάζουμε στις κάλπες -να τρέχει και να μη φτάνει ούτε ο ωκύπους Άδωνις- και ετοιμάζει αντίμετρα; Τι να σας πω. Δεν ξέρω, δεν απαντώ...
