Του Πάνου Τριγάζη*
Σημαντική διάσταση της συμφωνίας των Πρεσπών, που δεν έχει επαρκώς φωτιστεί, είναι ότι υπηρετεί και την υπόθεση της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Ο λόγος που χαιρετίστηκε από σχεδόν όλες τις πολιτικές οικογένειες της Ευρώπης, πλην της Ακροδεξιάς, είναι ότι αποτελεί βαρύτατο πλήγμα για τον εθνικισμό, στη FYRΟΜ, την Ελλάδα και ευρύτερα στην ήπειρό μας.
Θυμίζω ότι στο συλλαλητήριο που οργάνωσε το VMRO στη Βίτολα, την ημέρα που υπογραφόταν η συμφωνία, στο πλευρό του Μίτσκοφκι ήταν ο γνωστός για τις εθνικιστικές και ξενοφοβικές του απόψεις πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Όρμπαν. Σημειώνω ότι το VMRO και η Ν.Δ. ανήκουν στην ίδια πολιτική οικογένεια, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ), το οποίο στηρίζει τη συμφωνία. Ωστόσο VMRO και Ν.Δ. συμπίπτουν στην αντίθεση προς την συμφωνία. «Προδότης» ο Ζάεφ για το VMRO, «προδότης» και ο Τσίπρας για τουλάχιστον μερίδα της Ν.Δ. και τους ακροδεξιούς συνοδοιπόρους της στο "Μακεδονικό".
H ευρωπαϊκή ιδέα είναι ασυμβίβαστη με τον ακραίο εθνικισμό. Γι’ αυτό την πολεμούν όλα τα ακροδεξιά μορφώματα, από το Εθνικό Μέτωπο της Λεπέν μέχρι τη λεγόμενη Εναλλακτική για τη Γερμανία, τα οποία, παρεμπιπτόντως, χαιρέτισαν με ενθουσιασμό την εκλογή Τραμπ.
Μερικοί αποδίδουν την εχθρότητα του Τραμπ προς την Ε.Ε. στον αυξανόμενο ανταγωνισμό ΗΠΑ - Γερμανίας, όμως, αυτή εξηγείται και με τη γενικότερη φιλοσοφία του Αμερικανού Προέδρου, που εκφράζεται με το σύνθημα «πρώτα η Αμερική» και την υποτιθέμενη αντίθεσή του στην παγκοσμιοποίηση. Στο όνομα της απέχθειάς του για την Ε.Ε., ο κ. Τραμπ έφτασε να κατηγορήσει την Τερέζα Μέι ότι «καταστρέφει το Brexit», τασσόμενος υπέρ της σκληρής επιλογής και όχι της ήπιας, που έχει επιλέξει η βρετανική κυβέρνηση.
Προφανώς στην ηγεσία της Ε.Ε., (Γιούνκερ, Μέρκελ και Μακρόν), δεν αρέσουν καθόλου παρεμβάσεις τύπου Τραμπ στα της Ένωσης, πολύ περισσότερο που Ε.Ε. και ΗΠΑ, με ευθύνη του Αμερικανού Προέδρου, βρίσκονται σε εμπορικό πόλεμο. Την ίδια ώρα, εντός της Ε.Ε. σημειώνονται πολιτικές ανακατατάξεις, προς όφελος των λεγόμενων ευρωσκεπτικιστών της Δεξιάς... Η παραδοσιακά προσηλωμένη στην ευρωπαϊκή ενοποίηση Ιταλία, έχει σήμερα μια τέτοια κυβέρνηση, η οποία εξελέγη με σημαία τη μεταναστοφοβία.
Συνεπώς, κυβερνήσεις σαν του Τσίπρα στην Ελλάδα και του Ζάεφ στη FYROM (Βόρεια Μακεδονία), στέλνουν μηνύματα σε αντίθετη κατεύθυνση από την προαναφερθείσα, στηρίζουν τη διεύρυνση της Ε.Ε. στα Δυτικά Βαλκάνια και τη μετατροπή της περιοχής σε «ειρηνικό διαμέρισμα στο κοινό ευρωπαϊκό σπίτι», μέσω επιλογών καλής γειτονίας, ισότιμης συνεργασίας και συνανάπτυξης. Τέτοιες επιλογές χρειάζεται η Ε.Ε. για να βγει από τη σημερινή της κρίση.
Την ίδια ώρα στην Ελλάδα, το κόμμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή, συμπλέει σήμερα με τους χειρότερους ευρωσκεπτικιστές, αμφισβητώντας συλλογικές αποφάσεις και εκτιμήσεις της Ε.Ε., ακόμα και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, για την πορεία εξόδου της Ελλάδας από την κρίση, ενώ το ίδιο κάνει και "Μακεδονικό".
Με αυτά τα δεδομένα, στην Ε.Ε. και την Ελλάδα, το «πρόοδος ή συντήρηση» έχει αναχθεί σήμερα σε κυρίαρχη αντίθεση. Πέραν των άλλων, η συμφωνία των Πρεσπών αναδεικνύει με σαφήνεια τη διάκριση Δεξιάς - Αριστεράς στον τόπο μας. Όλος ο κόσμος της αριστεράς οφείλει να αντιληφθεί ότι δεν υπάρχει πιο αριστερή πράξη της σημερινής κυβέρνησης από την συμφωνία των Πρεσπών. Αυτό επιβεβαιώνουν και οι ανακατατάξεις που ήδη σημειώνονται στο πολιτικό σκηνικό, με κορυφαία την αποχώρηση του Ποταμιού, και όχι μόνο, από το ΚΙΝ.ΑΛΛ, ενώ σημαντικές απώλειες, λόγω και της στάσης της ηγεσίας της στο Μακεδονικό, έχει και η Ν.Δ., όπως δείχνουν οι διαγραφές Μίχαλου και νωρίτερα του Ευάγγελου Αντώναρου, που υπήρξε δεξί χέρι του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή. Τώρα, αν ο Κυριάκος πιστεύει ότι θα αναπληρώσει τις απώλειες κεντροδεξιών στελεχών και ψηφοφόρων προσεταιριζόμενος μερίδα των «μακεδονομάχων», θα έλεγα ότι είναι «μακριά νυχτωμένος». Την Ακροδεξιά σε όλες τις εκφράσεις της πριμοδοτεί με τη στάση του στο "Μακεδονικό".
Τέλος, είναι αναμενόμενο να μη δέχονται τη συμφωνία των Πρεσπών οι κήρυκες της «οικονομικής διείσδυσης», δηλαδή, της επέκτασης του ελληνικού μεγάλου κεφαλαίου στα Βαλκάνια με όρους «πλιάτσικου». Άγνωστες λέξεις γι’ αυτούς η συνανάπτυξη και η κοινή ασφάλεια, αφού στον πυρήνα της ιδεολογίας τους είναι η «ανάπτυξη» σε βάρος των άλλων και της Φύσης. Εδώ έφτασαν να συνδιαδηλώνουν με κραυγάζοντες «στα όπλα-στα όπλα, να πάρουμε τα Σκόπια». Με τέτοιους «πατριώτες», η Ελλάδα δεν χρειάζεται εχθρούς.
* Ο Πάνος Τριγάζης είναι μέλος της Κ.Ε. και συντονιστής του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων και Εξωτερικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ
