Όταν σπέρνεις ανέμους, θερίζεις θύελλες, λέει μια από τις λαϊκές μας ρήσεις και ελάχιστες είναι οι φορές που δεν επιβεβαιώνεται. Η εφαρμογή της στην πολιτική δε, είναι σχεδόν δεδομένη. Το τελευταίο διάστημα, με αφορμή την συμφωνία για το "Μακεδονικό" το κλίμα που δημιουργούν συγκεκριμένα κέντρα τόσο στην κοινωνία όσο και στην πολιτική ζωή είναι δυσώδες και θυμίζει μαύρες εποχές της πρόσφατης ιστορίας μας.
Εγκλωβισμένη στο στρατηγικό αδιέξοδο και στην κατάρρευση του καταστροφολογικού της αφηγήματος, η αξιωματική αντιπολίτευση επενδύει στην πιο ακραία εθνικιστική ρητορεία, η οποία όμως, όπως είναι φυσικό, έχει απόληξη και στην πράξη. Εδώ και μήνες, υπουργοί, βουλευτές, στελέχη, ακόμη και απλοί υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ γίνονται στόχος λεκτικών αλλά και φυσικών επιθέσεων και απειλών. Το κατά τα άλλα λαλίστατο κόμμα του Κ. Μητσοτάκη -με πραγματικό ηγέτη, βέβαια, τον Αντ. Σαμαρά- επιλέγει να καλύψει, να σιωπήσει ή στην καλύτερη να καταδικάσει χλιαρά αυτές τις πρακτικές.
Ακόμη και σήμερα, στις ολιγομελείς συγκεντρώσεις ακροδεξιών στοιχείων, ο Κ. Μητσοτάκης και τα μίντια που τον στηρίζουν βλέπουν "πατριώτες διαδηλωτές" και "αγανάκτηση κατά του Τσίπρα". Τι κι αν τα συνθήματα που επικρατούν είναι "στα όπλα, να πάρουμε τα Σκόπια", το "αλήτες προδότες πολιτικοί", οι απειλές για κρεμάλες και λοιπά εθνικιστικά παραληρήματα; Αφού στρέφονται κατά της κυβέρνησης, καλά θα είναι. Είναι αυτή ακριβώς η στήριξη και η κάλυψη που παρέχει η αξιωματική αντιπολίτευση εν είδει υποκριτικού και ψευδούς πατριωτισμού που δίνει οξυγόνο σε αυτούς που ονειρεύονται στρατιωτικά πραξικοπήματα από το βήμα της Βουλής και βρίσκουν χειροκροτητές στις συγκεντρώσεις των "Μακεδονομάχων".
Είναι αυτή ακριβώς η εθνικιστική πλειοδοσία στην οποία καταφεύγει η δεξιά παράταξη που δίνει άλλοθι σε όσους επιθυμούν να γυρίσουν την Θεσσαλονίκη στις εποχές των Γκοτζαμάνηδων και του εμφυλιοπολεμικού μίσους. Ήταν άλλωστε ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης που εισηγήθηκε ως γραμμή του κόμματός του τη διαιρετική γραμμή μεταξύ πατριωτών και μειοδοτών, έστω ελαφρώς πιο εύσχημα.
Μόλις πριν λίγες ημέρες, ομάδες ακροδεξιών επιτέθηκαν σε πολίτες στην Καμάρα της Θεσσαλονίκης, ενώ στη συνέχεια βεβήλωσαν το μνημείο του Ολοκαυτώματος. Μέχρι σήμερα, έχουν προηγηθεί σειρά περιστατικών που μυρίζουν παρακράτος και τρομοκρατία. Πράξεις που δεν αντιπροσωπεύουν την αγνή πατριωτική ευαισθησία και ανησυχία που εκφράζουν πολλοί συμπολίτες μας. Υπενθυμίζουμε μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά γεγονότα.
Το χρονικό των τραμπουκισμών
Στις 21 Ιανουαρίου πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη μεγάλο συλλαλητήριο με μεγάλη συμμετοχή ενάντια στη συμφωνία Αθήνας - Σκοπίων. Με κεντρική παρουσία της Χρυσής Αυγής αλλά και "γαλάζιων" στελεχών, ομάδα που συμμετείχε στην συγκέντρωση συγκροτημένα κινείται προς το κτήριο όπου στεγαζόταν η κατάληψη Libertatia και το πυρπολούν. Από θαύμα δεν υπήρξαν νεκροί. Την ίδια στιγμή, άλλη ομάδα επιχειρεί να επιτεθεί σε αντιφασίστες που βρίσκονται στην Καμάρα. Την ίδια ημέρα, χρυσαυγίτες που κατευθύνονταν στο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία βεβηλώνουν το μνημείο του Ολοκαυτώματος στην πόλη. Το μνημείο βεβηλώνεται ξανά την περασμένη Πέμπτη. Πρόκειται για το συλλαλητήριο από το βήμα του οποίου ο απόστρατος στρατηγός Φράγκος κλείνει την ομιλία του φωνάζοντας "Ζήτω η Ελλάς, ζήτω ο Στρατός, ζήτω οι Ειδικές Δυνάμεις".
Στις 19 Μαΐου ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γ. Μπουτάρης παρίσταται στις εκδηλώσεις για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Μερικοί από τους συγκεντρωμένους, έπειτα από σύνθημα που δίνει ένας εξ αυτών όπως φαίνεται στα σχετικά βίντεο, επιτίθενται βίαια στον δήμαρχο, που καταφέρνει να φυγαδευτεί με τη βοήθεια συνεργατών του και της ασφάλειάς του. Εμπλεκόμενοι στην επίθεση, μέλη της Χρυσής Αυγής και άλλων ακροδεξιών οργανώσεων. Την επίθεση την καταδικάζει με δυσκολία η Ν.Δ., ενώ στελέχη της επιχαίρουν. Την περασμένη Πέμπτη, μετά από το συλλαλητήριο Παμμακεδονικών Συλλόγων κατά της συμφωνίας των Πρεσπών στη Θεσσαλονίκη, μερίδα διαδηλωτών έφτασε κάτω από το σπίτι του του Γ. Μπουτάρη με πορεία φωνάζοντας υβριστικά συνθήματα και εξαπολύοντας απειλές.
Στις 16 Ιουνίου, κατά τη διάρκεια της συζήτησης για την πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης, έξω από τη Βουλή πραγματοποιείται ολιγάριθμη συγκέντρωση και επιχειρείται επανειλημμένα εισβολή. Όπως προκύπτει από τα σχετικά πλάνα, μερίδα των συγκεντρωμένων φορούσε εθνικιστικά μπλουζάκια, ενώ δεν έλειψαν και οι ναζιστικοί χαιρετισμοί. Όπως αποκάλυψε την Τετάρτη ο Ν. Βούτσης, βρέθηκαν μεγάλες ποσότητες από μάρμαρα, καδρόνια και σίδερα. Την ίδια μέρα, εντός της αίθουσας, ο Χρυσαυγίτης Μπαρμπαρούσης καλεί τον στρατό σε πραξικόπημα και σύλληψη του πρωθυπουργού και του υπουργού Εξωτερικών.
Στις 22 Ιουνίου, στην Καβάλα, μερίδα συγκεντρωμένων σε διαδήλωση για το "Μακεδονικό" παίρνουν στο κατόπι και απειλούν τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Παπαφιλίππου, αποκαλώντας τον προδότη και βρίζοντάς τον χυδαία, τη στιγμή που ο βουλευτής ήταν μαζί με τη μικρή εγγονή του.
Στις 25 Ιουνίου, ομάδες τραμπούκων επιχειρούν να αποκλείσουν τον χώρο έξω από τη ΔΕΘ όπου πραγματοποιούνταν εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ. Επί 3,5 ώρες, κουκουλοφόροι, πολλοί εξ αυτών με ακροδεξιά διακριτικά, καίνε κάδους, πετάνε πέτρες και μολότοφ, τραυματίζοντας ακόμη και μέλη των ΜΑΤ. Στο στόχαστρο βρέθηκε και ο -καταδικασμένος σε ισόβια από τη Χούντα- βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Τρ. Μηταφίδης.
Στις 28 Ιουνίου, την Πέμπτη, οι αρχές συλλαμβάνουν μέλη «ακροδεξιάς ομάδας» που σκόπευε να μεταβεί από την Καβάλα στη Θεσσαλονίκη, για τη συμμετοχή στα συλλαλητήρια κατά της συμφωνίας Ελλάδας - ΠΓΔΜ για το όνομα της γείτονος χώρας. Τα μέλη είχαν μαχαίρια, κάνναβη, βενζίνες και μπουκάλια για μολότοφ, κουκούλες και κράνη, όπως αποκάλυψε ο Ν. Τόσκας. "Βλέπει παντού ακροδεξιούς", σχολίασε στη Βουλή η βουλευτής της Ν.Δ. Όλ. Κεφαλογιάννη. Την ίδια ημέρα, στην Αθήνα, έξω από συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ, λιγότερα από 15 άτομα με σημαίες φωνάζουν "στα όπλα, να πάρουμε τα Σκόπια".
Ταυτόχρονα, όλο αυτό το διάστημα οι βουλευτές της συμπολίτευσης δέχονται απειλές, ενώ ο υπουργός Εξωτερικών, όπως έχει αποκαλύψει και ο ίδιος, έχει λάβει περισσότερες από 800 απειλητικές επιστολές, σφαίρες αλλά ακόμη και κουτί με χώμα και αίμα. Κι ενώ η καταδίκη θα έπρεπε να θεωρούνταν δεδομένη από όλα τα κόμματα του αποκαλούμενου "δημοκρατικού τόξου", αυτό δεν συμβαίνει. Η αντιπολίτευση συνεχίζει να βλέπει "οργή κατά της κυβέρνησης" και απλούς "διαδηλωτές", στρώνοντας το χαλί στον φασισμό, για μικροκομματικά κέρδη. 'Οταν βέβαια το τέρας στραφεί απέναντι και στην ίδια, τότε ίσως να είναι αργά.
