Ανακάλυψε το φως και το τοπίο της πατρίδας μας ο παγκόσμιος κινηματογράφος πριν από πολλές δεκαετίες. Ένα φως που δεν μπορεί να αποδώσει κανένας τεχνητός φωτισμός. Και ένα φυσικό ντεκόρ που κανένας σκηνογράφος δεν έχει το ταλέντο να συνθέσει. Γυρίστηκαν έτσι ταινίες που καθόρισαν την κινηματογραφική ιστορία. Να θυμίσουμε «Το παιδί και το δελφίνι» που ήταν η πρώτη αμερικανική παραγωγή που γυρίστηκε στη χώρα μας, το 1957. Ακολούθησε η βρετανοαμερικανική ταινία δράσης «Τα κανόνια του Ναβαρόνε» το 1961 και ο «Αλέξης Ζορμπάς» του Κακογιάννη το 1964. (Η «Ηλέκτρα» του ίδιου σκηνοθέτη, γυρισμένη το 1962 έκανε διεθνή καριέρα, αλλά ήταν εγχώριας παραγωγής - της «Φίνος Φιλμς»). Δυστυχώς, αυτές τις πρώτες παραγωγές από το εξωτερικό, δεν τις ακολούθησαν και άλλες ώστε να κάνουν την Ελλάδα έναν σταθερό κινηματογραφικό προορισμό. Σποραδικά τα τελευταία χρόνια είχαμε «Το απέραντο γαλάζιο» στην Αμοργό το 1988, το αμερικανικής παραγωγής «Το μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι» το 2001 και το μιούζικαλ «Μάμα Μία» το 2008. Στη συνέχεια, οι διεθνείς κινηματογραφικές παραγωγές, επέλεξαν άλλες χώρες της ευρύτερης γειτονιάς μας.
Είχαμε, λοιπόν, σκόρπιες παραγωγές χωρίς συνέχεια και χωρίς την παγίωση μιας μόνιμης κατάστασης. Γιατί άραγε; Μα γιατί όλα αυτά τα χρόνια οι κυβερνήσεις δεν προχώρησαν στη νομοθέτηση ενός ευνοϊκού πλαισίου που θα μπορούσε να προσελκύσει τις ξένες παραγωγές που θα ήθελαν να δουλέψουν κάτω από το ελληνικό φως και μέσα στο υπέροχο φυσικό ντεκόρ της πατρίδας μας. Βουνά, θάλασσες, παραδοσιακούς οικισμούς, σύγχρονες πόλεις κ.λπ.
Έρχεται λοιπόν η παρούσα κυβέρνηση και δημιουργεί κατ’ αρχάς το υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, το οποίο οργανώνει στη συνέχεια ένα θεσμικό πλαίσιο ανταγωνιστικό άλλων χωρών που προσελκύουν αυτές τις παραγωγές. Η Μάλτα, η Κροατία, η Τουρκία ή η Ιταλία και η Ισπανία έχουν πια έναν δυνατό ανταγωνιστή. Την Ελλάδα, που με τον Νόμο 4487 του 2017 διευκολύνει την ανάπτυξη της παραγωγής οπτικοακουστικών έργων στη χώρα μας, μέσω της παροχής του επενδυτικού κινήτρου της επιχορήγησης. Αυτός ο νόμος της κυβέρνησης, δεν στοχεύει μόνον την προσέλκυση επενδύσεων από το εξωτερικό, αλλά φροντίζει και για την ανάπτυξη της εσωτερικής παραγωγής και ακόμα ενθαρρύνει συμπαραγωγές με φορείς και παραγωγούς του εξωτερικού.
Έχουν ήδη εξασφαλισθεί 75 εκατομμύρια ευρώ για τις πρώτες παραγωγές. Ο νόμος φροντίζει να τελειώσει διά παντός το καθεστώς της ανάθεσης σε «ημετέρους». Με αίσθημα δικαίου και απόλυτη διαφάνεια, ορίζει την επιλογή και υπαγωγή στο επενδυτικό κίνητρο εκείνων των προτάσεων, οι οποίες συγκεντρώνουν υψηλή βαθμολογία σύμφωνα με ορισμένο κατάλογο πολιτιστικών κριτηρίων. Κρίνεται, λοιπόν, η μοναδικότητα του προτεινομένου οπτικοακουστικού έργου, σε σχέση με τη χώρα μας, ώστε να αναδειχθεί η πολιτιστική, ιστορική, γεωγραφική και τουριστική μοναδικότητα της Ελλάδας, ώστε να προσελκύει και να υλοποιεί και άλλες παραγωγές συνεχώς στο μέλλον. Αυτοί οι πολιτιστικοί κατάλογοι βαθμολογίας, προσαρμόσθηκαν στις ιδιαιτερότητες της χώρας μας, χρησιμοποιώντας τη γνώση και τις εμπειρίες από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχουν ήδη υιοθετήσει ένα ανάλογο βαθμολόγιο.
Υπάρχουν προβλέψεις για την έγκαιρη, εντός 45 ημερών έγκριση του προτεινόμενου οπτικοακουστικού έργου, ενώ τα χρήματα εκταμιεύονται σε διάστημα τέσσερις έως έξι μηνών. Τελειώνει οριστικά, λοιπόν, η αδιαφανής «προσγείωση» μέρους της επιχορήγησης σε ενδιάμεσες επιδέξιες τσέπες.
Αυτονόητο είναι, πως με την προσέλκυση τέτοιων διεθνών παραγωγών, κινούνται και μια σειρά ακόμα από επαγγέλματα και οικονομικές δραστηριότητες. Μεταφορές, εστίαση, κατασκευή ρούχων και σκηνικών, θέσεις εργασίας για τεχνικούς και καλλιτέχνες και άλλα πολλά. Ενισχύεται λοιπόν η επιχειρηματικότητα και η εξειδικευμένη τεχνογνωσία, αυξάνεται η απασχόληση, ανατρέπεται η φυγή άξιων νέων ανθρώπων από τη χώρα, ενώ δημιουργούνται υπηρεσίες υψηλής προστιθέμενης αξίας και διαμορφώνεται μια νέα εξωστρεφής εθνική ταυτότητα, το περίφημο branding, αξιοποιώντας τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας.
Τα ταξίδια εργασίας του υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής Νίκου Παππά και του γενικού γραμματέα Ενημέρωσης Λευτέρη Κρέτσου φέρνουν ήδη τα πρώτα αποτελέσματα. Με έμπνευση και σκληρή δουλειά μια βιομηχανία ελπιδοφόρα γεννιέται για το κοινό καλό.
Ελπίζουμε, λοιπόν, να επιστρέψουν με νέα ορμή και για μόνιμη εγκατάσταση το παιδί και το δελφίνι ώστε να συμβάλουν στην αναγέννηση μιας πατρίδας που μας αξίζει και της αξίζουμε.
* Ο Πάνος Σκουρολιάκος είναι μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτής Περιφέρειας Αττικής
