της Γιωργίας Παπαγεωργίου
Λίγο πριν της ιταλικές εκλογές ο Γερμανός επίτροπος για τον προϋπολογισμό Γκούντερ Έτινγκερ (Günther Oettinger) δήλωσε σε συνέντευξή του*: «Η ανησυχία και η προσδοκία μου [είναι] ότι οι αγορές, τα κρατικά ομόλογα, η οικονομική ανάπτυξη της Ιταλίας θα μπορούσαν να λειτουργήσουν δραστικά, ώστε να δώσουν ίσως ένα σημάδι στους ψηφοφόρους, προκειμένου να μην ψηφίσουν λαϊκιστές ούτε της Αριστεράς ούτε της Δεξιάς». Αυτή είναι η ακριβής μετάφραση της πρότασης, που διατύπωσε. Στα κοινωνικά δίκτυα και από τον ίδιο και από τον δημοσιογράφο, στον οποίο δόθηκε η συνέντευξη, δημοσιεύτηκε η φράση: «Οι αγορές θα μάθουν στους Ιταλούς να ψηφίζουν», που είναι και η ουσία τής πιο πάνω τοποθέτησης.
Θα μπορούσε κάλλιστα κάποιος κακόβουλος να ισχυριστεί ότι ο κύριος Έτινγκερ, σε μια Ευρώπη όλο και πιο ακροδεξιά βαίνουσα, ήταν βαλτός να κάνει αυτό που αποδοκιμάζει: Με λαϊκιστικό τρόπο να προβάλει μια θέση, που από εγωισμό και μόνο θα έσπρωχνε τον ιταλικό λαό να φέρει ακροδεξιούς λαϊκιστές στην εξουσία (δεν εξετάζεται εδώ η κριτική σκέψη των Ιταλών ή η ορθότητα του αποτελέσματος).
Είναι μάλλον σύνηθες το ευέξαπτο του χαρακτήρα του επιτρόπου. Ήταν το 2011, όταν ζήτησε οι σημαίες των υπερχρεωμένων χωρών να κυματίζουν μεσίστιες μπροστά στα κτήρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τότε ακόμη δεν είχε έρθει στο φως της δημοσιότητας η έρευνα της Eurostat του 2015, βάσει της οποίας το δημόσιο χρέος της Γερμανίας ανερχόταν στα 2,17 τρισ.
Δεν θα ήταν σωστό να παραγκωνιστεί η σημασία καθεαυτής της δήλωσης. Σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος της Ευρώπης έγκαιρα έσπευσε σε δηλώσεις καθησυχασμού προς τους Ευρωπαίους πολίτες και σε νουθεσίες προς τον κύριο Έτινγκερ, καθώς δεν χρειάζεται να επισημαίνονται τα αυταπόδεικτα. Τα τελευταία χρόνια τα εκλογικά αποτελέσματα, είτε αφορούν την ανάδειξη κυβέρνησης είτε δημοψήφισμα, την επόμενη μέρα συνοδεύονται από πτωτική τάση στα χρηματιστήρια. Ομοίως και οι δημοσκοπήσεις, όταν παρουσιάζεται προεκλογικά, κάποιο μη αρεστό στις αγορές αποτέλεσμα. Συνακόλουθα επηρεάζεται αναλόγως και το κοινό και κυρίως η ψήφος του.
Η διακοπή του παρεμβατισμού αυτών των απρόσωπων, γενικών και αόριστων οικονομικών lobby-funds-καρτέλ είναι καθήκον της ηγεσίας μιας χώρας. Αν όμως η ηγεσία είναι οικονομικά εξαρτημένη από τα συμφέροντα, όπως συμβαίνει στο Μεξικό με τα καρτέλ των ναρκωτικών και της διαφθοράς, ποιος θα βρεθεί να τους σταματήσει; Οι απλοί άνθρωποι. Αρκεί να κατανοήσουν τη δύναμη της κριτικής σκέψης. Έτσι μόνο δεν θα χειραγωγούνται στις αποφάσεις τους από τους διάφορους Έτινγκερ.
* 2η παράγραφος ”Meine Sorge ist... zu wahlen”: http://www.dw.com/de/g%C3%BCnther-oettinger-erntet-mit-wahlempfehlung-heftige-kritik/a-43974559
