Τις τελευταίες ημέρες βιώσαμε το σημαντικό και το χρήσιμο της ενημέρωσης, όπως το εκλαμβάνουν τα περισσότερα από τα κανάλια μας! Έδωσαν πλήρεις πληροφορίες και κάλυψαν απολύτως τις αγωνίες των Ελλήνων για τις συνήθειες του βρετανικού πριγκηπικού ζεύγους, για το πόσο ευχαριστήθηκαν από την ελληνική μπουγάτσα, για το ποιες είναι οι προτιμήσεις της Καμίλας - Δούκισσας της Κορνουάλης για να μην ξεχνιόμαστε-, ακόμη και για τα χρώματα των πιο προσωπικών της ενδυμάτων! Διάχυτη η συγκίνηση, τουλάχιστον από εκείνους που δεν σέβονται απλώς τους θεσμούς άλλων χωρών -αυτονόητη άλλωστε υποχρέωση- αλλά τους θεωρούν έναυσμα πρόκλησης των δικών τους οραματισμών...
Τα περισσότερα τουλάχιστο από αυτά τα κανάλια, τα αποκαλούμενα και «μέσα μαζικής πληροφόρησης», θεώρησαν «ιστορική» την επίσκεψη του βρετανικού πριγκηπικού ζεύγους στην Ελλάδα και την ίδια ώρα ξέχασαν να πληροφορήσουν τις νεότερες γενιές για ένα άλλο πραγματικά ιστορικό γεγονός. Ήταν αυτό που συνέβη τις ίδιες μέρες πριν από 73 χρόνια, στις 9 Μαΐου του 1944, όταν στο προάστιο Κάρλσχορστ του Βερολίνου υπογράφηκε η άνευ όρων συνθηκολόγηση της χιτλερικής Γερμανίας με τις συμμαχικές δυνάμεις. Ήταν η μέρα που σηματοδότησε τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη, τη λήξη μιας από τις πιο αιματοβαμμένες περιπέτειες στην ιστορία της ανθρωπότητας, που στοίχισε τη ζωή σε 50 εκατομμύρια ανθρώπους, ανάμεσα στους οποίους αθώα παιδιά και άμαχο πληθυσμό...
Για την Ιστορία, που δυστυχώς γνωρίζουν πολύ λίγοι από τις νεότερες γενιές: Επί πληθυσμού στην Ελλάδα 7,5 περίπου εκατομμυρίων εκείνη την εποχή, είχαμε ως χώρα κάτι λιγότερο από 500.000 θύματα. Τα 15.700 ήταν από τον ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940-1941, περίπου 10.000 νεκροί ήταν από τις συνακόλουθες ελληνογερμανικές συγκρούσεις και άλλοι τόσοι από τις μάχες της Μέσης Ανατολής, από εκτελέσεις αντιστασιακών και άμαχων κατά την τριπλή Κατοχή (Γερμανών, Βούλγαρων και Ιταλών) περίπου 68.000, και από πείνα και κακουχίες εκατοντάδες χιλιάδες, που κατά πολλούς ανέρχονται στις 300.000... Κοντά στις απώλειες αυτές, υπήρξαν απίστευτες οικονομικές -και όχι μόνο- καταστροφές πολιτών, αλλά και της ίδιας της χώρας...
Αλλά, γιατί μονολογώ τώρα. Φαίνεται ότι για πολλούς, εντεταλμένους να δίνουν ισότιμα χρήσιμες για την κοινωνία πληροφορίες... άλλα έχουν προτεραιότητα...
(Σημ. Και κάτι ενθαρρυντικό: Όταν το απόγευμα της περασμένης Τετάρτης, (9-5-2018), σε σχετική εκπομπή του δημοτικού ραδιοφώνου της Θεσσαλονίκης αναφέρθηκα στην αναγκαιότητα διάσωσης της ιστορικής μνήμης, ένας εκ των συνομιλητών, ο πρόεδρος του «Ιστορικού και συλλεκτικού αρχείου της Θεσσαλονίκης» Μάνος Μαλαμίδης, τόνισε ότι φέτος παραβρέθηκαν για πρώτη φορά τόσοι πολλοί Έλληνες και ξένοι -ιδιαίτερα Ρώσοι- στην εκδήλωση της λήξης του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου που έγινε, όπως κάθε χρόνο, στα συμμαχικά νεκροταφεία του Ζέιτενλικ στη Θεσσαλονίκη. Η είδηση ωστόσο αυτή σχεδόν «δεν βγήκε στον αέρα»).
* Ο Γιάννης Αικατερινάρης είναι αρχιτέκτων, πρώην πρόεδρος του ΤΕΕ/ΚΜ.
