Live τώρα    
16°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
16 °C
13.4°C17.6°C
3 BF 66%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
14 °C
10.9°C15.9°C
1 BF 64%
ΠΑΤΡΑ
Σποραδικές νεφώσεις
15 °C
9.0°C15.5°C
2 BF 63%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
14 °C
13.8°C14.7°C
2 BF 77%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
15 °C
13.0°C14.5°C
1 BF 75%
Το «περίπου» και το «ακριβώς»
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Το «περίπου» και το «ακριβώς»

Δήλωνε τα κτήματα στο περίπου. Κάποιος του έδωσε μια ιδέα: «Βάλε και το κτήμα του Αμερικανού δίπλα. Τριάντα χρόνια δεν έχει πατήσει το πόδι του. Θα παίρνεις κάτι παραπάνω». Επειδή οι περισσότεροι δήλωναν στο περίπου, η «πύλη», ο μηχανισμός υποβολής των αιτήσεων αποζημιώσεων και επιδοτήσεων, ο μηχανισμός δηλαδή περιγραφής των δικαιωμάτων, σκέφτηκε να μετακινεί τις ιδιοκτησίες, ώστε να τακτοποιείται ολόκληρο το «περίπου», η ανακρίβεια.

Ήταν ευχαριστημένοι όλοι. Δεν ασχολούνταν, φρόντιζε η «πύλη» και πιστώνονταν στους λογαριασμούς τους τα όποια χρήματα. Οι βιολογικοί καλλιεργητές, όμως, οι οποίοι έπρεπε να έχουν απόλυτα σαφείς συντεταγμένες αγροτεμαχίων, ώστε να τεκμηριώνεται η βιολογική καλλιέργεια, άρχισαν να ανακαλύπτουν πάνω στα κτήματά τους άλλους, συχνά επάλληλους ιδιοκτήτες. Ο ένας πάνω στον άλλο. Μερικούς για να τους βολέψουν οι διαχειριστές των αιτήσεών τους είχαν μετακινήσει στο βουνό, ακόμα και σε γειτονικά νησιά ή νομούς.

Οι χαρτογραφικές κατόψεις ήταν πλέον αφηρημένη τέχνη. Ελεύθερη ερμηνεία. Κόλαση. Το πρόβλημα μιας πολυετούς αμαρτωλής αυθαιρεσίας βγήκε στην επιφάνεια. Ο ΟΠΕΚΕΠΕ αναγκαστικά έπρεπε να ανακτήσει μια ηλεκτρονική ακριβολογία. Αρχίζουν οι διορθώσεις, οι επαναμετακινήσεις, οι σμικρύνσεις ιδιοκτησιών στα πραγματικά τους όρια. Αυτό μεταφραζόταν και σε αλλαγή επιδοτήσεων, αποζημιώσεων. Άλλοι δικαιούνταν περισσότερα, άλλοι λιγότερα. Άλλοι πάλι «κόβονταν» γιατί είχαν υποβάλει εκπρόθεσμα τις αιτήσεις.

Η «πύλη», ο μηχανισμός υποβολών, θεωρούσε ότι, αφού «τόσα χρόνια τους τακτοποιούσαμε, τι μας ανακατέψατε με τα ηλεκτρονικά και τις υπηρεσίες της Ε.Ε.;». Εκσυγχρονιστική άποψη. Αυτό που περιγράφω μοιάζει με αυτό που θα περιέγραφε ένας παρατηρητής της πολεοδομίας. Υποβάλλεται ένα σχέδιο στο περίπου, σε ένα περίπου ως προς τα τετραγωνικά οικόπεδο, τοποθετημένο σε έναν περίπου οικισμό και αυτά τα πολλαπλά περίπου υλοποιούνται με έναν περίπου τρόπο: άλλα τετραγωνικά, διαφορετικές συντεταγμένες, διαφορετικά δικαιώματα.

Οι στοίβες από τα πολλά «περίπου», υλοποίησης και ιδιοκτησίας, νομιμοποιούνται εκ των υστέρων με πολλούς επουλωτικούς νόμους. Άρα αυτά τα εκκρεμή «περίπου» μπορούν να γίνουν τελεσίδικα «ακριβώς». Δεν θα αλλάξει ο χαρακτήρας, η κουλτούρα του περίπου, αλλά θα αλλάξει η νομική αποτίμηση. Δεν θα αλλάξει η ασθένεια, ούτε το βιο-ελάττωμα, αλλά θα αλλάξει η γλώσσα γνωμάτευσης. Δεν θα λέει «είσαι σοβαρά ασθενής», αλλά ότι «έχουμε μια σταδιακή βιολογική ανατροπή που χρειάζεται ανάταξη». Δεν θα λέει «έχεις κουρελιασμένο ισχίο», αλλά θα λέει «έχουμε ένα πρόβλημα στη μηχανική της αρθρώσεως». Ή, όπως έλεγαν οι γιατροί στα παιδικά μου χρόνια, «δεν έχεις τίποτα. Να σε τρίψει η μάνα σου και να σου κόψει βεντούζες».

Αλλαγή αποτίμησης, αλλαγή μορφών τιμωρίας, ανατροπή του τρόπου υπολογισμού, υπόγεια αναπαραγωγή του προβλήματος. Αυτά και άλλα πολλά που η εμπειρία επισωρεύει πόσο εμπίπτουν στους κώδικες και στα επίδικα της Αριστεράς ή της Δεξιάς; Πόσο «κάθονται» στις οριοθετήσεις και την παραδοσιακή ιδεολογική και κομματική χωροταξία; Ωραία η Δεξιά διαμόρφωσε ένα κράτος αντιλειτουργικό κατ’ εικόνα της τύφλας της και της τακτοποίησης δικών της παιδιών.

Αναπαρήχθη, όμως και από τα αριστερά (;) αιτήματα «αποκατάστασης αδικιών», από αιτήματα συλλήβδην αναγνώρισης προσόντων, αναγνώρισης «δικαιωμάτων», αιτήματα «κοψίματος δρόμου», υπέρβασης σταδίων, που βαφτίζονταν κοινωνικές ανάγκες, κοινωνικά αιτήματα κ.λπ. Αναπαραγωγή ελαττωμάτων.

Αυτή η γενική, διακομματική στην πραγματικότητα, πρακτική, δημιούργησε και εκπαίδευσε ένα είδος πολίτη διαμόρφωσε ένα νέο είδος πολιτικής: του αντισυλλογικού δικαιωματισμού. Που συχνά απαιτεί την επίλυση αυστηρά προσωπικού προβλήματος και μάλιστα με τη χρήση «πολιτικού μέσου». «Εάν υπάρχει πολιτική βούληση, μπορεί να λυθεί. Έτσι μου είπαν». Έτσι εκπαιδεύτηκε πολυετώς ο πολίτης. Αυτό είναι το βαθύ σύστημα. Αυτή είναι η υπερπραγματικότητα. Ας μην επιτρέπουμε κι εμείς, τους «λομπίστες» και τους «κλαδάρχες» να ορίζουν τη νομοθετική παραγωγή.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL