Δικαίωμά τους κάποιων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ να διαφωνούν με την αναδοχή παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια, απόλυτο δικαίωμά τους.
Ας καταλάβουν ωστόσο ότι μάλλον βρίσκονται σε λάθος κόμμα.
Το λέω απλώς για να κάνουν τα κουμάντα τους.
Γιατί, πέρα από συνεδριακές αποφάσεις και τέτοια, σε όσες και όποιες υποχωρήσεις κι αν υποχρεώνεται ο ΣΥΡΙΖΑ.
Συνήθως με το λουρί στον σβέρκο, που λέει κι ο ποιητής.
Σε θέματα δικαιωμάτων δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του, ευτυχώς.
Και το ’χει πολλαπλώς αποδείξει.
Γι’ αυτό σου λέω, ας κάνουν τα κουμάντα τους...
Εξανέστη, και κατήγγειλε, και καταράστηκε, και διέρρηξε τα ιμάτιά της η Ν.Δ.
Για την επίθεση των παλιόπαιδων των ατίθασων του Ρουβίκωνα στη γαλλική πρεσβεία.
Επίθεση με μπογιές, μη νομίζεις.
Διότι ακούνε Ρουβίκωνα και κάτι παθαίνουν εκεί στο Μοσχάτο.
Για τις ρατσιστικές επιθέσεις πάλι όχι.
Για τις αγριότητες της Μυτιλήνη, ας πούμε.
Το παίρνουν απαλά εκεί το ζήτημα, μαλακά, ξώφαλτσα, με κατανόηση που λέει ο λόγος.
Εντάξει, «είναι κι αυτή μια στάσις, νιώθεται»...
Μπορεί να συνομιλεί με όποιον θέλει, μπορεί να δέχεται όποιον θέλει ο Πάνος Καμμένος. Ακόμη και τον Φαήλο Κρανιδιώτη!
Και να σχεδιάζει μαζί του ποιος ξέρει τι.
Να τον δεχτεί όμως στο σπίτι του, ή στο γραφείο του στους ΑΝ.ΕΛΛ., όπου του κάνει κέφι τέλος πάντων.
Όχι στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, επ’ ουδενί.
Και να φωτογραφίζονται αμφότεροι περιστοιχιζόμενοι από την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων!
Τέτοιες ντροπές.
Να δούμε τι ακόμη μπορεί να ανεχτεί ο Τσίπρας. Να δούμε...
Κι εκεί, που λες, που πηγαίναμε μια χαρά να γίνουμε Βόρεια Κορέα.
Έρχεται ο Κιμ Γιονγκ Ουν και μας τα χαλάει.
Αναστέλλει τις πυρηνικές δοκιμές, κλείνει και κάτι εργοστάσια.
Άσε που ετοιμάζεται να επισκεφτεί Σεούλ και Ουάσιγκτον.
Γι’ αυτό σου λέω, ένα πρότυπο είχαμε κι εμείς, ένα όραμα, και πάει.
Όπως όμως την έσπασε σε μας ο Κιμ, έτσι την έσπασε στον SKY (και όχι μόνο) ο Ερντογάν.
Ο οποίος ξαφνικά την είδε ειρηνιστής.
Ποιον να εμπιστευτείς πια και πού ν’ ακουμπήσεις;
Παιδιά, εκείνο κει το ΚΙΝ.ΑΛ., το Κίνημα Αλλαγής με τ’ όνομα, υπάρχει;
Ως ενιαίος φορέας εννοώ, υπάρχει;
Γιατί, αν υπάρχει, τότε γιατί εγώ βλέπω αλλού ο παπάς κι αλλού τα ράσα του;
Άλλες ανακοινώσεις η Φώφη, άλλες ο Σταύρος, άλλες ο Θανάσης, άλλες ο Γιώργος.
Επί του ιδίου θέματος δε.
Όσο για απόψεις από Βενιζέλο - Λοβέρδο μέχρι Ραγκούση.
Άσ ’το καλύτερα, τι να σχολιάσεις, κλέβεις εκκλησία.
Ναι, καλά καταλάβατε, ο φάκελος της Novartis παίρνει τον δρόμο για την τακτική Δικαιοσύνη.
Εκεί που δεν έχει παραγραφές και τέτοια λούσα.
Όπως άλλωστε εισηγούνταν, σε ανύποπτο χρόνο, οι συνταγματολογούντες του ΠΑΣΟΚ.
Τι έγινε, παιδιά, πονάει;
Αν δεν είχε προηγηθεί η επίθεση στη Συρία, η επίσκεψη Μακρόν στον Τραμπ μπορεί και να πέρναγε στα ψιλά.
Τώρα όμως, άλλη διάσταση.
Άσε δε που, σύμφωνα με τις εκείθεν πληροφορίες, εντελώς με τα νερά του Τραμπ ο Γάλλος, ο κεντρώος εκσυγχρονιστής.
Όμως τι Συρία, τι Ιράν και τι εμπορικός πόλεμος Αμερικής - Ευρώπης.
Οι προβολείς έπεσαν προπάντων στον ενδυματολογικό ανταγωνισμό των δύο πρώτων κυριών, εννοείται!
Εντάξει, ο Μητσοτάκης φρικιά και μόνο επί τω ακούσματι της απλής αναλογικής, γνωστό αυτό.
Αλλά και η Φώφη; Από πότε;
Όσο για το ΚΚΕ και την επ’ αυτού, ομοίως απορριπτική, στάση του εμβληματικού του δημάρχου Πατρέων.
Τι να πεις, σκέτη θλίψη...
Επί θεμάτων ενδιαφέροντος Μαρέβας, ο Κυριάκος παγίως δεν απαντά, άκρα του τάφου σιωπή ένα πράμα.
Απαξιεί; Κάνει πως δεν ακούει;
Άποψη, σου λέει, επιλογή. Ή μήπως ανάγκη;
Διότι, τι να πει; Έλα στον Θεό σου και πες μου τι μπορεί να πει ο χριστιανός.
Ενώπιον των βιομηχάνων μιλούσε που λέτε ο Μητσοτάκης.
Και εκεί ακριβώς στους βιομηχάνους βρήκε να πει ότι στην Ελλάδα «ευτυχώς ή δυστυχώς είναι φτηνή η εργασία».
Εδώ που τα λέμε, πάλι καλά.
Αν τον έπαιρνε (αν δεν υπήρχαν κάμερες δηλαδή) θα έλεγε μονάχα «ευτυχώς».
Στο 4,2% το πρωτογενές πλεόνασμα του 2017 σύμφωνα με τη Eurostat.
Κοίτα όμως να δεις που και επ’ αυτού τα καταφέρνουν οι άπλυτοι.
Και πάνε τώρα, που λες, αν έχεις τον Θεό σου, με άλλον αέρα στα ευρωπαϊκά σαλόνια για το χρέος.
Εντάξει, το ΣτΕ το τερμάτισε και με τα Θρησκευτικά του Λυκείου.
Μνημείο μεσαιωνικού σκοταδισμού η απόφαση.
Άσε, φίλε, το πράμα δεν παλεύεται. Με τίποτα...
