Του Γιώργου Θ. Μιχαήλ*
Τα φυλάκια στα σύνορα απέχουν λίγα μέτρα το ένα από το άλλο. Ο Γιάννης και ο Κώστας, ο Αχμέτ και ο Σελίμ περιμένουν να έρθει η μέρα της άδειας για να συναντήσουν τους αγαπημένους τους. Ο χρόνος στα συνοριακά φυλάκια του Έβρου περνά πολύ αργά. Στις ατέλειωτες ώρες και μέρες, η παραδοσιακή και υποτιθέμενη αντιπαλότητα ανάμεσα στους νεαρούς στρατιώτες των δύο γειτονικών λαών, Ελλήνων και Τούρκων, μεταλλάσσεται αργά, αλλά σταθερά σε ένα ξεκίνημα γνωριμίας.
Οι αυστηρές εντολές των στρατιωτικών διοικήσεων παρακάμπτονται ευσχήμως και πλαγίως ακολουθούνται οι παγκόσμιες εντολές της καρδιάς. Ο απέναντι άγνωστος μετουσιώνεται σιγά-σιγά σε γνωστό και γείτονα. Γίνεται ο συνάδελφος, που η παρουσία και η σχέση μαζί του πλουτίζουν τις μέρες της ατέλειωτης μοναξιάς στα σύνορα. Έτσι λειτουργεί η ψυχή των νέων ανθρώπων όσο αυτοί παραμένουν αγνοί και δεν μεταβάλλονται σε ενεργούμενα και άβουλα θύματα των εξουσιών που εξυπηρετούν μόνο τα συμφέροντα των ολίγων αλλά και ολίγιστων.
Τα 18χρονα και τα 20χρονα στρατευμένα παιδιά μας είναι υποχρεωμένα να φροντίζουν και να φυλάνε τα σύνορα που, δυστυχώς, ακόμα διαχωρίζουν τους λαούς. Τα σύνορα «που από ψηλά αν κοιτάξεις θα σου φανούν τόσο ασήμαντα / που στη στιγμή θα τα ξεχάσεις».
Όταν τα νιάτα είναι ελεύθερα, δεν υποδουλώνονται από τον εθνικισμό και τη μισαλλοδοξία που προσπαθούν να διασπείρουν στις ψυχές τους οι εγκάθετοι των ολιγαρχών· τότε τα όπλα είναι άχρηστα και χρειάζονται μόνο για λύσιμο και δέσιμο.
Η ανοησία όμως μερικών επιπόλαιων και αλλοτριωμένων από τις εθνικιστικές σειρήνες, που χωρίς να το συνειδητοποιούν παίζουν επικίνδυνα παιχνίδια στήνοντας σημαίες σε ξερονήσια, πρέπει να δώσει τη θέση της στη σύνεση και την υπευθυνότητα. Οι παρορμητικές ενέργειες, οι βλακείες των θερμοκέφαλων και από τις δύο πλευρές, τα πολιτικά λάθη των κυβερνώντων και δυστυχώς η υποκρισία και η επικίνδυνη ανευθυνότητα της ελληνικής αντιπολίτευσης πρέπει να ξέρουμε ότι τελικά πληρώνονται με πολλή ταλαιπωρία και αίμα από τους νέους ανθρώπους που υπηρετούν την πατρίδα...
* Ο Γιώργος Θ. Μιχαήλ είναι αρχιτέκτονας - βιομηχανικός σχεδιαστής
