Με θετικά σχόλια και αυξημένο ενδιαφέρον αντέδρασαν τα μέλη και οι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ στην είδηση για την ευρεία σύσκεψη στελεχών του κόμματος που πραγματοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα με αντικείμενο την ανασύνθεση του κόμματος εν όψει της κρίσιμης περιόδου που εισήλθε η χώρα.
Στα αξιοσημείωτα της συνάντησης είναι ασφαλώς το γεγονός ότι δεν υπήρξε ένα «κλειστό» προσκλητήριο από κάποιους (άνωθεν), προς κάποιους άλλους (κάτωθεν) με την παραδοσιακή πυραμιδική δομή. Ούτε κάποιο εισηγητικό κείμενο που επίσης ετοίμασαν κάποιοι εμπνευσμένοι καλώντας τους άλλους να προσαρμόσουν τη σκέψη τους στο άνωθεν "ευαγγέλιο".
Ήταν μια συμφωνία που είχε προετοιμαστεί εδώ και αρκετό καιρό, καθ’ όσον τα γεγονότα έτρεχαν (και βέβαια τρέχουν). Τα στελέχη που μετέχουν στις δύο τάσεις της πλειοψηφίας (Πλατφόρμα 2010 και Ενωτική) διαπίστωσαν ότι το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ ως οργανωμένη συλλογικότητα αδυνατεί να στηρίξει αποτελεσματικά το κυβερνητικό έργο. Να αποτελέσει τον κρίσιμο παράγοντα που θα παρέμβει ώστε η χώρα να έχει μια καθαρή έξοδο από τα Μνημόνια και μια έξοδο από την κρίση με την κοινωνία όρθια.
Διαπίστωσαν επίσης ότι το προηγούμενο διάστημα διαμορφώθηκαν στο κόμμα ισχυρές συγκλίσεις που του επιτρέπουν να προχωρήσει ακόμα περισσότερο στην ενιαιοποίησή του με τη δημιουργία ενός μεγάλου πλειοψηφικού ρεύματος που θα οδηγήσει το ΣΥΡΙΖΑ στη δεύτερη τετραετία.
Για όλα αυτά απαιτείται η ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ και η ανασύνθεσή του στη βάση ενός μαζικού κόμματος των μελών.
Έχουμε κατά νου ένα δημοκρατικό πολυφωνικό κόμμα, με κατοχυρωμένο τον θεσμό των τάσεων που θα ενισχύουν τον εσωκομματικό διάλογο.
Αναφερόμαστε, δηλαδή, σε έναν ώριμο θεσμό επεξεργασίας και παραγωγής ιδεών. Με συντρόφους που μετέχουν στην Πρωτοβουλία 53+, μπορούμε να έχουμε ουσιαστική αντιπαράθεση στο πλαίσιο του κατοχυρωμένου εσωκομματικού διαλόγου.
Πιστεύω ότι με πολλούς από αυτούς έχουμε κοινούς τόπους. Δεν συμμερίζομαι την κινδυνολογία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σύρεται από την ηγεσία του προς τα δεξιά στο όνομα της εξουσίας και του κυβερνητισμού. Δεν διαμορφώνεται ρεύμα ιδεών στη βάση απειλών, αλλά μόνο στην ανάγκη η Αριστερά να απαντά αξιόπιστα στα προβλήματα του σήμερα.
