Οι φασίστες ποτέ δεν αγανακτούν.
Οι φασίστες μόνο μισούν.
Είναι το μόνο συναίσθημα που γνωρίζουν.
Οπότε μην κάνετε τον κόπο να τους ντύσετε με ρούχα που δεν τους κάνουν.
Μην επιχειρείτε να τους εξωραΐσετε.
Μην προσπαθείτε να τους μασκαρέψετε σε κάτι που δεν είναι.
Μην κάνετε τον κόπο να τους προσδώσετε κάτι που δεν νιώθουν.
Δεν είναι αγανακτισμένοι.
Φασίστες είναι κι αυτή η λέξη είναι αρκετή για να τους περιγράψει.
Είναι οι ίδιοι που αφού ξεζούμισαν τους ανέστιους τώρα τους περισσεύουν.
Πήραν ό,τι είχαν να τους πάρουν και τώρα κάνουν πως αγανακτούν.
Και στο σκοτάδι ξοδεύουν το μίσος τους σε γυναικόπαιδα.
Αυτοί που δήθεν “σήκωσαν το βάρος του προσφυγικού” νοικιάζοντας μέχρι και καλώδια για κινητά τηλέφωνα.
Αυτοί που κερδοσκόπησαν στοιβάζοντας έναντι αμοιβής ανθρώπους σε ξεχασμένα χαλάσματα.
Αυτοί που πούλησαν ληγμένα τρόφιμα αλλά μπροστά στις κάμερες υποδύθηκαν τους φιλάνθρωπους.
Αυτοί που λεηλάτησαν τις ίδιες τους τις παραλίες από σωσίβια και βάρκες φουσκωτές.
Αυτοί που είχαν να δουν πρόσφυγες από το 1922 και ξέχασαν τις βάρκες της Σμύρνης.
Αυτοί οι λίγοι οι ανιστόρητοι και αμνήμονες φασίστες που πάνε να λεκιάσουν ένα νησί δημοκρατικό από το γεννοφάσκια του.
Αυτοί που τα παραμορφωτικά κανάλια ντρέπονται να πουν με τ' όνομά τους.
Αυτοί και όλοι όσοι κρύβονται πίσω τους και στα μουλωχτά οπλίζουν τα χέρια τους με πέτρες και με μίσος.
Δεν είναι αγανακτισμένοι αυτοί που ούρλιαζαν “κάψτε τους”.
Μια οικτρή μειονότητα από φασίστες και ρατσιστές είναι που μηρυκάζουν τον προαιώνιο φόβο στο διαφορετικό και στο μη εκμεταλλεύσιμο.
Ας είχαν κι αυτοί θερμοκήπια με φράουλες κι εκεί θα βλέπαμε την “αγανάκτησή” τους.
