Και μέσα στη σύγχυση, ο Ερντογάν προκηρύσσει εκλογές.
Πρόωρες εκλογές, δηλαδή πολύ πρόωρες μιλάμε, ενάμιση χρόνο πριν.
Βάλε τώρα με τον νου σου τι έχει να μας προκύψει.
Με πόση διακριτικότητα και κομψότητα θα το διαχειριστεί ο Σουλτάν Ταγίπ το ζήτημα.
Το όλον πλέγμα των σχέσεων καλής γειτονίας ας πούμε.
Δηλαδή και αγιούτο γειτόνοι να ανακράξεις, εγώ θα σε καταλάβω.
Προσέξατε το σήμα της Θύρας 7 στα μπλουζάκια των σημαιοφόρων των βραχονησίδων;
Έτσι την είδανε τη φάση τα παιδιά, οπαδικά.
Και σκεφτήκανε ότι τους παίρνει να ασκήσουν και του λόγου τους εξωτερική πολιτική.
Έτσι τους την έδωσε, βρε παιδί μου, τι, γούστο τους θα γίνουμε;
Κι ύστερα, σου λέει, ο άλλος από το 1996 στα Ίμια, έστησε ολόκληρη καριέρα με τα ίδια πράματα.
Και τι καριέρα, ε;
Δεν μένει τώρα, μετά τα δοξαστικά των καναλιών, να δούμε μεθαύριο και τούτους σε τίποτα ψηφοδέλτια.
Σε ποια ψηφοδέλτια; Καταλαβαίνετε...
Ευτυχώς, δεν ξεβλαχέψαμε όλοι μας επαρκώς, όπως εσύ, αγαπητέ.
Δεν διάγουμε όλοι πολυτελή και πολυδάπανο βίο.
Αφού βαρέσαμε κάμποσα κανόνια.
Κι αφού αφήσαμε στον δρόμο απλήρωτο έναν σωρό κόσμο.
Μάλιστα. «Δεν είναι άμοιρη ευθυνών η κυβέρνηση για την κλιμακούμενη τουρκική προκλητικότητα».
Που πάει να πει, εξηγείται η προκλητικότητα.
Μπορεί και να δικαιολογείται κιόλας.
Κοτζάμ Κουμουτσάκος το είπε, τι, ψέματα θα μας πει; Αλίμονο.
Αλλά πόσο Κικίλιας μπορείς να γίνεις, φίλε; Πόσο;
Και πόσο Σπυράκη που λέει ο λόγος.
Αλλά και πόσο Αυγενάκης, μετά συγχωρήσεως.
Τελικά ναι, μπορείς.
Ο άλλος, που λέτε, έφτασε να μας πει ότι «στο Αιγαίο έχουμε ήδη ακήρυχτο πόλεμο».
Καταλαβαίνεις τώρα, έπαθε Καμμένο, κανονικά.
Ποιος άλλος; Άσ’ το καλύτερα.
Μονάχα η Ν.Δ., από ολόκληρο το ελληνικό πολιτικό φάσμα, συντάχθηκε ανοιχτόκαρδα με την επίθεση στη Συρία.
Γιατί; Δεν το περίμενες;
Α, ναι, συμφώνησε κι ο Λοβέρδος.
Προσωπικά ο Λοβέρδος, όχι το κόμμα του, έτσι;
Αφού προηγουμένως μας είχε διαβεβαιώσει ότι «ο Σαμαράς υπήρξε πολύ καλός πρωθυπουργός».
Τι είπες; Δίνει διαπιστευτήρια;
Τώρα που το λες...
Κατά δε την εμβριθή ανάλυση του ΚΚΕ, στην επίθεση στη Συρία μετείχε και η Ελλάδα!
Μάλιστα, κι αν θέλετε το πιστεύετε.
Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη, τι δεν καταλαβαίνεις;
Υπερδιπλάσιο του προβλεπόμενου το πρωτογενές πλεόνασμα στο πρώτο τρίμηνο του 2018.
Αλλά τι σας λέω, θα το ακούσατε ήδη στις ειδήσεις.
Τι, όχι; Περίεργο.
Εντάξει, μωρέ, λέμε και καμιά σαχλαμάρα να περνάει η ώρα.
Και, ναι, ο Βαγγέλης Μαρινάκης είναι πλέον ελεύθερος να ταξιδέψει όπου τραβάει η όρεξή του.
Ήρθη (ωραίο το «ήρθη» έτσι;) η απαγόρευση εξόδου για το Noor 1.
Κράτησε - δεν κράτησε δύο 24ωρα.
Και πολύ ήτανε μη σου πω.
Ο δε Στουρνάρας επιμένει.
Στην προληπτική γραμμή στήριξης.
Εδώ ακόμη και το ΔΝΤ τα γύρισε.
Εκείνος όμως τον χαβά του.
Σου λέει, πού θα πάει, κάποια στιγμή θα μ’ ακούσουν οι αγορές.
Και θα του βάλουνε τρικλοποδιά του κατσαπλιά που μας κοκορεύεται με την καθαρή έξοδο.
Και να δεις που με τα αναθεωρημένα του ΔΝΤ μπορεί τελικά και να το γλιτώσουμε το αφορολόγητο.
Μπορεί και τις συντάξεις, μπορεί.
Και κλάααμα ο Στουρνάρας και κλάααμα ο Κυριάκος.
Να τους λυπάται η ψυχή σου δηλαδή.
Με την παραμονή της υπόθεσης Novartis στην προανακριτική, την είχανε σίγουρη την παραγραφή.
Τώρα που πάει στη τακτική δικαιοσύνη παιδιά, σκούρα τα πράματα.
Καθ’ ότι εκεί μας προκύπτει το «ξέπλυμα», το απαράγραπτο.
Ναι, έτσι εξηγούνται ο θρήνος, οι κατάρες κι ο πανικός, έτσι ακριβώς.
Καταπέλτης για τον σουλτάνο το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου για του δύο Έλληνες στρατιωτικούς, έτσι;
Με συντριπτική τη συναίνεση δε.
Δηλαδή να το διαβάζει και να κοκκινίζει.
Αν μπορούσε δηλαδή του λόγου του να κοκκινίσει με κάτι, με οτιδήποτε.
51 χρόνια από κείνη τη φοβερή νύχτα.
Για σκέψου, 51 χρόνια! Καλά να ’μαστε να θυμόμαστε...
Ακόμη τίποτα με τα χημικά στη Συρία.
Όχι πως δεν τον έχω ικανό τον Άσαντ.
Για τέτοια και χειρότερα τον έχω.
Όμως, για την ώρα, μαγική εικόνα τα χημικά.
Πολύ Σαντάμ θυμίζει η φάση και δεν μ’ αρέσει.
Και, επιτέλους, όπως και να ’χει, ποιος και πότε διόρισε τον άλλονε διεθνή χωροφύλακα;
Και καμπόσοι Ευρωπαίοι κολαούζοι στο κατόπι του, α λα Μπλερ αν θυμάστε.
Ντροπής πράματα, παιδιά, ντροπής πράματα...
