Live τώρα    
20°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
20 °C
18.2°C22.0°C
1 BF 47%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
18 °C
14.7°C21.2°C
2 BF 57%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
17 °C
16.0°C19.4°C
2 BF 63%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
20 °C
18.8°C21.5°C
1 BF 61%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
15 °C
14.9°C18.4°C
2 BF 63%
Αλίμονο αν τσιμπήσουμε...
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Αλίμονο αν τσιμπήσουμε...

Η ψυχραιμία αποτελεί, έτσι κι αλλιώς, το μεγάλο μας όπλο. Και ίσως το μοναδικό. Απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα. Τη διαρκώς κλιμακούμενη, ώς τα όρια του διπλωματικού παραλογισμού. Το μεγάλο και ίσως το μοναδικό μας όπλο. Αμυντικό όπλο; Μπορεί. Όμως ισχυρό και αλάνθαστο. Όλα τ’ άλλα περισσεύουν. Αν μάλιστα τσιμπήσουμε στις προκλήσεις. Αν αποφασίσουμε ν’ απαντήσουμε «στα ίσα», δηλαδή με τον ίδιο τρόπο, τότε παίζουμε στο γήπεδό τους. Κρατώντας ανοιχτή την πόρτα του φρενοκομείου. Γιατί αυτό ακριβώς επιδιώκουν. Ναι, αν τσιμπήσουμε στις προκλήσεις, την πατήσαμε...

Η αλήθεια είναι ότι μπροστά στην πρόσφατη ρητορική του Τούρκου πρωθυπουργού Μπιναλί Γιλντιρίμ, του υπουργού Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου αλλά και του ίδιου του Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν, ακόμα και οι -αχρείαστοι βεβαίως- λεκτικοί λεονταρισμοί του Πάνου Καμμένου μοιάζουν με απλές ασκήσεις savoir faire.

Ναι, σχεδόν το τερμάτισαν τελευταία οι εξ Ανατολών γείτονές μας. Είτε στήνοντας από το πουθενά ανύπαρκτα «επεισόδια», είτε προκαλώντας σε τέτοια, είτε εκφραζόμενοι απαξιωτικά, έως προσβλητικά για τη χώρα μας. Έτσι ώστε διαμορφώνεται πλέον, εδώ σ’ εμάς, η πεποίθηση ότι δεν αποκλείεται η έκρηξη «θερμού επεισοδίου». Και πράγματι έτσι είναι. Δεν αποκλείεται. Καθόλου μάλιστα. Είτε εσκεμμένα, είτε ως αποτέλεσμα «τυχαίου ατυχήματος». Καθώς υπάρχει τέτοια «κινητικότητα» στους αιθέρες και στα νερά του Αιγαίου. Και καθώς βεβαίως τα νεύρα είναι, έτσι κι αλλιώς, τεντωμένα ως εκ της εμπρηστικής ρητορικής. Οπότε ναι, μπορεί να προκύψει το οτιδήποτε...

Είναι, βλέπετε, ο εντελώς απρόβλεπτος Ερντογάν, ο ικανός για όλα. Είναι η πολιτική του συμμαχία με τους Γκρίζους Λύκους. Είναι η ακόμη πιο εθνικιστικά ακραία αντιπολίτευσή του. Η οποία μάλιστα τον εγκαλεί ότι «δεν προστατεύει επαρκώς ούτε διεκδικεί με αποφασιστικότητα τα 18 νησιά του Αιγαίου που τους έχουμε κλέψει». Είναι η ήδη αρξάμενη προεκλογική περίοδος στη γείτονα, η προσφερόμενη πάντα για υστερίες. Και είναι επιπλέον η δεινή οικονομική κατάσταση της Τουρκίας, τέτοια που έχει εκτινάξει τα επιτόκια δανεισμού της σε διψήφια ποσοστά. Καθιστώντας, επί της ουσίας, απαγορευτικό τον δανεισμό. Με τις εύλογες συνέπειες για τον τουρκικό λαό. Ε, λοιπόν, η συνηθέστερη, ως η πιο «ανέξοδη», απάντηση σε όλα αυτά είναι, ως γνωστόν, η έξαρση του εθνικισμού...

Τζάμπα μαγκιές

Από το 1996 ήδη, οπότε διατυπώθηκε για πρώτη φορά η θεωρία των «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο, στρατηγικός στόχος της τουρκικής ηγεσίας είναι να μας σύρει σε διαπραγματεύσεις επ’ αυτών. Ενθαρρυνόμενη σχετικώς από την τακτική του ΝΑΤΟ. Το οποίο, αρνούμενο να αναμειχθεί στις διμερείς μας διαφορές, ακόμη και στις εξόφθαλμα ανισοβαρείς ως προς την ευθύνη, συνιστά να τα βρούμε μεταξύ μας. Όπως το ίδιο πάνω-κάτω και οι ΗΠΑ. Αλλά το «να τα βρούμε μεταξύ μας» σημαίνει συνομιλίες, δηλαδή διαπραγμάτευση. Με άλλα λόγια, αναγνώριση από τη μεριά μας «γκρίζας πραγματικότητας» στο Αιγαίο. Κι αυτό βεβαίως είναι κάτι που δεν μπορεί να δεχτεί επ’ ουδενί η ελληνική πλευρά. Υποστηρίζοντας ότι ζήτημα γκρίζων ζωνών δεν υπάρχει, δεδομένου ότι οι διεθνείς συνθήκες είναι ξεκάθαρες ως προς το νομικό καθεστώς νησιών και βραχονησίδων.

Εκεί λοιπόν βρίσκεται το ζήτημα. Γι’ αυτό η τουρκική ηγεσία προκαλεί. Γι’ αυτό και θα συνεχίσει να προκαλεί. Προκειμένου να φτάσουν σε τέτοιο σημείο τα πράγματα, ώστε να μην μπορούμε να αποφύγουμε τις επί του «προβλήματος» συνομιλίες. Και είναι αυτό που θα πρέπει, παντί τρόπω, να αποφύγουμε. Ενεργοποιώντας τις διεθνείς μας συμμαχίες στον μέγιστο βαθμό. Την Ε.Ε. δηλαδή κατά κύριο λόγο, όπως το κάνουμε ήδη, με ικανοποιητικά αποτελέσματα. Κλείνοντας επίσης, επειγόντως, τα άλλα ανοιχτά μέτωπα στα βόρεια σύνορά μας με την απαιτούμενη από τις συνθήκες ευρύτητα πνεύματος. Και, βεβαίως, ανθιστάμενοι στις προκλήσεις. Με την επίμονη επίδειξη ψυχραιμίας από τη μεριά μας. Και αποφασιστικότητας βεβαίως, αλλά προπάντων ψυχραιμίας.

Ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας στο σύνολό της πρώτα - πρώτα. Η οποία οφείλει να κατανοήσει τα αυτονόητα. Και να συμπεριφερθεί αναλόγως. Ευθύνη των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στη συνέχεια. Των οποίων οι επί του θέματος επιδόσεις δεν είναι καλές, για την ώρα. Καθόλου καλές. Καθώς καλλιεργούν προωθημένα πολεμικό κλίμα -πριμοδοτούν εκδηλώσεις εθνικιστικής υστερίας- αν δεν τις διαμορφώνουν κιόλας. Είναι χαρακτηριστικό εν προκειμένω (και ασφαλώς απαράδεκτο) το κανάκεμα από τη μεριά τους των αυτόκλητων «σημαιοφόρων» των βραχονησίδων. Εκείνων των τύπων που θεώρησαν «οπαδικό» δικαίωμά τους να προβαίνουν σε τζάμπα εθνικιστικές μαγκιές. Μαγκιές εντελώς τζάμπα για τους ίδιους, ιδιαιτέρως «δαπανηρές» ωστόσο για τη χώρα. Δαπανηρές, μπορεί και επικίνδυνες...

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL