Το έναυσμα έδωσε ο ίδιος ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας. Με έναν άνθρωπο στην εντατική να δίνει μάχη να κρατηθεί στη ζωή, ο Κυριάκος Μητσοτάκης -γνωστός και ως διώκτης του λαϊκισμού- έσπευσε να εκμεταλλευτεί πολιτικά τον βαρύ τραυματισμό ενός επιχειρηματία κατά τη διάρκεια ένοπλης ληστείας, ώστε να επαναφέρει στο προσκήνιο το γνωστό και χιλιοπαιγμένο τροπάρι της “γενικευμένης ανομίας”. Μετά το σινιάλο του αρχηγού, ακολούθησε μια ενορχηστρωμένη ομοβροντία δημοσιευμάτων για χάος, ανασφάλεια, έξαρση εγκληματικότητας, διάλυση της αστυνομίας, τρόμου των πολιτών και φυσικά μεγαλόστομες υποσχέσεις στους πολίτες πως θα κοιμούνται με “ανοιχτά παράθυρα” άμα τη επιστροφή της Δεξιάς στην εξουσία.
Το δόγμα “νόμος και τάξη” επιστρέφει σε νέα έκδοση, στοχεύοντας στα φοβικά ανακλαστικά μιας κοινωνίας που, αφού τρομοκρατηθεί αρκούντως με πρωτοσέλιδα και δελτία τηλεοπτικών ειδήσεων, αρχίζει να εξοικειώνεται με ένα θολό και συνάμα επικίνδυνο αφήγημα περί ενός αστυνομικού έξω από κάθε σπίτι και ενός οπλισμένου περιστρόφου κάτω από κάθε μαξιλάρι.
Μαθήματα αυτοάμυνας σε ηλικιωμένους προτείνει ο ένας, γιατί να μην πυροβολούμε τους διαρρήκτες αναρωτιέται ο άλλος και όλοι μαζί βάζουν την ψηφίδα τους στο πολύχρωμο μωσαϊκό της στοχευμένης και κατευθυνόμενης σύγχυσης των πολιτών, που, πέραν του υπαρκτού προβλήματος της εγκληματικότητας, έχουν να αντιμετωπίσουν και τα μέλη μιας “συμμορίας” που, αφού καταλήστευσε μέρα μεσημέρι τράπεζες, δημόσια ταμεία αλλά και συνοικιακά μαγαζιά τύπου ΚΕΕΛΠΝΟ, τώρα φωνάζει για να φοβηθεί ο νοικοκύρης. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Φωνάζουν οι “κλέφτες” για να φοβηθούν οι “νοικοκυραίοι”, για να θυμηθούμε και την προσφιλή έκφραση του Αντώνη Σαμαρά.
Μετά το ριφιφί στα ταμεία του ΚΕΕΛΠΝΟ, φωνάζουν για τους διαρρήκτες των πολυκατοικιών ώστε να φοβηθούν οι ένοικοι των διαμερισμάτων. Και όσο πιο βαριά τα δικά τους ανομήματα, τόσο πιο δυνατές οι φωνές τους. Όσο πιο βαθιά χωμένο το χέρι τους στο ταμείο, τόσο ξελαρυγγιάζονται περί νόμου και τάξης. Όσο πιο εθισμένοι στις μίζες και στα κρυφά δωράκια, τόσο πιο πομπώδεις οι υποσχέσεις τους περί καταπολέμησης του εγκλήματος.
Πίσω από τις κραυγές για την εγκληματικότητα κρύβονται τα ίδια κόμματα και τα ίδια ΑΦΜ που στοχοποίησαν τον τυροπιτά που δεν έκοβε απόδειξη ως τον μεγάλο ένοχο για τη χρεοκοπία της χώρας. Όπως και τότε, έτσι και τώρα. Κραυγάζουν για να κρύψουν το δικό τους ριφιφί.
