«Οι πρωτοφανείς κινητοποιήσεις των γυναικών και οι μεγάλες διαδηλώσεις συνταξιούχων δημιουργούν το κλίμα οργάνωσης μιας μεγάλες γενικής απεργίας τους επόμενους μήνες και κίνητρο για την Αριστερά για να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις της αλλαγής κυβέρνησης. Θέλουμε να αλλάξουμε την Ισπανία και την Ευρώπη ενώνοντας όλους όσοι αγωνίζονται εναντίον του νεοφιλελευθερισμού, από την Αριστερά, τους αριστερούς Σοσιαλδημοκράτες και τους Πράσινους έως τα κινήματα, τα συνδικάτα και τους απλούς πολίτες. Τον Οκτώβριο θα οργανώσουμε στο Μπιλμπάο το Προοδευτικό Φόρουμ και το Φόρουμ του Σαν Πάολο, εμπλουτίζοντας τις δημοκρατικές εμπειρίες των λαών των ηπείρων μας», τόνισε στην «Αυγή» ο Ενρίκε Σαντιάγκο, ηγετικό στέλεχος της Ενωμένης Αριστεράς που σε λίγες ημέρες θα αναλάβει τη θέση του γενικού γραμματέα του ιστορικού Κ.Κ. της Ισπανίας (PCE).
Συμμετέχοντας ενεργά σε νομικές οργανώσεις αποτελεί προσωποποίηση της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κυρίως των μεταναστών και των προσφύγων. Συμμετείχε, μεταξύ άλλων, στις νομικές ομάδες που συνέταξαν τις κατηγορίες εναντίον του Πινοσέτ, των πτήσεων της CIA, του Τζορτζ Μπους, της φυλακής του Γκουαντάναμο. Αποτέλεσε νομικό σύμβουλο των FARC στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις στην Κούβα.
- Οι γυναίκες και οι συνταξιούχοι οδήγησαν στο τέλος την “κοινωνική ειρήνη” της τελευταίας περιόδου;
Φαίνεται ότι διανύουμε μια περίοδο “ακυβερνησίας”, γιατί το Λαϊκό Κόμμα δεν μπορεί πλέον να κυβερνήσει. Χάνει διαρκώς συναίνεση ανάμεσα στον κόσμο και στη Βουλή δεν έχει την πλειοψηφία. Δυστυχώς, το Σοσιαλιστικό Κόμμα αρνήθηκε να κάνει συμφωνία με το Unidos Podemos και να έχουμε μια κυβέρνηση με άξονα την Αριστερά στην Ισπανία. Προτίμησε να δώσει στη Δεξιά την ευκαιρία να κυβερνήσει χωρίς καν να έχει συζητήσει με το Unidos Podemos τη δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης.
Η κρίση της Καταλωνίας επιτάχυνε το πρόβλημα ακυβερνησίας, γιατί είχαμε πλήρη ανικανότητα πολιτικής διαπραγμάτευσης και διαλόγου ανάμεσα στην ισπανική κυβέρνηση και την Καταλωνία. Πριν από δέκα χρόνια, υπέρ της ανεξαρτησίας ήταν μόλις το 14% των Καταλανών. Η έλλειψη διαλόγου εκτίναξε στο 50% το ποσοστό αυτό.
Την ίδια στιγμή, συνεχίζονται η κρίση και οι περικοπές, με την κυβέρνηση να σώζει τράπεζες και μεγάλες εταιρείες υποδομών, όπως την εταιρεία αυτοκινητοδρόμων, περικόπτοντας τις κοινωνικές δαπάνες, την Υγεία, την Παιδεία, τις συντάξεις. Η εργασία γίνεται διαρκώς και πιο ελαστικοποιημένη. Είναι απολύτως φυσικό να βλέπουμε ότι υπάρχει λαϊκή αντίδραση.
Στις 8 Μαρτίου είχαμε μια μεγάλη απεργία και πρωτοφανείς διαδηλώσεις γυναικών, στη Μαδρίτη η διαδήλωση έφτασε το ένα εκατομμύριο άτομα. Αμέσως μετά, είχαμε τις πολύ μεγάλες διαδηλώσεις των συνταξιούχων, ενώ συνεχίζονται οι απεργίες στον τομέα της Παιδείας, εξαιτίας του πρεκαριάτου των δασκάλων, και σε άλλους τομείς της πρόσκαιρης εργασίας, όπως στον τομέα της διανομής, όπως έχουμε πολλούς νέους.
Στοιχηματίζουμε στη διοργάνωση μιας γενικής απεργίες τους επόμενους μήνες, που τη ζητούν πάρα πολλοί τομείς, ελπίζοντας παράλληλα σε μια άλλης μορφής διακυβέρνηση από αυτή του Λαϊκού Κόμματος. Υπάρχει το γενικό αίτημα να εγκαταλείψουμε τη νεοφιλελεύθερη λιτότητα.
- Υπάρχουν αντιδράσεις;
Οι κυρίαρχες ομάδες αντιδρούν. Οι επιχειρηματίες με τη στήριξη της ιστορικής ηγεσίας του Σοσιαλιστικού Κόμματος, τον Φελίπε Γκονθάλες και τον Αλφόνσο Γκέρα, προσπαθούν να διευκολύνουν τη διατήρηση της Δεξιάς στην εξουσία διαμέσου του νέου κόμματος των Πολιτών, που έχει τη στήριξη πλέον της “κοινωνιολογικής” Δεξιάς, μετά τη διαρροή της δεξαμενής των ψηφοφόρων του Λαϊκού Κόμματος.
- Τόσο εσείς ως Ενωμένη Αριστερά όσο και το Podemos θα κάνετε εσωτερικές ψηφοφορίες για τη δημιουργία ενωτικών ψηφοδελτίων στις νέες εκλογικές αναμετρήσεις...
Στην Ενωμένη Αριστερά εργαζόμαστε για τις συγκλίσεις, την ενότητα, τη διεύρυνση της συναίνεσης ανάμεσα στις οργανωμένες μορφές των κομμάτων και κινημάτων, τους ανέντακτους, για να αντιμετωπίσουμε τον επόμενο εκλογικό κύκλο, το 2019, που θα έχουμε δημοτικές και περιφερειακές εκλογές και αυτές για το Ευρωκοινοβούλιο.
Στις εκλογές κατεβήκαμε με το Unidos Podemos και συνεργαζόμενα ψηφοδέλτια σε περιφερειακό επίπεδο, όπως το En Comù Podem στην Καταλωνία και το En Marea στη Γαλικία. Στοχεύουμε να διευρύνουμε αυτή την ενωτική πολιτική και να κατεβούμε ενωμένοι σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις.
- Η Δεξιά ετοιμάζεται να πάρει τη ρεβάνς έναντι των “Δήμων της Αλλαγής”;
Είναι δύσκολο να συμφωνήσουν το Λαϊκό Κόμμα και οι Πολίτες για κοινές καθόδους στις δημοτικές ή τις περιφερειακές εκλογές, γιατί και τα δύο κόμματα στοχεύουν να έχουν από μόνα τους την ηγεμονία της Δεξιάς. Το θέμα είναι τι θα κάνουν οι Σοσιαλιστές. Είναι δύσκολο να ελπίζουμε πολλά πράγματα για μια συνεργασία μας με το Σοσιαλιστικό Κόμμα, γιατί όποτε επέλεξαν μια, ήταν με τη Δεξιά.
Με τις πρόσφατες κινητοποιήσεις των συνταξιούχων είχαμε το θλιβερό φαινόμενο να έχουμε δύο συγκεντρώσεις στη Μαδρίτη, γιατί ο Σάντσεθ και το Σοσιαλιστικό Κόμμα δεν ήθελαν να διαδηλώσουν μαζί με την Αριστερά, ενώ σε όλη την υπόλοιπη Ισπανία διαδηλώσαμε ενωτικά. Ο Σάντσεθ πιέζεται από τα ιστορικά στελέχη του κόμματος και την πρόεδρο της τοπικής κυβέρνησης της Ανδαλουσίας Ντίαθ να μην συνεργαστεί με την Αριστερά. Άλλες φορές με την παθητικότητά του διευκολύνει τις πλειοψηφίες της Δεξιάς.
- Πως είναι η κατάσταση στην Καταλωνία;
Η κρίση στην Καταλωνία καλύπτει τη συζήτηση για την οικονομική και κοινωνική κρίση. Οι δυνάμεις των Καταλανών εθνικιστών συνεργάζονται στις εκλογές, από την άκρα Αριστερά έως τη συντηρητική Δεξιά. Προσπαθούμε να σπάσουμε την αντιπαράθεση ανάμεσα στον ισπανικό και καταλανικό εθνικισμό και να επικεντρωθούμε στα προβλήματα του κόσμου. Πρέπει να ενώσουμε όλη την Αριστερά στην Καταλωνία, είτε είναι υπέρ είτε κατά της ανεξαρτησίας, για να αντιμετωπίσουμε τη Δεξιά, γατί η καταλανική Δεξιά έκανε τις χειρότερες περικοπές στην Καταλωνία. Προσπαθούμε να πείσουμε και την Αριστερά που είναι υπέρ της ανεξαρτησίας να ανοίξουμε διάλογο, γιατί μας φαίνεται ότι ισχύει περισσότερο η αντιπαράθεση ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία και όχι ανάμεσα στην Καταλωνία και την υπόλοιπη Ισπανία. Για τον λόγο αυτό προτείνουμε να μετατραπεί η χώρα σε ομοσπονδιακό κράτος, με την πλήρη αναγνώριση των ιστορικών χαρακτηριστικών της Καταλωνίας.
- Το Κομμουνιστικό Κόμμα τι κάνει;
Το ΚΚ της Ισπανίας αποτελεί στο εσωτερικό της Ενωμένης Αριστεράς τον μεγαλύτερο υποστηρικτή της πολιτικής της διεύρυνσης και των συμμαχιών, με το Podemos, τις νέες δυνάμεις της Αριστεράς στη Γαλικία και την Καταλωνία. Πιστεύουμε ότι θα πρέπει να δημιουργήσουμε ένα νέο, ενωτικό πολιτικό υποκείμενο. Εμείς αντιμετωπίζουμε θετικά το ξεπέρασμα της Ενωμένης Αριστεράς με στόχο τη δημιουργία ενός πιο πλατιού πολιτικού κινήματος.
- Οι ιταλικές αρχές κατάσχεσαν το ισπανικό πλοίο Open Arms που διασώζει μετανάστες στη θάλασσα...
Καταδικάσαμε αμέσως αυτή την ενέργεια και υποστηρίζουμε όλες τις οργανώσεις που σώζουν τις ζωές των μεταναστών εξαιτίας της αντιμεταναστευτικής πολιτικής της Ε.Ε. Η ProActiva και το σκάφος της σεβάστηκαν το διεθνές και ναυτικό δίκαιο, όπως και αυτό για το άσυλο, και αρνήθηκαν πολύ σωστά να παραδώσουν στις αρχές της Λιβύης του μετανάστες. Η Ε.Ε. πρέπει να αλλάξει μεταναστευτική πολιτική, γιατί κοστίζει πάρα πολλές ζωές...
Δεν πρέπει να επιτρέψουμε μια αντιευρωπαϊκή πολιτική που θα κατακερματίζει τους εργαζόμενους
- Που οδηγείται αυτή η Ευρώπη;
Πρέπει να οικοδομήσουμε μια νέα Ευρώπη, όπου τις αποφάσεις θα τις παίρνουν οι πολίτες της, που θα έχει μια δίκαιη ανάπτυξη και μια πολιτική αναδιανομής του πλούτου, δημοκρατία και ελευθερία για τους ανθρώπους που ζουν σε αυτή, ελευθερία στις μετακινήσεις. Μια Ε.Ε. που δεν θα στηρίζεται στη νομισματική και οικονομική πολιτική που επιβάλλουν οι βόρειες χώρες και κυρίως η Γερμανία.
- Πώς βλέπει την Ευρώπη το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και τι ρόλο μπορεί να διαδραματίσει;
Πρώτα απ’ όλα πρέπει να διατηρήσουμε τη σημερινή ομάδα στο Ευρωκοινοβούλιο, την GUE, και να την διευρύνουμε με άλλες δυνάμεις που θέλουν και αυτές μια διαφορετική Ευρώπη.
Το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς θα πρέπει να συντονίζει την Αριστερά και να παρακολουθεί τις εξελίξεις, όπως τη δημιουργία του Προοδευτικού Φόρουμ της Μασσαλίας και του Φόρουμ του Σαν Πάολο, να διευκολύνει τη συζήτηση για την αναζήτηση εναλλακτικών πολιτικών τόσο ανάμεσα στις δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς όσο και ανάμεσα στις δυνάμεις της αριστερής Σοσιαλδημοκρατίας και τους Πράσινους, που θέλουν να αλλάξει η Ευρώπη. Το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς πρέπει να έχει τη διορατικότητα και την ευαισθησία για διάλογο και δράσεις με όλες τις προοδευτικές δυνάμεις που είναι κατά του νεοφιλελευθερισμού, χωρίς να απαιτεί να αλλάξουν τα χαρακτηριστικά τους.
Το Προοδευτικό Φόρουμ “έρχεται” στο Μπιλμπάο...
Η δημιουργία του Φόρουμ της Μασσαλίας αποτέλεσε μια καλή αρχή. Τον Οκτώβριο θα το φιλοξενήσουμε στο Μπιλμπάο, στη Χώρα των Βάσκων, στην Ισπανία. Θα πρέπει να προετοιμαστούμε καλά για τις συζητήσεις. Στην Ενωμένη Αριστερά αποφασίσαμε να το διοργανώσουμε με τον πλέον ενωτικό και ανοιχτό τρόπο. Θα έχουμε ασφαλώς ισχυρή παρουσία των δυνάμεων της Αριστεράς από όλη την Ισπανία, με τη συμμετοχή της εθνικιστικής Αριστεράς από τη Χώρα των Βάσκων, τη Γαλικία, τη Βαλένθια και αλλού. Ασφαλώς θα συμμετάσχει και το Κ.Κ. της Ισπανίας, που αποτελεί ενωτική δύναμη.
Χρειαζόμαστε ουσιαστικό διάλογο ανάμεσα σε όλες τις δυνάμεις που αντιμαχόμαστε τον νεοφιλελευθερισμό, από τη ριζοσπαστική Αριστερά, τους αριστερούς Σοσιαλδημοκράτες, τους Πράσινους, ως τα κινήματα και τα συνδικάτα, για να μπορέσουμε να διαμορφώσουμε μια εναλλακτική πρόταση που θα κερδίσει ευρεία συναίνεση ανάμεσα στους λαούς της Ευρώπης. Μπορούμε να αξιοποιήσουμε και τις προσπάθειες που έγιναν σε άλλα μέρη του πλανήτη, όπως στην Λατινική Αμερική, όπως την ALBA και το Φόρουμ του Σαν Πάολο, για να κατανοήσουμε τον πλούτο των ιδεών και των δυνάμεων που μπορούμε να κινητοποιήσουμε.
Μετά το Brexit και την άνοδο των ακροδεξιών, ρατσιστικών και ξενοφοβικών κομμάτων στην Ευρώπη, δεν πρέπει να επιτρέψουμε μια αντιευρωπαϊκή πολιτική που θα κατακερματίζει τους εργαζόμενους. Είμαστε αντίθετοι στη νεοφιλελεύθερη Ευρώπη, αλλά υποστηρίζουμε την πολιτική ένωση της Ευρώπης, τη στήριξη και τη διεύρυνση της δημοκρατίας και της συμμετοχής. Πρέπει να δείξουμε και να αποδείξουμε στους ευρωπαϊκούς λαούς ότι υπάρχει μια μεγάλη Αριστερά και ένας πλατύς προοδευτικός κόσμος που δεν συμβιβάζονται με τον διχασμό και το μίσος της Ακροδεξιάς και τον νεοφιλελευθερισμό. Πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι οι λαοί της Ευρώπης μπορούμε να οικοδομήσουμε ένα κοινό μέλλον σεβόμενοι τα κυριαρχικά δικαιώματα όλων και κυρίως των πιο αδύναμων, όπως των μεταναστών. Υπάρχουν άλλες επιλογές για την Ευρώπη από τον εθνικό απομονωτισμό και τον πόλεμο ανάμεσα στους φτωχούς και αυτές περνούν από τις πανανθρώπινες αξίες της Αριστεράς και των προοδευτικών δυνάμεων.
