ΣΤΟΥ ΜΠΑΚΑΚΟΥ, στις πέντε το απόγευμα. Εντάξει... Πόσες χιλιάδες φορές δεν κλείστηκαν τηλεφωνικά, προφορικά ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο οι συναντήσεις ανάμεσα σε ανθρώπους γνωστούς, ή και παντελώς αγνώστους, για σειρά ζητημάτων, από τα πιο απίθανα μέχρι τα πιο συνηθισμένα!
Το φαρμακείο του Πέτρου Μπακάκου για πολλά χρόνια υπήρξε το σημείο αναφοράς των Αθηναίων. Το κτήριο στη γωνία της πλατείας Ομονοίας με την Αγίου Κωνσταντίνου, από πλευράς αρχιτεκτονικής ή ιστορικής, δεν είχε κάτι το εντυπωσιακό... Το κομβικό σημείο του, όμως, στο κέντρο της πόλης και η μεγάλη γκάμα φαρμάκων και χημικών που διέθετε το φαρμακείο το καθιστούσαν πρώτο στις προτιμήσεις του κοινού. Ήταν πολύ συχνό άλλωστε το φαινόμενο όσοι/ες είχαν συνταγές "δύσκολες" να καταφεύγουν στη σιγουριά του Μπακάκου.
Στα τέλη της δεκαετίας του '50 η επιχείρηση εξυπηρετούσε 4.500 - 5.000 ανθρώπους την ημέρα. Έτσι, το φαρμακείο Μπακάκου με τα χρόνια γίνεται σημείο αναφοράς. Μπορούσες να το διαπιστώσεις περνώντας από το επίμαχο σημείο και σταματώντας για λίγο: ραντεβού συμπατριωτών ύστερα από πολλά χρόνια, τα πρώτα ερωτικά ραντεβού με την αγωνία της παρθενικής συνάντησης, αμέτρητες συναντήσεις για κάθε λόγο... σοβαρό ή όχι.
Το 1997 κυκλοφόρησε από τη Lyra ένας πολύ ωραίος λαϊκός δίσκος σε μουσική του Χρήστου Νικολόπουλου και στίχους του Θοδωρή Γκόνη με τίτλο «Δέκα χρόνια στου Μπακάκου». Βασικός ερμηνευτής ο Γεράσιμος Ανδρεάτος, που πλαισιώνεται σε ένα τραγούδι από τον Γιώργο Μαργαρίτη και στις δεύτερες φωνές από τη Σοφία Παπάζογλου και τον ίδιο τον συνθέτη.
Και για την ιστορία: Ο Πέτρος Μπακάκος ίδρυσε το πρώτο του φαρμακείο το έτος 1902 στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Αγουλινίτσα του νομού Ηλείας. Συνέταιρός του, ο χημικός Ανδρέας Σακαλής. Το φαρμακείο μεταφέρθηκε αργότερα στην Αθήνα, στην οδό Δώρου, και λίγα χρόνια μετά στην Ομόνοια, όπου τέθηκαν οι βάσεις για μια σύγχρονη και αξιόπιστη επιχείρηση.
* Ο Άγγελος Μανταδάκης είναι υπεύθυνος Πολιτισμού εκ μέρους της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ
