Το πιο δικολαβίστικο που ακούστηκε την Τετάρτη στη Βουλή από όλους αυτούς που έκλεισαν τα μάτια στο σκάνδαλο της Novartis, χαρακτηρίζοντάς το "σκευωρία" εκ μέρους της κυβέρνησης, ήταν τα περί του "βαθέος κράτους" που ξεστόμισε ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος της στρέβλωσης της πραγματικότητας, αρκεί να θυμηθεί τον ορισμό του "βαθέος κράτους".
Ο "πατέρας" της... ιδέας ήταν ο Κεμάλ Ατατούρκ τη δεκαετία του 1920 που είχε στήσει το derin devlet, ένα δίκτυο υπόγειας και βίαιης υπεράσπισης του κεμαλικού κατεστημένου απέναντι σε κάθε είδους αντιπολίτευση, απέναντι στον Τύπο, τους Κούρδους, τους κομμουνιστές κ.λπ. Έκτοτε "βαθύ κράτος" μάθαμε να λέμε ένα άτυπο -και απόλυτα εξωθεσμικό- δίκτυο με πλοκάμια εντός των κομμάτων εξουσίας, της κρατικής γραφειοκρατίας, των μυστικών υπηρεσιών, της Δικαιοσύνης κ.λπ., που προσπαθεί, σε μεγάλο βαθμό επιτυχώς, να ελέγχει την πολιτική μιας χώρας, ανεξάρτητα από την κάθε φορά εκλεγμένη κυβέρνηση.
Το να κατηγορεί, λοιπόν, κανείς την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για "βαθύ κράτος" είναι τουλάχιστον ανόητο. Εάν κάποιο κόμμα έχει προωθήσει εδώ και τρεις γενιές τους δικούς του ανθρώπους στο κράτος, αυτό είναι η Δεξιά, με όλα τα ονόματα που έχει αλλάξει, και στη συνέχεια μετά το 1981 το ΠΑΣΟΚ. Κι επειδή ο Βενιζέλος μόνο ανόητος δεν είναι, εκτόξευσε αυτή την κατηγορία για να προσπεράσει με στόμφο το πραγματικό ερώτημα -το ποιος έχει την ευθύνη, πολιτική και ενδεχομένως ποινική, για το μεγάλο φαγοπότι με τη φαρμακευτική δαπάνη- αντικαθιστώντας το με το δικό του αντιπολιτευτικό αφήγημα "δημοκρατία ή αυταρχισμός". Όπου ο Βενιζέλος και ο Σαμαράς εκπροσωπούν τη δημοκρατία κι ο Τσίπρας τον αυταρχισμό.
Ποιον πείθει αυτό το αφήγημα; Ίσως κάποιον που δεν έχει ζήσει ποτέ στην Ελλάδα. Οι κάτοικοι αυτής της χώρας γνωρίζουν καλά ότι δεν μπορεί κανείς να κατηγορήσει αυτή την κυβέρνηση ούτε για αυταρχισμό ούτε για... άλωση του κράτους. Αντιθέτως τόσο ο Σαμαράς όσο και ο Βενιζέλος δεν προσπάθησαν ποτέ να κρύψουν ότι θεωρούν το κράτος ιδιοκτησία τους. Και μοιάζει να αισθάνονται προσωπικά θιγμένοι από την... αριστερή παρένθεση, που απέδειξε -σε πείσμα των δικών τους βεβαιοτήτων- ότι δεν είναι παρένθεση.
