«Ευτυχώς που ο Ευκλείδης, ως από μηχανής θεός, έσκασε μύτη μεταξύ 'Μακεδονικού' και Novartis και με έκανε να χαμογελάσω», μου είπε ο φίλος μου ο Μεσαίος. Και όταν είδε την απορία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό μου, μου εξήγησε ότι αναφέρεται στον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο∙ και ότι αυτό που τον έκανε να χαμογελάσει ήταν «η αναφορά του Ευκλείδη σε πιθανές φοροελαφρύνσεις της μεσαίας τάξης», κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο...
Συνταξιούχος των 1.500 ευρώ είναι ο φίλος μου∙ όσο για το «Μεσαίος», δεν είναι το... βαφτιστικό του αλλά το παρατσούκλι του. Που υποδηλώνει την «ταξική» του προέλευση και, ταυτόχρονα, σαρκάζει τον κοινωνικό ξεπεσμό του. Την εισοδηματική ελεύθερη πτώση του, ακριβέστερα: διευθυντικό στέλεχος πολυεθνικής με ετήσιο οικογενειακό εισόδημα 50.000 ευρώ προ κρίσης, μεγάλο σπίτι σε ακριβή περιοχή της Αθήνας, εξοχικό, δύο αυτοκίνητα, το ένα μεγάλου κυβισμού. Πρόλαβε να πάρει τη σύνταξή του (3.000 ευρώ) πριν την κρίση και τώρα...
«Τώρα, με τις περικοπές καθαρίζω 1.480 ευρώ τον μήνα. Και περιμένω να δω αν θα μου την... κόψουν κι άλλο το ’19, με τη ρύθμιση του φίλου σου του Κατρούγκαλου», μου λέει... Αβάσταχτη η φορολογία εισοδήματος (με βάση ακόμα την “παλιά”, προ κρίσης, σύνταξη), τερατώδης ο ΕΝΦΙΑ, η γυναίκα του άνεργη, το ίδιο κι η κόρη του, ο γιός του φοιτητής, να τους συντηρεί και να τους χαρτζιλικώνει: «αδυνατούσα να πληρώσω, μπήκα στον νόμο Κατσέλη, κατέθεσα πινακίδες, και περιμένω...».
Και... περιμένοντας, άκουσε εκείνη την αναφορά του Ευκλείδη Τσακαλώτου στα μεσαία στρώματα και χάρηκε: «...έχουμε ζορίσει τα μεσαία στρώματα και αυτό έγινε για δύο λόγους. Επειδή είχαμε απόλυτη προτεραιότητα για την ανθρωπιστική κρίση και γιατί μας πήρε χρόνο και η δημοσιονομική προσαρμογή, αλλά και για να αντιμετωπίσουμε το μεγάλο πρόβλημα της φοροδιαφυγής. Ακριβώς επειδή υπερβαίνουμε τους στόχους και αντιμετωπίζουμε τη φοροδιαφυγή, έχει δημιουργηθεί ένας χώρος 3,5 δισ. ευρώ τα επόμενα πέντε χρόνια που μας επιτρέπει να σχεδιάσουμε φοροελαφρύνσεις για τα μεσαία στρώματα...»
Φυσικά, δεν είναι μόνο ο Ευκλείδης και η κυβέρνησή ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛΛ. που έχουν... ζορίσει τα μεσαία στρώματα: αυτό που σήμανε την αρχή του τέλους κάθε οικονομικής παραχώρησης προς την ευρωπαϊκή μεσαία τάξη είναι το πέρασμα της οικονομικής κρίσης από τις ΗΠΑ στην Ευρώπη, 2007 - 2008. Στην Ελλάδα, το «πειραματόζωο» του μεταμοντέρνου καπιταλιστικού συστήματος, το μεγάλο κούρεμα των μεσαίων στρωμάτων ξεκινά το 2010, με το πρώτο Μνημόνιο. Το σύνολο των μέτρων καθώς και οι παρενέργειές τους (πρωτόγνωρη ύφεση και πλήρης τραπεζική αδράνεια) «χτυπούν» τη μεσαία τάξη στις ρίζες της.
Η συνέχεια είναι γνωστή: ο οκταετής φαύλος κύκλος νέων μέτρων για νέο δανεισμό και νέα ύφεση και νέα μέτρα και νέος δανεισμός και νέα ύφεση και νέα μέτρα. Με τη μεσαία τάξη στο κέντρο του κύκλου, απαξιωμένη, ξεζουμισμένη, φτωχοποιημένη, να εκπίπτει, και να διολισθαίνει στη νεοταξική κατηγορία των νεόπτωχων: «Απ’ τα ψηλά στα χαμηλά», που λέει κι ο φίλος μου ο... «Μεσαίος».
Έχω ξαναγράψει ότι, στη ρητορική (και εν μέρει στην πράξη) της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛΛ., κάθε αναφορά στην αναγκαιότητα εξαιρέσεων από περικοπές και ελαφρύνσεων από φορολογικά βάρη εξαντλείτο στα «κατώτερα εισοδηματικά στρώματα», ενώ τα μεσαία στρώματα (η έκπτωτη στην περιοχή των φτωχών, πάλαι ποτέ «μεσαία τάξη») έμεναν εκτός... σχεδίου. Μέχρι που τα έβαλε στο σχέδιο ο κ. Τσακαλώτος στην ομιλία του στο ΕΒΕΑ: «Μπορούμε να έχουμε ένα δικό μας εναλλακτικό σχέδιο για την ανάπτυξη...». Και λίγο παρακάτω, «έχει δημιουργηθεί ένας χώρος 3,5 δισ. ευρώ τα επόμενα πέντε χρόνια που μας επιτρέπει να σχεδιάσουμε φοροελαφρύνσεις για τα μεσαία στρώματα».
Ωστόσο, είμαι υποχρεωμένος να ομολογήσω ότι διαβάζοντας την επόμενη παράγραφο* όπου, προφανώς, ο υπουργός επιχειρεί να ξεκαθαρίσει την (ιδεολογική;) σχέση της κυβέρνησης με τα «μεσαία στρώματα», έπαθα... δημιουργική ασάφεια: «...Δεν θεωρώ ότι είναι ο δικός μας ρόλος να δώσουμε την έμφαση στο θέμα αυτό και να πούμε ότι η βασική μας σχέση με τα μεσαία στρώματα θα είναι μέσα από τη μείωση της φορολογίας. Πιστεύω ότι είναι μια ιδεολογική μάχη και πρέπει να...».
Μπέρδεμα. Αγαπάμε Ευκλείδη, όμως οφείλει ένα ξεκάθαρο... ριμέικ της αναφοράς του στη σχέση ΣΥΡΙΖΑ - μεσαίας τάξης. Αν μη τι άλλο, να μάθουμε αν χαμογέλασε δικαίως ή αδίκως ο σύντροφος ο... «Μεσαίος».
* Η ομιλία του Ευκλείδη Τσακαλώτου στο ΕΒΕΑ, στο www.avgi.gr της 13ης.2.2018
