Περί ορέξεως ουδείς λόγος... Όπως όμως μας πληροφορεί το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος», μια εκτίμηση του προβλήματος των προστατευόμενων θαλάσσιων ασπόνδυλων αποδεικνύει ότι πολλά από αυτά προσφέρονται ως εκλεκτά εδέσματα σε μεγάλα εστιατόρια της Αθήνας και του Πειραιά... Είδη όπως ο πετροσωλήνας, η πίννα, η μπουρού, η κοχύλα, καθώς και ο λεγόμενος γόνος, κατέχουν υψηλή θέση στις προτιμήσεις των καταναλωτών. Μάλιστα, σε σύνολο 70 καταστημάτων που εν αγνοία τους συμμετείχαν σε έρευνα, το 80% είχαν τα παραπάνω είδη στο μενού ή δήλωσαν ότι σύντομα θα τα έχουν, ενώ κάποιοι δεν παρέλειψαν να ισχυριστούν ότι μπορούν να σερβίρουν ό,τι βγαίνει από τη θάλασσα - νόμιμο ή παράνομο...
Η «κατανάλωση κύρους» παίζει σημαντικό ρόλο στη διαχείριση τέτοιων ψαριών: Ανεξάρτητα από τη γευστική τους ποιότητα, προσφέρονται για «ταξική φιγούρα» σε κάθε περίπτωση. Όμως το αποτέλεσμα είναι το ίδιο με την κατανάλωση των προλετάριων ψαριών - της γόπας, της μαρίδας, του γαύρου: Οι θάλασσές μας γίνονται διαρκώς φτωχότερες από την άποψη των ιχθυοαποθεμάτων. Εδώ και δεκάδες χρόνια, το περιοδικό «Αλιευτικά Νέα» προειδοποιούσε για την επερχόμενη καθίζηση της ευρωπαϊκής και διεθνούς αλιείας, καθώς τα νέα μέσα αλιείας ήταν σε θέση να εντοπίσουν και να συλλάβουν όλο και μεγαλύτερους αριθμούς ψαριών...
Πάμε σε καθεστώς «ενσταυλισμένων» ιχθύων, όπου τα ψάρια «ελευθέρας βοσκής» είτε θα εκλείπουν είτε θα προσφέρονται μόνο σε γκουρμέδες που θα είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν ακριβότερα... Ή μήπως πρόκειται να αναδυθεί μια νέα αλιευτική πρακτική, βασισμένη στην εκ περιτροπής ύπαρξη αλιευτικών καταφυγίων; Ουδείς γνωρίζει. Προς το παρόν, παρά τις εκκλήσεις για κατανάλωση Ω3 λιπαρών, τα ψάρια θα απουσιάζουν όλο και περισσότερο από το καθημερινό μας διαιτολόγιο.
Υπάρχει όμως και κάτι άλλο στην όλη συζήτηση, που θέτει το ζήτημα της υγείας του θαλασσίου περιβάλλοντος. Θυμόμαστε το ναυάγιο του Αγία Ζώνη ΙΙ; Που κόντεψε να μετατρέψει τον Σαρωνικό σε νεκρή περιοχή και είχε υψηλό κόστος κάθαρσης; Όπως μας πληροφορεί το «Αρχιπέλαγος», παρόμοιο ναυάγιο έλαβε χώρα την παραμονή των Χριστουγέννων με το τουρκικό πλοίο Little Seyma -υπό παναμαϊκή σημαία- που έμεινε ακυβέρνητο και προσάραξε σε βραχονησίδα της Μυκόνου. Τι θα συνέβαινε εάν το πλοίο δεν μετέφερε αλεύρι αλλά επικίνδυνα χημικά ή πετρέλαιο;
Το κόστος ενός τέτοιου ναυαγίου θα ήταν υψηλό για τον τουρισμό και για όλες γενικά τις θαλάσσιες χρήσεις. Το ψάρι βρομάει από το κεφάλι -λέει το γνωστό γνωμικό- αλλά μερικές φορές βρομάει παντού...
