Μη ρωτάς πού το πάει ο Μαρινάκης.
Όπου και να το πάει, δεν είναι για καλό.
Αλλά πολιτικό μανιφέστο στην υποδοχή του Ισπανού προπονητή πού ξανακούστηκε;
Βρήκε μικρόφωνο θα πεις και κόλλησε;
Δικαίωμά του, σε κάθε περίπτωση.
Ακόμη και να βάλει κάλπη.
Για να το παίξει Μπερλουσκόνι α λα ελληνικά.
Ή, απλώς, για να ρίξει τον Τσίπρα.
Για λογαριασμό του κουμπάρου Κυριάκου.
Εκείνο που δεν είναι δικαίωμά του επ’ ουδενί.
Είναι να προσπαθεί να μπλέξει στις «δουλειές» του τον Ολυμπιακό.
Και τον κόσμο του.
Κι όμως αυτό κάνει, αυτό επιχειρεί.
Από καιρό βέβαια, όμως τώρα ξεπέρασε κάθε όριο.
Αλίμονο από τα παιδιά που θα παρασυρθούν.
Και που μπορεί αύριο να χουλιγκανίσουν άγρια για πάρτη του.
Και να την πληρώσουν ακριβά.
Θα τα έχει πάρει στον λαιμό του, αλλά δεν βαριέσαι;
Αναλώσιμα «υλικά» για τη συνείδησή του.
Την ποια;;;
Λέτε να μην ήξερε ο Μάνφρεντ Βέμπερ, ο επικεφαλής της Δεξιάς (του ΕΛΚ) στο Ευρωκοινοβούλιο, τι σημαίνει «τελική λύση»;
Και πού παραπέμπει;
Ότι πρόκειται για την εφιαλτική ορολογία του Χίτλερ;
Που σηματοδοτούσε τον ολοκληρωτικό αφανισμό των Εβραίων;
Αυτή τη φράση, λοιπόν, αυτή την ορολογία διάλεξε ο Βέμπερ αναφερόμενος στους πρόσφυγες που έρχονται στην Ευρώπη.
Λέτε να μην ήξερε; Ε, δεν είναι και τόσο αστοιχείωτος πια.
Απλώς είναι ακρο-ακροδεξιός ο άνθρωπος.
Όπως το 'χει δείξει επανειλημμένως άλλωστε.
Με την «τελική λύση» πάντως ξέφυγε εντελώς.
Ξεπέρασε ακόμη και τον εαυτό του.
Εγκάρδιος φίλος, ομόφρων και «σύντροφος» του Κυριάκου ο Βέμπερ έτσι;
Μην ξεχνιόμαστε κιόλας.
Στο 3,7% το επιτόκιο (spreads στα ελληνικά...) των δεκαετών ομολόγων.
Στα επίπεδα του Ιανουαρίου του 2006 παρακαλώ.
Μια ολόκληρη τετραετία πριν από την κρίση κι από τα Μνημόνια.
Τότε που αφειδώς δανειζόμασταν από τις αγορές με ψηλά το κεφάλι!
Ε όποιος θέλει να καταλάβει, καταλαβαίνει.
Όποιος πάλι δεν θέλει, καλή καρδιά...
Και μέσα σ’ αυτό το κλίμα, που λέτε, ξαναβγαίνουμε οσονούπω δοκιμαστικά στις αγορές.
Έτσι, να μας βρίσκεται.
Και βουρ για τον Αύγουστο.
«Ο Τσίπρας ήρθε για να μείνει» γράφει ο Γιάννης Λούλης.
«Είναι δρομέας αντοχής» συμπληρώνει.
Ξέρετε, ο Λούλης, ο διαχρονικός σύμβουλος των αρχηγών της Ν.Δ.
Και μάλλον κάτι ξέρει.
Για τον Τσίπρα και, ακόμη καλύτερα, για τους αντιπάλους του.
Οπότε εξ αντιδιαστολής βγάζει τα συμπεράσματά του, καταλαβαίνεις...
Πάει και τέλειωσε, το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ έχουνε ξεφύγει πια στην εντέλεια.
Ποτέ ώς τώρα δεν οργάνωναν αντισυγκεντρώσεις.
Αυτή την κακόφημη παλιά πρακτική της παρακρατικής Δεξιάς.
Ποτέ ώς τώρα δεν επιτίθονταν με λοστούς και στυλιάρια για να τα κάνουν λίμπα.
Τι άλλαξε τώρα;
Τίποτα, απλώς τώρα κυβερνάει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Και επειδή η παραπληροφόρηση πάει σύννεφο ως προς κάποια ιστορικά δεδομένα.
Ποτέ ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση δεν είχε μετέλθει τέτοιες μεθόδους, ποτέ.
Άλλοι το έκαναν και τότε, αντιεξουσιαστές κι έτσι.
Απλώς και τότε χρεωνόταν στον ΣΥΡΙΖΑ από τους καλοθελητές, όπως καλή ώρα.
Αλλά το ΚΚΕ; Η πλήρης μετάλλαξη μιλάμε.
Και βέβαια, για τους απίστευτους τραμπουκισμούς στο υπουργείο Εργασίας.
Παντελώς απούσα η ευαισθησία των «μενουμευρωπαίικων» κομμάτων.
Για καταδίκη της βίας «απ’ όπου κι αν προέρχεται».
Απ’ όπου κι αν προέρχεται ναι, εναντίον τίνος λειτουργεί όχι...
Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία και το 4ο φόρουμ των χωρών του μεσογειακού Νότου στη Ρώμη για την κοινωνική Ευρώπη.
Ιδέα και πρωτοβουλία του Τσίπρα, έτσι; Να το θυμόμαστε κάπου - κάπου.
Ψηφίστηκε στη Βουλή και ο προαιρετικός παραμερισμός της σαρία στη Θράκη.
Καλό βήμα, σωστό βήμα, αν και μισό βήμα για την ώρα.
Το αμέσως επόμενο, ο υποχρεωτικός παραμερισμός της σαρία, και σύντομα.
Πολύ καλό νέο ότι άρχισαν να ξανακουβεντιάζουν η Νότια με τη Βόρεια Κορέα.
Και μόνο που κουβεντιάζουν κάτι είναι.
Για την ειρήνη, ρε γαμώτο.
Κοίτα όμως να δεις, που και οι δύο χώρες πορεύονται με «γεωγραφικό προσδιορισμό».
Και μάλλον δεν τρέχει τίποτα...
Η Ιερά Σύνοδος, πάλι, ούτε ν’ ακούσει για Μακεδονίες, γεωγραφικούς προσδιορισμούς και τέτοια.
Του Ιερώνυμου η Σύνοδος.
Ο οποίος κάποτε «έδειχνε πως θα γινόταν άλλος».
Αλλά αυτό που οι δεσποτάδες θεωρούν πως τους πέφτει λόγος για την εξωτερική πολιτική της χώρας...
...Τι να σας πω, με ξεπερνάει.
Και μέσα στη σύγχυση εμφανίζεται κι εκείνο κει το εσωτερικό έγγραφο της Τράπεζας της Ελλάδος.
Το καταχωνιασμένο στα σεντούκια για κάπου 8-9 χρόνια.
Εκείνο που ρίχνει όλες τις ευθύνες για τα Μνημόνια στον Καραμανλή και βγάζει λάδι τον Παπανδρέου.
Όπου μπορεί βέβαια να 'ναι έτσι τα πράματα ή και να μην είναι.
Το ερώτημα είναι γιατί καταχωνιάστηκε τόσα χρόνια.
Και το ακόμη πιο γαργαλιστικό ερώτημα γιατί βγήκε στο φως τώρα;
Λέτε να παίζει περίεργα πολιτικά παιχνίδια η διοίκηση της ΤτΕ;
Και άκρως επιλήψιμα ίσως;
Μπα, η ιδέα σας...
