Στόχος του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας είναι τον Δεκέμβριο του 2019 το ποσοστό χρήσης της πλαστικής σακούλας να κατεβεί κάτω από τις 90 σακούλες ανά κάτοικο το χρόνο, τη στιγμή που σήμερα στην Ελλάδα η ετήσια κατανάλωση της πλαστικής σακούλας ξεπερνά τις 350 ανά κάτοικο. Όσον αφορά τα πλαστικά, που έχουν αποδειχθεί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα για τον πλανήτη και τα οικοσυστήματά του, στην Ελλάδα, σύμφωνα με τη Greenpeace, κάθε χρόνο χρησιμοποιούνται 4,3 δισ. πλαστικές σακούλες, 2 δισ. πλαστικά μπουκάλια για νερό και αναψυκτικά και 300 εκατ. πλαστικά ποτήρια του καφέ. Επίσης παράγονται ετησίως έως 300.000 τόνοι πλαστικών συσκευασιών, αλλά μόνο ένα μικρό ποσοστό από αυτή την ποσότητα ανακυκλώνεται. Σύμφωνα δε με τον Ελληνικό Οργανισμό Ανακύκλωσης, «οι πλαστικές σακούλες δημιουργούν ανεπανόρθωτες βλάβες και μπορούν να σκοτώσουν ψάρια, θαλάσσιους οργανισμούς και πουλιά, μπορούν να αποδομηθούν και να μολύνουν το πόσιμο νερό και εν τέλει να βλάψουν όλους εμάς. Η καταστροφική τους δύναμη είναι μακράς διάρκειας και κρατά για δεκάδες ή και εκατοντάδες χρόνια». Πέρα όμως από την καταστροφική δύναμη του πλαστικού, ακόμη πιο ισχυρή εμφανίζεται η δύναμη της συνήθειας. Μιας συνήθειας συνδεδεμένης με τη μερική ή ολική απουσία περιβαλλοντικής συνείδησης όσον αφορά την καταναλωτική μας συμπεριφορά.
Στο σημείο αυτό έρχεται σήμερα η ελληνική εναρμόνιση με τις Οδηγίες της Ε.Ε. να δημιουργήσει ένα περιβάλλον καταναλωτικής αποτροπής ως προς την ευκολία χρήσης της πλαστικής σακούλας, που σε πρώτο στάδιο απέχει από απαγορευτικά μέτρα αλλά δεν τα αποκλείει αν σε βάθος ορισμένου χρόνου δεν επιτευχθούν οι στόχοι τής επιτακτικά ζητούμενης μείωσης. Αποτρεπτική και αντισταθμιστική είναι η επιβολή του περιβαλλοντικού τέλους, το οποίο καλούνται να πληρώσουν οι καταναλωτές και θα πηγαίνει ολόκληρο στον Ελληνικό Οργανισμό Ανακύκλωσης, προκειμένου να αγοράζονται σακούλες πολλαπλής χρήσης και άλλα μέσα μεταφοράς προϊόντων και να διανέμονται στους πολίτες μέσα από τους δήμους.
Στην προσπάθεια αυτή μπορεί το κόστος των 4 λεπτών να βαραίνει τους πολίτες, το κύριο βάρος όμως πέφτει στους ώμους της Πολιτείας που οφείλει να εντείνει τόσο τις ενημερωτικές καμπάνιες όσο και τις δράσεις για ένα ζήτημα που, όσο και αν ορισμένοι επιχειρούν να ευτελίσουν είτε υποβαθμίζοντάς το είτε παραπληροφορώντας την κοινή γνώμη, είναι εκ των πραγμάτων πολύ σημαντικότερο του μεγέθους όλων μας και σίγουρα δεν χωρά σε μια πλαστική σακούλα.
