Διαβάζοντας ο μέσος πολίτης προκήρυξη που καλεί κόσμο σε συγκέντρωση γράφοντας "Όχι στο ηλεκτρονικό φακέλωμα των επιβατών", λογικά θα πάει ο νους του σε ακραίες παραθρησκευτικές οργανώσεις, σαν αυτές που διαδήλωναν τη δεκαετία του 1980 κατά της κάρτας απεριορίστων διαδρομών με επιχείρημα ότι το λογότυπο του ΟΑΣ θύμιζε το 666. Η αμέσως επόμενη λογική υπόθεση θα ήταν να σκεφτεί συνωμοσιολόγους που βλέπουν πίσω από τις λέξεις "ηλεκτρονικό" και "ψηφιακό" CIA, Μοσσάντ, στοές και ελοχείμ.
Και όμως, κυκλοφόρησε τέτοια προκήρυξη, όχι από παραθρησκευτικές οργανώσεις ή συνομωσιολόγους, αλλά από αντιεξουσιαστές. Χθες οργάνωσαν πορεία στον σταθμό Μοναστηράκι. Αιτήματα: ελεύθερες μετακινήσεις, όχι ηλεκτρονικό φακέλωμα επιβατών, όχι κοινωνικός διαχωρισμός στα μεταφορικά μέσα. Πριν αξιολογήσει κάποιος τα αιτήματα, εάν δεν σκέπτεται την πάρτη του αλλά το σύνολο, θα σκεφθεί τους πολίτες. Τους επιβάτες που ταλαιπωρούνται. Αν είναι "παρτάκιας επαναστάτης", θα προσποιηθεί τον "αγωνιστή" που χαρακτηρίζει "μικροαστική αντίληψη" το ερώτημα και "αντιδραστικό νοικοκυραίο" αυτόν που το θέτει. Αυτός ο συνήθης σε ανάλογες περιπτώσεις εξυπνακισμός "σιγά την ταλαιπωρία, για μια ημέρα" ακούστηκε ξανά. Και είναι εξυπνακισμός, διότι όταν στις 365 ημέρες του χρόνου οι πολίτες ταλαιπωρούνται τις 100 ή τις 200, το επιχείρημα ακυρώνεται και ισχύει ο νόμος της φυσικής που λέει ότι πέρα από ένα σημείο, η ποσότητα μεταβάλλεται σε ποιότητα. Και η ζωή στην Αθήνα έχει πλείστες όσες "ταλαιπωρίες" και όχι πάντα για σοβαρούς λόγους που κάνουν την καθημερινότητα "κόλαση".
Δωρεάν μετακινήσεις, όταν η χώρα οφείλει να κυνηγήσει και το τελευταίο ευρώ για την έξοδο από τα Μνημόνια, ακούγονται ανέκδοτο. Δεν υπάρχουν ούτε καν στην Κούβα. Εκεί πληρώνεις ακόμη και φορτηγά που σε παίρνουν στην καρότσα εν είδει λεωφορείου. Και, βέβαια, η αξίας κάποιων χιλιάδων γουόν κάρτα απεριορίστων διαδρομών στην Πιονγιάνγκ δεν είναι ακριβώς ο ορισμός του καπιταλισμού.
Τα περί φακελώματος είναι πρόφαση τζαμπατζήδων. Όταν το ίδιο χάρτινο εισιτήριο αλλάζει χέρια ή δεν υπάρχει καν, το πληρώνουν όλοι. Και ο αγρότης στην ορεινή Ήπειρο και ο ψαράς στο Αιγαίο. Οι συγκοινωνίες επιδοτούνται από τον προϋπολογισμό, ήτοι τους φορολογούμενους. Και, βέβαια, ούτε CIA ούτε Μοσάντ ενδιαφέρονται αν ο φοιτητής που πάει στη σχολή ή η πωλήτρια στο κατάστημα τουριστικών ειδών αξίζουν εργατοώρες παρακολούθησης και φακελώματος.
Όσο για τα περί "κοινωνικού διαχωρισμού", οι επιβάτες που ταλαιπωρήθηκαν χθες δεν μένουν ούτε Εκάλη ούτε Ψυχικό. Κάποιοι διαδηλωτές, ίσως.
Αν υπάρχει κερδισμένος από τυχόν κατάργηση του ηλεκτρονικού εισιτηρίου και σπασίματα ακυρωτικών μηχανημάτων, είναι τα κυκλώματα που για χρόνια έχτιζαν βίλες και παραθέριζαν Μύκονο με τα πλαστά εισιτήρια που διέθεταν μεταπωλώντας τα αυθεντικά. Άραγε, να το γνωρίζουν αυτό οι αντιεξουσιαστές;
