Τα λογής αφιερώματα στα «Δεκεμβριανά» αυτές τις μέρες δεν μ' αφήνουν ήσυχο.
Σφαίρες αστυνομικών σκότωσαν 34 άοπλους πολίτες και τραυμάτισαν 150 σε μια ειρηνική διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας τον Δεκέμβριο του '44.
Ακολούθησαν 33 ημέρες σκληρών μαχών ανάμεσα στις δυνάμεις του ΕΛΑΣ με τον βρετανικό στρατό και τις λίγες κυβερνητικές δυνάμεις, ενισχυμένες όμως με πρώην συνεργάτες των Γερμανών (οι Γερμανοί είχαν αποχωρήσει από την Ελλάδα τον Οκτώβριο).
Ο ΕΛΑΣ ηττήθηκε.
Κάποιοι μίλησαν για «κορυφαία αντίσταση του λαού».
Εγώ νομίζω πως τα Δεκεμβριανά ήταν άλλο ένα βήμα σε μια πολιτική συνέχεια που εκτείνεται από τη Συμφωνία του Λιβάνου το καλοκαίρι του '44 έως την έναρξη του Εμφυλίου το 1946.
Ήταν η προσήλωση -με κάποιες αντιφάσεις- του ΚΚΕ στη γραμμή της «Εθνικής Ενότητας».
Στον Λίβανο, καλοκαίρι του '44, οι αντιπροσωπείες της «κυβέρνησης του βουνού» (ΠΕΕΑ) του ΕΑΜ και του ΚΚΕ δέχονται την κατεξοχήν ηγεσία της εξόριστης κυβέρνησης των αστικών κομμάτων με συμμετοχή κάποιων δικών τους υπουργών.
Τεράστια υποχώρηση, αφού το ΕΑΜ απολάμβανε μεγάλης πολιτικής στήριξης στην κατεχόμενη Ελλάδα, ενώ υπήρχε ήδη από τον Απρίλιο του '44 η εκλεγμένη ΠΕΕΑ στα βουνά.
Αποφασιστική ήταν η πίεση των Βρετανών για αυτή την υποχώρηση, αλλά και η έμμεση, άλλοι λένε άμεση, παρακίνηση των Σοβιετικών.
Δεύτερη υποχώρηση, με τη Συμφωνία της Καζέρτας προβλέπονταν η ηγεσία όλων των στρατιωτικών δυνάμεων στη χώρα υπό τον Βρετανό στρατηγό Σκόμπι και η άφιξη ισχυρών αγγλικών δυνάμεων, ενώ ο ΕΛΑΣ θα έμενε εκτός Αττικής.
Αυτά, ενώ οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ κυριαρχούσαν σε σχεδόν όλη την Ελλάδα και θα ήταν λογικό να αναλάβουν την ηγεσία του στρατού.
Όμως ο Τσόρτσιλ είχε ήδη αποφασίσει να «καταστραφεί το ΚΚΕ».
Στα Δεκεμβριανά οι κύριες δυνάμεις του ΕΛΑΣ πράγματι έμειναν εκτός Αττικής και η πρωτεύουσα -κέντρο της εξουσίας- πέρασε οριστικά στα χέρια Βρετανών και αστικών κομμάτων.
Τη Συμφωνία της Βάρκιζας για τον αφοπλισμό του ΕΛΑΣ ακολούθησαν δολοφονίες και διώξεις των αγωνιστών της Αντίστασης. Ο δρόμος για τον Εμφύλιο, με προβλεπόμενη την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού, ήταν ορθάνοιχτος.
Πολλά «αν» και «ίσως» υπάρχουν, μα η πραγματικότητα είναι ότι το ΚΚΕ οδήγησε τον λαό στην ηρωική Αντίσταση, αλλά και στην ήττα και τη σφαγή.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΖΕΜΠΙΛΑΣ
