Μπουρλότο στη Μέση Ανατολή βάζει ο Τραμπ.
Με την Ιερουσαλήμ πρωτεύουσα, κι ό,τι θυμάται χαίρεται, γενικώς.
Μωρέ, λέτε να παραφορτώθηκε το στοκ των αμερικανικών πολεμικών βιομηχανιών;
Και να μην ξέρουν τι να το κάνουν;
Ή μπας και στέρεψαν από παραγγελίες;
Έτσι, μια ιδέα λέω...
Εμ, σουλτάνος είναι αυτός, τι περίμενες δηλαδή;
Ότι θα ορκίζεται σεβασμό στη Δικαιοσύνη;
Όταν έχει ξεπαστρέψει κάμποσες χιλιάδες δικαστές στα μέρη του;
Ή ότι θα χει τη Λωζάννη ευαγγέλιο (συγγνώμη, κοράνι).
Εδώ που τα λέμε, τα ΄χει πει και ξαναπεί τα σχετικά αναθεωρητικά ο Ερντογάν, ουδέν νεότερο.
Το ζήτημα ήταν να βρει (και, απ’ ό,τι φαίνεται, βρήκε) άκαμπτη σοβαρότητα και αξιοπρέπεια από την από δω μεριά.
Ε, και να ξεκουνηθούν κομματάκι τα διμερή.
Γιατί παρακοστίζει αυτό το διαρκές αλισβερίσι στους ουρανούς του Αιγαίου.
Σε βάρος του ψωμιού μας, έτσι;
Η συνέχεια, η έμπρακτη αποτύπωση των πραγμάτων, λίαν προσεχώς στις οθόνες μας.
Όσο για κείνους που πρότειναν διάφορους λεονταρισμούς.
Ακόμη και διακοπή της επίσκεψης, κάποιοι!
Μάλλον αγνοούν τη γεωγραφία.
Ή υποβαθμίζουν απελπιστικά τη σημασία της...
Κοίτα τώρα να δεις. Όσο δεν έκλειναν εγκαίρως οι αξιολογήσεις, η αντιπολίτευση θρηνούσε ότι πάει, καταστρεφόμαστε.
Ότι χάνουμε λεφτά, ότι βαραίνει το κλίμα στις αγορές.
Ότι ο Τσίπρας το καθυστερεί επίτηδες, προσποιούμενος ότι διαπραγματεύεται σκληρά.
Στο ίδιο μοτίβο, εννοείται, και οι κεντρώοι συμπορευτές.
Από κοντά και οι «μενουμευρωπαίοι» δημοσιολογούντες.
Τώρα που η αξιολόγηση έκλεισε στο άψε-σβήσε, πάλι θρηνούν και ολοφύρονται οι δικοί σου.
Ότι τα ΄δωσε όλα, ότι μας ξεπούλησε, πανάθεμά τον, και κακό που το πάθαμε.
Τελικά τους βρίσκεις πουθενά; Όχι δεν τους βρίσκεις.
Ο άλλος φτιάχνει κυβέρνηση, γράφει και σβήνει, περιλαμβάνει και αποκλείει.
Πάει, την ψώνισε το παιδί.
Όσο για την Ντόρα, μη χολοσκάτε, υπάρχει και η Κομισιόν.
Εάν και εφ όσον δηλαδή, που δεν το βλέπω...
Αν τώρα ο Κυριάκος νομίζει ότι μπορεί έτσι ν’ αποσείσει τη ρετσινιά της οικογενειοκρατίας.
Είναι μακριά νυχτωμένος.
Κληρονομημένη η ρετσινιά και ανεξίτηλη, βλέπεις.
Πλάκα θα ΄χε πάντως να αποφάσιζε να ξεριζώσει τον νεποτισμό από το κόμμα του γενικώς.
Δεν θα του μένανε ούτε οι μισοί.
Και πολλούς λέω.
Στα 4,84 τα spreads των δεκαετών ελληνικών ομολόγων αν δεν το μάθατε.
Που μάλλον δεν το μάθατε!
Στα επίπεδα του 2008, προ κρίσης.
Είπατε τίποτα;
Το 1974, λίγο πριν από το δημοψήφισμα, που λέτε ο Κωνσταντίνος, ναι, ο γνωστός Κωνσταντίνος, σε μήνυμά του είχε υποσχεθεί ότι αν βγει το “Ναι”, η Φρειδερίκη δεν πρόκειται να επιστρέψει στην Ελλάδα.
Σου λέει, κάτσε να τους καθησυχάσουμε, να τους καλοπιάσουμε.
Αλλά μπα, παρ’ όλα αυτά 70% το “Όχι”.
Έτσι και τούτος, σου λέει μη νομίζουνε ότι θα γίνει επέλαση ολόκληρου του σογιού.
Και τώρα ξέρεις, έδεσε...
«Από τότε που ήρθα στην Ελλάδα, είναι η πρώτη φορά που τόσοι πολλοί Αμερικανοί επενδυτές συνωστίζονται στο γραφείο μου».
Τάδε έφη Τζέφρι Πάιατ, ο Αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα.
Ε, όποιος θέλει να καταλάβει, καταλαβαίνει.
Αν πάλι δεν θέλει, ό,τι και να του πεις...
Θα πατάξει τους στρατηγικούς κακοπληρωτές, υπόσχεται ο Κυριάκος.
Όταν η Ν.Δ. αποτελεί τον ορισμό του στρατηγικού κακοπληρωτή.
Με κάπου 200 εκατομμύρια φέσι.
Και ο “Κήρυκας” Χανίων από κοντά.
Ε, λοιπόν, αυτό το παιδί ή έχει πολύ υψηλή την αίσθηση του χιούμορ και του αυτοσαρκασμού.
Ή την παραμικρή επαφή με την πραγματικότητα.
Την παραμικρή όμως;
Λοιπόν με τον νέο, τον υπό διαμόρφωση συνδικαλιστικό νόμο.
Και σχετικά με την απαρτία για την κήρυξη των απεργιών στα πρωτοβάθμια σωματεία.
Θα πρέπει οπωσδήποτε να προβλέπεται και η ηλεκτρονική, η εξ αποστάσεως ψήφος.
Εντάξει, παιδιά, καλές και άγιες οι καταγγελίες για τη σεξουαλική παρενόχληση.
Καλό και άγιο που ξεθαρρεύουν οι γυναίκες και βγαίνουν μπροστά.
Μήπως όμως το παρατραβάμε κάπως το σχοινί, μήπως παράγινε το πράμα;
Επιτέλους, μην ενοχοποιηθεί και το φλερτ...
Ναι, εντάξει, ό,τι πείτε. Ο Δραγασάκης εννοούσε τα δικά μας τα κομματικά παιδιά.
Και όχι τα παιδιά, τα ελληνόπουλα, τα τέκνα της δικιάς μας γενιάς.
Εμ, γι’ αυτό μπουκάρουν και τα σπάνε όπου δούνε ΣΥΡΙΖΑ, από ιδεολογική συγγένεια.
Έτσι εξηγείται.
Πράματα και θάματα, σημεία και τέρατα αποκαλύπτονται καθημερινά στη δίκη της Χ.Α.
Από τους λεγόμενους «προστατευόμενους μάρτυρες».
Αποστρατευμένους χρυσαυγίτες κατά το πλείστον.
Τι κρίμα που ουδείς ασχολείται.
Δυο- τρεις εφημερίδες, κανά δυο ραδιόφωνα κι έξω απ’ την πόρτα.
Οι υπόλοιποι, εφημερίδες, κανάλια, ραδιόφωνα, μούγκα.
Πώς και γιατί; Μπας και εκτιμούν ότι δεν πουλάει;
Ή μήπως πιάνουν πόρτα για τον χειμώνα;
