του Χρήστου Σίμου
“H Ν.Δ. έχει εκφράσει εδώ και καιρό την έντονη ανησυχία της για την εικόνα πλήρους ανομίας που επικρατεί ακόμα και στο κέντρο της Αθήνας” δήλωσε στις 13.10.2017 ο επικεφαλής του κόμματος Κυριάκος Μητσοτάκης μία ημέρα μετά τη δολοφονία του δικηγόρου Μιχάλη Ζαφειρόπουλου, ο οποίος πυροβολήθηκε μέσα στο γραφείο του, στην οδό Ασκληπιού, στην περιοχή της Νεάπολης.
Την ίδια μέρα, ο Νίκος Δένδιας, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ. και πρώην υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη στην κυβέρνηση Σαμαρά, υποστήριξε με μήνυμά του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πως «η δολοφονία του Μ. Ζαφειρόπουλου επιβεβαιώνει σε κάθε περίπτωση ότι η χώρα διανύει μία περίοδο βίας και αίματος εδώ και 2,5 χρόνια». Επίσης, ο Μάκης Βορίδης, τομεάρχης Δημόσιας Τάξης της Ν.Δ., έγραψε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πως «οι εγκληματικές οργανώσεις κυριαρχούν, δεν υπάρχει κράτος. ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ. Να ξαναγίνει η ασφάλεια των πολιτών προτεραιότητα της Πολιτείας».
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια για να αποκωδικοποιηθεί το μήνυμα της Νέας Δημοκρατίας. Οι άνθρωποι είναι σαφείς. Η διακυβέρνηση της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ έχει επιφέρει την καταστροφή και στο επίπεδο της εγκληματικότητας. Η παρένθεση στην «κανονικότητα» της πορείας της χώρας (η Ν.Δ. δεν έχει εγκαταλείψει τη στρατηγική της «αριστερής παρένθεσης» - όλες οι δηλώσεις του Κυρ. Μητσοτάκη, ανεξαρτήτως θέματος, κινούνται στον άξονα «όταν θα γίνω πρωθυπουργός, η χώρα θα επιστρέψει στην κανονικότητα, από την οποία έχει παρεκκλίνει»), δηλαδή η διακυβέρνησή της από τους «κατσαπλιάδες», έχει επιφέρει γενικό χάος. Το χάος αυτό, μάλιστα, είναι πιο έντονο στο κέντρο της πόλης, το οποίο κέντρο, σύμφωνα με τη χωροταξική και πολεοδομική οπτική της Ν.Δ., ορίζεται από την περιοχή των Εξαρχείων, γνωστή και ως «άβατο». Τα στατιστικά στοιχεία για την εξέλιξη της εγκληματικότητας ανά έτος δεν έχουν καμία σημασία. Καμία σημασία δεν έχουν επίσης τα στοιχεία που αφορούν το συγκεκριμένο περιστατικό, ούτε και οι δηλώσεις των αρμόδιων αρχών. Όταν η πραγματικότητα διαψεύδει τη θεωρία, τόσο το χειρότερο για την πρώτη, άλλωστε. Εν προκειμένω, ωστόσο, το σημαντικό δεν είναι αυτό.
Λίγους μήνες πριν τη δολοφονία του Μ. Ζαφειρόπουλου, ο επιχειρηματίας Μιχάλης Λεμπιδάκης είχε πέσει θύμα απαγωγής στην Κρήτη. Η απαγωγή εξιχνιάστηκε στις αρχές Οκτωβρίου, ο επιχειρηματίας απελευθερώθηκε και συνελήφθησαν 12 ύποπτοι. Για ποιο λόγο άραγε η Ν.Δ. δεν είπε τίποτα για την υπόθεση αυτή; Πώς είναι δυνατόν το μεγαλύτερο αστικό κόμμα της χώρας να μη λέει κουβέντα επί έξι μήνες για μια υπόθεση στην οποία θύμα είναι ένας βιομήχανος, για τον οποίο μάλιστα εξέδωσε συγχαρητήρια ανακοίνωση προς την αστυνομία ο ΣΕΒ όταν απελευθερώθηκε από τους απαγωγείς του; Για ποιο λόγο η Κρήτη έχει εξαιρεθεί από τη γενικευμένη ανομία που επικρατεί στη χώρα επί της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ; Η συγκεκριμένη υπόθεση, επιπλέον, έχει ακόμα ένα χαρακτηριστικό που επιτείνει την κατάσταση ανομίας: Ένας από τους συλληφθέντες για την απαγωγή είχε συμμετάσχει στον εμπρησμό των γραφείων του ΣΥΡΙΖΑ Ρεθύμνου τον περασμένο Σεπτέμβριο. Με άλλα λόγια, ένας άνθρωπος που φέρεται να συμμετείχε στην απαγωγή ενός εξέχοντος μέλους της υψηλής κοινωνίας της Κρήτης προβαίνει στον εμπρησμό γραφείων του κυβερνώντος κόμματος, ενώ η απαγωγή βρίσκεται σε εξέλιξη! Αν δεν είναι αυτό κατάσταση ανομίας, τότε ποιο είναι;
Η αλυσίδα των συνειρμών που επιχείρησε να στήσει η Ν.Δ. -«κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ανομία- κέντρο Αθήνας - δολοφονία Ζαφειρόπουλου»- μοιάζει με τον παραλογικό συλλογισμό «το μπουζούκι είναι όργανο - ο αστυνόμος είναι όργανο - άρα, ο αστυνόμος είναι μπουζούκι». Το πρόβλημα είναι ότι η Ν.Δ. θεωρεί πως με αυτά και με τούτα ασκεί σοβαρή πολιτική.
* Ο Χρήστος Σίμος είναι πολιτικός επιστήμονας
