Η κοινότητα των Άμις (κατοικούν τις ΗΠΑ έχοντας έλθει τον 18ο αιώνα από την Ευρώπη) μπαίνει σιγά - σιγά στον 21ο αιώνα, εγκαταλείποντας την παραδοσιακή της απομόνωση. Μια απομόνωση που θύμιζε τη ζωή τον 19ο αιώνα, με κάρα με άλογα αντί αυτοκινήτων, αποχή από κάθε είδους χρήση σύγχρονης τεχνολογίας, τηλεόρασης, ραδιοφώνου και άλλων ηλεκτρικών συσκευών. Πλέον τα πράγματα αλλάζουν και για μια από τις πιο κλειστές κοινότητες του κόσμου. Έτσι σταδιακά την εμφάνισή τους κάνουν κινητά τηλέφωνα, υπολογιστές και άλλου είδους, απαγορευμένες μέχρι σήμερα, συσκευές.
Το γεγονός της πολύ μεγάλης δημογραφικής της ανάπτυξης ίσως εξηγεί αυτή τη σταδιακή στροφή προς τις σύγχρονες τεχνολογίες. Ο αριθμός τους υπολογίζεται στις ΗΠΑ σε περίπου 313.000 -περίπου 150% μεγαλύτερος σε σχέση με 25 χρόνια πριν, σύμφωνα με τους ερευνητές του Κολεγίου Elizabethtown στο Λάνκαστερ (Πενσυλβάνια). Τα μέλη της παντρεύονται σε πολύ μικρή ηλικία (για τα αμερικανικά δεδομένα) και κάνουν τουλάχιστον επτά παιδιά. Πλέον κάποια μέλη της εγκαταλείπουν την παραδοσιακή απασχόληση της γεωργίας και στρέφονται στο εμπόριο.
Σήμερα υπάρχουν περίπου 2.000 επιτυχημένες επιχειρήσεις Άμις στην περιοχή του Λάνκαστερ και μάλιστα πολλές από αυτές έχουν αποτίμηση πολλών εκατομμυρίων δολαρίων. Σύμφωνα με τον συνταξιούχο καθηγητή Ντόναλντ Κρέιμπιλ αυτή η «πολύ επιχειρηματική, πολύ καπιταλιστική τάση είναι πολύ αξιοπρόσεκτη ακριβώς γιατί προήλθε μέσα από μια κουλτούρα εγκράτειας».
Σήμερα όμως οι νέες τεχνολογίες αλλάζουν τα δεδομένα για τους Άμις. Για παράδειγμα ένας φούρνος τους δέχεται πλέον πιστωτικές κάρτες, χρησιμοποιούν συστήματα πληροφορικής για την προμήθεια υλικών ή για πληρωμές κ.ο.κ. Ωστόσο αυτά τα βήματα δεν γίνονται εύκολα. Η «κουλτούρα εγκράτειας» είναι βαθιά ριζωμένη. Ειδικά η πρόσβαση στο Διαδίκτυο προκαλεί φόβους. Φόβους σχετικά με την πορνογραφία, το ότι μπορεί να οδηγήσει σε φιλίες των παιδιών τους με άλλα παιδιά που δεν ανήκουν στην κοινότητα και γενικότερα τις ανησυχίες που συνεπάγεται το άνοιγμα σε νέους ψηφιακούς κόσμους. Ειδικότερα όταν πρόκειται για μια κοινότητα η οποία στηρίζεται στα συμφωνημένα όρια.
«Η ζωή των Άμις σχετίζεται με την αναγνώριση της αξίας των συμφωνημένων ορίων» εξηγεί ο Έρικ Βέζνερ, συγγραφέας και δημιουργός ενός μπλογκ για την κοινότητα («Amish America»), ο οποίος προσέθεσε μιλώντας στους “New York Times”: «Το πνεύμα του Διαδικτύου πηγαίνει κόντρα στην ιδέα των ορίων».
Κάποια μέλη της κοινότητας προσπαθούν να συμβιβάσουν τους δύο κόσμους τραβώντας μια διαχωριστική γραμμή μεταξύ του τι επιτρέπεται στη δουλειά, π.χ. κινητά τηλέφωνα, Διαδίκτυο και του τι παραμένει απαγορευμένο στο σπίτι. Ωστόσο οι διαχωριστικές γραμμές θολώνουν συχνά. Για παράδειγμα πλέον πολλά σπίτια τους διαθέτουν ηλεκτρικό ρεύμα με γεννήτριες και ηλιακούς θερμοσυσσωρευτές.
Υφίστανται επίσης υπηρεσίες ταξί - ταξί που οδηγούν άτομα που δεν ανήκουν στην κοινότητα, κι έτσι δεν παραβιάζεται ο κανόνας κατά της κατοχής αυτοκινήτου.
Όπως και να είναι, μια από τις πιο μυστικοπαθείς και οπισθοδρομικές κοινότητες κάνει ανοίγματα στον κόσμο ανακαλύπτοντας τα πλεονεκτήματα, π.χ., των υπολογιστών. «Σκέφθηκα ότι χρειάζεται να μάθω πώς σκέφτεται ο υπολογιστής ή ο υπολογιστής χρειάζεται να ξέρει πώς εγώ σκέφτομαι, πρέπει να τα βρούμε!» είπε ο 29χρονος Σαμ που δουλεύει σε επιχείρηση Άμις. Η χρήση του υπολογιστή ήταν το μεγάλο του στοίχημα. Το κέρδισε. Άραγε θα συμβεί το ίδιο για όλη την κοινότητα; Και με τι κόστος για τον χαρακτήρα της;
