Η μαγική λύση που βλέπει για την έξοδο από την πολύχρονη κρίση η αξιωματική αντιπολίτευση, σχεδόν από την ημέρα που εξελέγη πρόεδρός της ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις αρχές του 2016, είναι οι εκλογές. Οι εκλογές που οι περισσότεροι κοινοί θνητοί, ανεξάρτητα από το τι θα επιλέξουν να ψηφίσουν, θα ήθελαν πολύ να γίνουν το 2019, στο τέλος της τετραετίας -για ευνόητους λόγους.
Ένας επιφανής Γερμανός αρθρογράφος, ο Τόμας Φρίκε, διατύπωσε τις προάλλες από τις σελίδες του “Spiegel” μια άλλη πρόταση, που μπορεί να ικανοποιούσε την πρεμούρα των Μητσοτάκη και σία για κάλπες. Έγραψε ο άνθρωπος: “Αφήστε τους Έλληνες να ψηφίσουν”! Στις γερμανικές κάλπες, εννοείται, οι οποίες κλείνουν το βράδυ της επόμενης Κυριακής -και εκ των πραγμάτων το αποτέλεσμά τους δεν θα επηρεάσει μόνο τους πολίτες της Γερμανίας.
Έναν προκλητικό τίτλο έβαλε ο Φρίκε, έτσι για να ταράξει τα υπερβολικά ήρεμα νερά του προεκλογικού αγώνα στις όχθες του Ρήνου και του Έλβα, ωστόσο η επιχειρηματολογία του στη συνέχεια είχε πολύ ενδιαφέρον.
Υποστήριζε, πρώτον, ότι θα ήταν “δίκαιη” η συμμετοχή των Ελλήνων, αφού “ο δικός μας υπουργός Οικονομικών” ήταν αυτός που επέβαλε να διατηρήσει η Ελλάδα την πολιτική της λιτότητας, κόντρα στην απόφαση των Ελλήνων στις δικές τους κάλπες. Άρα και από αυτούς θα έπρεπε να κριθεί. Δεύτερον, επέμενε ότι οι Έλληνες ήταν αυτοί -έστω άθελά τους- που ενίσχυσαν τη δημοτικότητα της Μέρκελ εντός της Γερμανίας και που επέτρεψαν στον Σόιμπλε να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα και να εμφανίσει το περιβόητο “μαύρο μηδέν” -τέλεια ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς.
Πέρα από τα -ενδογερμανικά ευφυολογήματα- όμως, η... αγωνία που έχουν οι άλλοι, πλην των Γερμανών, γι’ αυτές τις εκλογές δείχνει πόσο μεγάλη είναι πλέον η αλληλεξάρτηση εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πόσο απαραίτητη είναι μια δημοκρατική επανεκκίνηση, όπως την περιέγραψαν -με διαφορετικές αποχρώσεις- τις τελευταίες δέκα μέρες ο Μακρόν, ο Τσίπρας, ο Γιούνκερ.
Και δείχνει, επίσης, πόσο κρίσιμη είναι η προσπάθεια για τη σύναψη συμμαχιών σ’ αυτή την πορεία επανεκκίνησης. Όσο κι αν λοιδορείται ως... επικοινωνιακή απ’ όσους κατά βάθος προσεύχονται στην Αθήνα να μείνει ο Σόιμπλε υπουργός Οικονομικών για να τραβάει το αυτί του Τσακαλώτου.
