ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΓΩΝΗ
Η ανακατάληψη της Μοσούλης από τον στρατό του Ιράκ, που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός της χώρας Χάιντερ αλ Αμπάντι, τη Δευτέρα 10.7.2017, έπειτα από την τριετή περίπου κατοχή της από τον ISIS, πιθανόν να προδιαγράφει και την τύχη της συριακής Ράκας και να σηματοδοτεί το τέλος της τρομοκρατικής - τζιχαντιστικής αυτής οργάνωσης ως κρατικής υπόστασης. "Είναι μετρημένες οι μέρες του ISIS στο Ιράκ και τη Συρία" δήλωσε λίγο μετά ο Ντόναλντ Τράμπ.
Η Μοσούλη, δεύτερη μεγαλύτερη -τότε- πόλη του Ιράκ, με πληθυσμό της τάξεως των 2.000.000, είχε καταληφθεί απόν το ISIS τον Ιούνιο του 2014, έπειτα από μια εκπληκτική και πρωτοφανή αιφνιδιαστική επίθεση που είχε προκαλέσει την κατάρρευση του ιρακινού στρατού της περιοχής. Στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, ο ISIS έφτασε να ελέγχει το 40% του ιρακινού εδάφους, ενώ κατέλαβε επίσης μεγάλα τμήματα της βορειοανατολικής Συρίας. Παρά την εξαρχής σθεναρή αντίσταση των Κούρδων, η υποχώρησή του άρχισε μόνο όταν στάθηκε αποφασιστικά στο πλευρό του Ιράκ διεθνής συνασπισμός δυνάμεων υπό την ηγεσία των ΗΠΑ και όταν η Ρωσία έριξε το βάρος της υπέρ της Συρίας. Κατά τη διάρκεια της κατοχής που επέβαλε, ο ISIS επέδειξε μια φρικαλέα και απάνθρωπη βαρβαρότητα, με σκοπό την κυριαρχία ενός καθεστώτος τρόμου. Συγχρόνως, ανέλαβε την ευθύνη για ένα πλήθος πολύνεκρων τρομοκρατικών ενεργειών σ' όλο τον κόσμο.
Το ότι ο ISIS πιθανόν να τελειώνει ως κρατική υπόσταση ουδόλως σημαίνει ότι θα σταματήσει να απειλεί την ανθρωπότητα ως τρομοκρατικός οργανισμός, είτε με τη σημερινή του μορφή είτε με τη μορφή κάποιας μετάλλαξής του. Oύτε σημαίνει ότι στερείται της δυνατότητας επανάληψης ανάλογων εγχειρημάτων σε διάφορες γωνιές του πλανήτη. Συνηγορούν στην εκτίμηση αυτή:
* Το κύρος του, το οποίο όλα δείχνουν ότι ενίσχυσε, τους σαλαφιστές και σε πολλούς κοινωνικά περιθωριοποιημένους νεαρούς μουσουλμάνους σε όλο το κόσμο, με τη μαχητική ικανότητα και το σθένος που επέδειξε, αντιμετωπίζοντας πολλαπλάσιους αντιπάλους με πολύ καλύτερο στρατιωτικό εξοπλισμό.
* Η διατήρηση και η επέκταση της στρατιωτικής του παρουσίας σε άλλες χώρες. Τμήματα της πόλης Μarawi των Φιλιππίνων παραμένουν στα χέρια φιλικών του οργανώσεων από τις 23.5.2017.
* Η δυνατότητα που φαίνεται ότι έχει να δημιουργεί διάσπαρτους θύλακες σε ερημικές αλλά και αστικές περιοχές και σε ορεινούς όγκους, απ' όπου μπορεί να εξαπολύει τους αιφνιδιασμούς του. Παραμένουν διάφοροι τέτοιοι θύλακες και στο Ιράκ.
* Η χαλαρή οργανωτική του δομή, που τον κάνει ανθεκτικό στις πιθανές απώλειες στελεχών του.
* Η έλλειψη μεταμέλειας που παρατηρείται κατά κανόνα στα μέλη του που συλλαμβάνονται.
* Η πολιτική ή και η ανυπαρξία πολιτικής πολλών κρατών, για τους πολίτες τους τζιχαντιστές που επιστρέφουν στις πατρίδες τους από τα μέτωπα. Η μόνη συνέπεια για τους 600 τζιχαντιστές που επέστρεψαν στην Τυνησία μέχρι το τέλος του 2015 ήταν να τεθούν οι 92 σε "κατ' οίκον περιορισμό". Στις 2.12.2016, ο πρόεδρος της χώρας Beji Caid Essebsi δήλωσε στο Εuronews: "Δεν θα τους βάλουμε όλους φυλακή, γιατί δεν έχουμε αρκετό χώρο. Θα τους παρακολουθούμε". Αναγκάστηκε να επανέλθει έπειτα από πέντε μέρες, την 7η.12.2016. "Ο αντιτρομοκρατικός νόμος προβλέπει ότι όποιος ταξιδεύει στο εξωτερικό για να διαπράξει ένα τρομοκρατικό έγκλημα, θεωρείται τρομοκράτης και τιμωρείται με φυλάκιση" (Al Monitor). Λίγο αντιφατικός, ο πολύπειρος Πρόεδρος της χώρας με τους περισσότερους, αναλογικά με τον πληθυσμό της, τζιχαντιστές.
* Στις εμπειρίες που έχουν αποκτήσει οι τζιχαντιστές. Στην Αλγερία περιμένουν τη νέα φουρνιά των "Αφγανών". "Αφγανοί" στην τοπική ορολογία είναι όσοι Αλγερινοί μαχητές είχαν πάει στο Αφγανιστάν να πολεμήσουν τους Σοβιετικούς στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Επιστρέφοντας στη χώρα τους, πρωταγωνίστησαν σε σωρεία τρομοκρατικών ενεργειών και αποτέλεσαν τον πυρήνα των ανταρτών στον εμφύλιο πόλεμο της Αλγερίας την επόμενη δεκαετία ("Le Point").
