Με την ουδόλως σεμνή φράση «κίνδυνος για τη δημοκρατία οι επιθέσεις εναντίον μας» αντέδρασε μερίδα των δικαστικών λειτουργών προς όσους τόλμησαν να κρίνουν κάποιες πρόσφατες αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων. Αποφάσεις που, σύμφωνα με το ύφος και το πνεύμα της ανακοίνωσης της Ένωσης Εισαγγελέων, μάλλον αποτελούν “κοσμήματα” για τη Δημοκρατία και το πολίτευμά μας. Είναι τόσα δε τα “κοσμήματα” του πρόσφατου και μόνο παρελθόντος που σίγουρα θα χρειαστεί ένα θησαυροφυλάκιο για να τα αποθηκεύσουμε και να τα προστατέψουμε. Γιατί σίγουρα αποτελούν κόσμημα για την ελληνική Δικαιοσύνη τα πέντε χρόνια που πέρασε στη φυλακή ο αθώος σήμερα Τάσος Θεοφίλου. Αντίστοιχης αξίας είναι προφανώς και το κόσμημα της βαριάς καταδίκης της Ηριάννας.
Ακόμη ένα κόσμημα για τη Δημοκρατία μας ήταν και η πρόσφατη και βαθιά ταξική απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου που νομιμοποιούσε την απλήρωτη εργασία και δικαίωνε τους μπαταχτσήδες εργοδότες λέγοντας στους κατοίκους αυτού του τόπου πως μπορείς να ζήσεις και πέντε και έξι μήνες χωρίς μισθό αν είσαι ένας απλός εργαζόμενος, αλλά και χωρίς να καταθέσεις το πόθεν έσχες σου αν είσαι ένας απλός δικαστικός λειτουργός. Κοσμήματα πολύτιμα οι επίσης αντεργατικές αποφάσεις του Αρείου Πάγου, που ούτε λίγο ούτε πολύ υποχρέωνε εργαζόμενους να πληρώσουν αποζημίωση στα αφεντικά τους για υλικές ζημιές που κάνουν εν ώρα εργασίας, αλλά και συνυπαιτιότητά για εργατικά ατυχήματα, ακόμα και θανατηφόρα, αναφορικά με τις υποθέσεις εργαζομένων, ο ένας εκ των οποίων μάλιστα έχασε τη ζωή του. Να προσθέσουμε πως οι συγκεκριμένες αποφάσεις του ανωτάτου δικαστηρίου αποτελούν νομολογία και μπορούν να λειτουργήσουν υπέρ των εργοδοτών εφόσον αξιώνουν αποζημίωση.
Με τέτοια κοσμήματα λάμπει το προφίλ των δικαστικών λειτουργών, που δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους όταν πρόκειται να δεχθούν την κριτική των πολιτών και πολιτικών. Ως επίθεση στην ίδια τη Δημοκρατία αναγορεύουν κάθε μορφή κριτικής προς τις αποφάσεις τους, οι οποίες απαιτούν να βρίσκονται στο απυρόβλητο της οιασδήποτε κριτικής ακόμη και σε περιπτώσεις που προκαλούν το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Και μιας και η επικαιρότητα το έφερε χθες στην πρώτη γραμμή, να κλείσουμε αυτή τη σύντομη και πρόχειρη απαρίθμηση των “κοσμημάτων” των δικαστηρίων μας συμπεριλαμβάνοντας και τις αθωωτικές αποφάσεις για τους πιστολέρο - μπράβους της Μανωλάδας που έριχναν παράλληλα το φταίξιμο στους εργάτες που είχαν το θράσος να ζητήσουν το μεροκάματό τους.
