Η συμφωνία στο Eurogroup και η συνακόλουθη απόφαση του ESM για την εκταμίευση της δόσης βάζουν ταφόπλακα στην καταστροφολογία σύμπασας της αντιπολίτευσης. Μια ταφόπλακα την οποία πιστοποιεί η αναγνώριση της ελληνικής προσπάθειας από όλους τους Ευρωπαίους εταίρους. Αυτούς τους εταίρους, στο όνομα των οποίων ομνύουν κατά τα άλλα οι "μενουμευρωπαίοι", που συνασπίζονται τις τελευταίες ημέρες γύρω από το αφήγημα που επιχειρεί να στήσει η Ν.Δ. του Κυρ. Μητσοτάκη, του Άδ. Γεωργιάδη και του Κ. Χατζηδάκη -στρατηγική σύμπλευση νεοφιλελευθερισμού με ακραία δεξιά παραφιλογία- μαζί με το "ακραίο Κέντρο" του Ευ. Βενιζέλου και των δυνάμεων της "Κεντροαριστεράς" που αναγορεύουν ως λαϊκιστή τον Κόρμπιν, πριμοδοτώντας τη συνέχιση της συμπόρευσης με τη νεοφιλελεύθερη Δεξιά από την οποία απομακρύνονται οι Ευρωπαίοι σοσιαλιστές.
Βέβαια, υπάρχει μια ελληνική ιδιαιτερότητα: Αυτή η συμπόρευση εκδηλώνεται στο πεδίο μιας όζουσας υπόθεσης που διερευνά η Δικαιοσύνη και αφορά την εμπορία 2-3 τόνων ηρωίνης αλλά και στο πεδίο υποθέσεων “πρασινογάλαζης” διαφθοράς και διαπλοκής που διερευνά η Βουλή, αναδεικνύοντας καθημερινά πλευρές της λεηλασίας της χώρας που οδήγησαν στη χρεοκοπία. Τα συμφέροντα είναι πολλά και προσπαθούν, χάρη στη δύναμη πυρός που διαθέτουν στον χώρο της ενημέρωσης, να στρέψουν το ενδιαφέρον των πολιτών μακριά από την ανάκαμψη της οικονομίας που ενδιαφέρει όλη την κοινωνία.
Ευεξήγητη και... φιλότιμη η προσπάθεια, πλην όμως καταδικασμένη να πέσει στο κενό, αν μη τι άλλο γιατί -ασχέτως των επικοινωνιακών... ανορθογραφιών- το ενδιαφέρον των πολιτών είναι στραμμένο πρωτίστως στις οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές που επηρεάζουν τις ζωές τους. Πόσο μάλλον που βλέπουν την εμπέδωση ενός κλίματος εμπιστοσύνης στην οικονομία, το οποίο αποτυπώνεται ήδη από την αργή, αλλά σταθερή μείωση της ανεργίας μέχρι την αύξηση του τουρισμού και έχει αποτελέσματα και σε επίπεδο αγορών. Δεν είναι τυχαίο ότι οι εκπρόσωποι των παραγωγικών φορέων προσπερνούν τις αντιπολιτευτικές ρητορείες και προχωρούν στην κατάθεση των δικών τους προτάσεων για την ανάπτυξη.
Εδώ, στην ανάπτυξη, είναι το πραγματικό πεδίο αντιπαράθεσης, όπως αποδεικνύει άλλωστε το αναπτυξιακό σχέδιο, τμήματα του οποίου παρουσιάζει σήμερα η "Α". Η κυβέρνηση βάζει τις βάσεις για την ανάκτηση της αξιοπρέπειας της εργασίας, για την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου, για την ανακατανομή του πλούτου υπέρ των πολλών και όχι των λίγων, των ελαχίστων, όπως επιζητούν η Ν.Δ. και οι σύμμαχοί της.
