Καλά, σε γεμίζουν αισιοδοξία οι τύποι που εν πολλοίς διαφεντεύουν τις τύχες αυτής της έρημης χώρας. Λαγκάρντ και Σία. Σόιμπλε και συνουσία -συγγνώμη κιόλας. Κάθε φορά που φαίνεται η Ελλάδα να πλησιάζει στην πηγή, βρίσκουν ένα νέο ενδιάμεσο, προαπαιτούμενο, μεσοπρόθεσμο, αναθεωρημένο, βελτιωμένο -οι όροι που κρύβουν τον εκβιασμό, την κοροϊδία, την εξαπάτηση, το τσαλαπάτημα δεσμεύσεων και συμφωνιών είναι ατελείωτοι. Και τόσο κομψοί, πανάθεμά τους. Θες δεν θες, στέκεσαι με σεβασμό μπροστά τους -κάτι πολύ σοβαρό, σχεδόν μακάβριο, φαντάζεσαι ότι σημαίνουν και σηματοδοτούν.
Να, τώρα, μάθαμε και το approval in principle. Αν δεν επιτευχθεί, κατά τον εκπρόσωπο της Λαγκάρντ, συμφωνία στο Eurogroup, τότε το Ταμείο έχει ως δεύτερη καλύτερη λύση την ως άνω διαολοτονπατέρα τους approval. Θα συμμετάσχει στο πρόγραμμα, αλλά χωρίς λεφτά. Και θα βάλει λεφτά -σιγά μην βάλει!- όταν επιτέλους υπάρχει αίσια κατάληξη στα μέτρα για τη βιωσιμότητα του χρέους. Θα δώσει, δηλαδή, αν δεν καταλάβατε, στον Σόιμπλε, που έχει δεσμευτεί στη γερμανική Βουλή ότι δεν πάει σε συμφωνία, χωρίς το Ταμείο, το διαβατήριο που του χρειάζεται. Για να μας... ας μην το πω.
Και όλα αυτά προς διευκόλυνση, επαναλαμβάνω της γερμανικής πλευράς. Για να μην δημιουργηθεί, είπε ο κύριος ΔΝΤ, «έκρυθμη κατάσταση», λόγω Ελλάδας, στην Ευρώπη λίγο πριν από τις γερμανικές εκλογές. Και αφού έτσι έχουν τα πράγματα, αν έτσι έχουν τα πράγματα, μπορεί κανείς να αναρωτηθεί: Γιατί, δηλαδή, να μην δημιουργηθεί έκρυθμη κατάσταση; Επειδή έτσι βολεύει τον Σόιμπλε, τη Μέρκελ, τους μουλωχτούς του ΔΝΤ, που τόσο μεγάλη επιμονή δείχνουν να κόψουν το ψωμί του συνταξιούχου στην Ελλάδα και τόσο μεγάλη υπομονή να μην κόψουν ψήφους του Σόιμπλε στη Γερμανία;
Εμείς δηλαδή είμαστε τα ήσυχα παιδιά, τα βολικά, τα πειθαρχημένα; Που για να διευκολύνουν εκλογικούς προγραμματισμούς, οικονομικούς κανιβαλισμούς και καθεστωτικούς βανδαλισμούς θα πρέπει να δεχτούν αδιαμαρτύρητα μια κάποια λύση, που δεν θα είναι λύση; Άμα δηλαδή τα στυλώσουμε, το φάντασμα της «έκρυθμης κατάστασης» θα βολτάρει μόνο πάνω από τα δικά μας κεφάλια; Όχι και από τα δικά τους -ενόψει εκλογών, γαλλικών παραινέσεων, νότιων φόβων και λοιπά; Μήπως ήρθε η ώρα να θυμηθούμε από πού ερχόμαστε και πού πάμε; Διότι approval in principle έχουμε κι εμείς, με τον ελληνικό λαό...
