Πλησιάζουμε στο εξάμηνο από τότε που διοργανώθηκε το συνέδριο της ΑΔΕΔΥ και η τριτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση των δημοσίων υπαλλήλων οδεύει σταθερά στον δρόμο που άνοιξε η ΕΦΕΕ, στη διάλυση. Η Εκτελεστική Επιτροπή αδυνατεί να εκλέξει προεδρείο, με ευθύνες ένθεν και ένθεν, αδυνατεί να συνθέσει συνδικαλιστική πολιτική και βολεύεται στην περιστασιακή δημιουργία πλειοψηφίας, ένα άτυπο προεδρείο ΔΑΚΕ, ΔΗΣΥΠ (πρώην ΠΑΣΚ) και ΜΕΤΑ (ΛΑΕ). Η όλη τους δραστηριότητα εξαντλείται στην έκδοση ψηφισμάτων, αρκεί αυτά να αναφέρουν καταγγελτικά, καμιά δεκαριά φορές την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛΛ. Ακόμα και στο δελτίο Τύπου, το οποίο καταγγέλλει την πειθαρχική αγωγή εναντίον μου για συνδικαλιστική δράση, που έχει ασκηθεί από τον δικαστή του Πρωτοδικείου Αθήνας, πρόσθεσαν τα σχετικά με την «αντιλαϊκή» κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛΛ.
Η καταγραφή της παράταξής μας, της Ενωτικής Αγωνιστικής Εκκίνησης (ΕΑΚ) στο συνέδριο ξεπέρασε τις προσδοκίες, τις δικές μας και των συνεργαζομένων δυνάμεων και η προσπάθεια που κάνουμε σήμερα είναι ίσως πάνω από τις δυνάμεις μας, για να βγει η ΑΔΕΔΥ από την κρίση αξιοπιστίας στην οποία έχει περιέλθει. Από τις μέχρι σήμερα καταγραφές σε εκλογικές διαδικασίες, τα μηνύματα που υπάρχουν από τα πρωτοβάθμια σωματεία είναι ενθαρρυντικά, ειδικά στον χώρο της Υγείας, όπου οι εργαζόμενοι βιώνουν τον εκφυλισμό της ηγεσίας της ΠΟΕΔΗΝ με τους γνωστούς τυχοδιωκτισμούς της ηγεσίας της.
Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής της ΑΔΕΔΥ είναι η απαξίωση που εισπράττει από τα φυσικά της μέλη, τους δημόσιους υπαλλήλους, και η αναιμική συμμετοχή στις κινητοποιήσεις, σε μια περίοδο που στα εφτά χρόνια της οικονομικής κρίσης έχει εξανεμιστεί το 45% των εισοδημάτων μας. Έχουν συρρικνωθεί κοινωνικές κατακτήσεις δεκαετιών και θα έπρεπε το συνδικαλιστικό κίνημα να βγαίνει επιθετικά για σταδιακή αποκατάσταση των απωλειών και δυναμικά να επιβάλει πολιτικές. Εκφυλισμός είναι η ΑΔΕΔΥ, όπως και η ΓΣΕΕ να σιωπούν στην προσπάθεια του ΔΝΤ για συρρίκνωση των εργατικών δικαιωμάτων και να φτάνουμε στο σημείο να μας συμπαραστέκονται μόνο τα ευρωπαϊκά συνδικάτα. Σιώπησαν ακόμα και για την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, αίτημα δεκαετιών στον δημόσιο τομέα, στον βωμό και αυτό της κομματικής τύφλωσης.
Αλλά θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι και στη Δημόσια Διοίκηση πολύ λίγα έχουν αλλάξει και ουσιαστικά διοικείται ακόμα από τους μηχανισμούς και τις νοοτροπίες των προηγούμενων δεκαετιών, τους οποίους έχουμε καταδικάσει, αλλά δεν τους αλλάζουμε. Οι περισσότεροι υπουργοί ασκούν προσωπικές πολιτικές χρησιμοποιώντας τους προηγούμενους μηχανισμούς που βρήκαν στα υπουργεία τους και σε πολλές περιπτώσεις σαμποτάρονται χωρίς να το καταλαβαίνουν. Φυσικά, ο ρόλος της συνδικαλιστικής μας παράταξης είναι απέναντι στις διοικήσεις, που οφείλουν όμως να μας ακούν και να λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τους τις επεξεργασίες και τις προτάσεις μας. Η κυρία Γεροβασίλη, π.χ., προσπαθεί πολύ σωστά να αξιολογήσει τους δημόσιους υπάλληλους, αλλά χρησιμοποιώντας ως αξιολογητές αυτούς που καταγγέλλουμε, αυτούς που είναι εφτά χρόνια σε θέσεις ευθύνης και έχουν τοποθετηθεί οι περισσότεροι με πράξεις διορισμού από το κατεστημένο. Η πρόταση την οποία κάναμε είναι πρώτα να γίνουν οι κρίσεις για τις θέσεις ευθύνης από τα υπηρεσιακά συμβούλια και μετά η αξιολόγηση, με μικρές τροποποιήσεις που θα την καταστούν ουσιαστική και δεν θα είναι διόλου τιμωρητική. Φυσικά, δεν έχει καμία σχέση με την αξιολόγηση Μητσοτάκη, η οποία εκ των προτέρων έβγαζε το 15% των κρινόμενων ανεπαρκείς και σιγά - σιγά αυτοί, οι «άχρηστοι», θα έπαιρναν τον δρόμο της απόλυσης.
Αντίθετα, ο κ. Κοντονής στο υπουργείο Δικαιοσύνης, στους λίγους μήνες που διοικεί το υπουργείο, δρομολόγησε τις προσλήψεις που ζητούσε το συνδικαλιστικό κίνημα, αλλάζει τους κώδικες και τον οργανισμό για να εκσυγχρονιστούν και ήδη προχώρησε στην επιλογή στελεχών διοίκησης από τα υπηρεσιακά συμβούλια. Αυτό που προέχει σήμερα στα δικαστήρια είναι να σπάσει ο μηχανισμός που έχει στηθεί από τις διοικήσεις και τις προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις με τις πράξεις διορισμού που χρησιμοποιούνται ως μοχλός εκβιασμού των δικαστικών υπαλλήλων και ελέγχου των δικαστηρίων.
Με το διαφαινόμενο κλείσιμο της αξιολόγησης, η κυβέρνηση περνάει σε νέα φάση, η οποία θα πρέπει να σηματοδοτήσει τη στροφή στην καθημερινότητα των πολιτών και οι δημόσιοι υπάλληλοι θα είναι ο καθρέφτης που μέσα θα δούμε το όραμα της αριστερής διακυβέρνησης να γίνεται πραγματικότητα. Μία Δημόσια Διοίκηση που θα εξυπηρετεί και δεν θα ταλαιπωρεί τον πολίτη.
* Ο Παναγιώτης Ιωακειμίδης είναι γραμματέας του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ
