Πρώτος ο Μακρόν στις γαλλικές εκλογές, δεύτερη η Λεπέν, ανακούφιση στις αγορές, ανακούφιση ακόμα και στο Ποτάμι του δικού μας υβριδικού Μακρόν -που, φευ, απεδείχθη... Κοντόν. Για τον Σταύρο ο λόγος φυσικά, ο οποίος απεφάνθη ότι, μετά την πρωτιά του Μακρόν, φασίστες, λαϊκιστές και αντιευρωπαϊστές μπορούν να κοιμηθούν αγκαλιά και να κλάψουν παρέα! Για να αποδειχτεί ότι, εκτός από πολιτικά χαζοχαρούμενος, δεν ξέρει και αριθμητική ο έρμος. Διότι, αν τους τσουβαλιάσουμε, όπως κάνει ανιστόρητα και υστερόβουλα ο ίδιος, τότε φασίστες, λαϊκιστές, και αντιευρωπαϊστές έχουν μια τεράστια πλειοψηφία. Σχεδόν τρομακτική.
Στην ίδια περίπου γραμμή της δεξιάς ψωροκώσταινας, που κάνει μνημόσυνα με ξένα κόλλυβα, και ο Κυριάκος. Η νίκη Μακρόν είναι η απάντηση των φιλελεύθερων δυνάμεων της λογικής στην επίθεση του αριστεροδεξιού λαϊκισμού, απεφάνθη αυτός. Για όσους δεν κατάλαβαν, ο ένας βλέπει ως νικητή τον Γάλλο Σταύρο και ο άλλος τον Γάλλο Κυριάκο. Και οι δύο, όμως, όπως και όλοι οι Ευρωπαίοι ομογάλακτοί τους, και τα γνωστά αντικειμενικά μίντια, βλέπουν τον ίδιο εχθρό: Τον αριστεροδεξιό λαϊκισμό! Μελανσόν και Λεπέν, δηλαδή, ένα πράγμα. Τα επίφοβα άκρα. Και στη μέση, στο κέντρο, ο Άδωνις με τον Βορίδη!
Ένα σχόλιο για τους διακινητές αυτής της κατασκευής: Οι βλάκες είναι ανίκητοι. Και έτερον ουδέν, διότι είναι και βαρετό να προσπαθείς να αποδείξεις ότι άλλο Τσακαλώτος, ας πούμε, και άλλο Κασιδιάρης. Με τούτα και με κείνα, όμως, χάθηκε από τον ορίζοντα της διατεταγμένης δημοσιότητας η επιτυχία της γαλλικής Αριστεράς. Διότι, αν αθροίσουμε τον αριστεροαριστερό «λαϊκισμό» του Μελανσόν και του Αμόν, τότε ένας στους τρεις Γάλλους αντιστάθηκε στην εκστρατεία του φόβου και στις Μακρόν-αγιογραφίες. Ψήφισε κόντρα στη λιτότητα, την ευρωπαϊκή αθλιότητα, την ατζέντα του νόμου, της τάξης και των τραπεζιτών.
Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό. Δεν τα κατάφερε, παρά τρίχα, η γαλλική Αριστερά, να βρεθεί στον δεύτερο γύρο. Κατακτώντας όμως μια μεγάλη λαϊκή στήριξη, απέδειξε ότι, στον αντίποδα Μακρόν και Λεπέν, παίρνει διαστάσεις στην Ευρώπη μια ριζοσπαστική, αριστερή απάντηση στην κρίση και στον μονόδρομο της λιτότητας. Μετά την Ελλάδα, την Ισπανία, την Πορτογαλία, η Γαλλία. Κι αυτό δεν μπορεί παρά να έχει την επίδρασή του σε πολιτικές και αποφάσεις. Αριστερός λαϊκισμός; Καλώς τον. Τον φόβο του να έχουν...
