Αυτό όμως που κάποια ελληνικά κανάλια εξανίστανται και φρικιούν.
Επειδή στην Τουρκία δεν καλύφθηκαν δίκαια οι προεκλογικές εκδηλώσεις του “όχι”.
Ε, ναι, σε ξεπερνάει...
Εκλογές στη Γαλλία σήμερα, εκλογές στη Βρετανία μεθαύριο, εκλογές στη Γερμανία αντιμεθαύριο.
Να, αυτά βλέπει ο Κυριάκος και μαυρίζει η καρδιά του.
Μαραζώνει ο χριστιανός στην αναμονή.
Και πού είσαι ακόμη...
Ε, βρήκε την Κατερίνα Παπακώστα να ξεσπάσει, τι να κάνει κι αυτός.
Αλλά κι εκείνη γυρεύοντας πήγαινε.
Τα βάζουν, καλή μου, με τον Άδωνι σε τέτοιους καιρούς;
Ο οποίος ανακάλυψε τους «αγράμματους κομμουνιστές».
Άσε που εξιχνίασε τον απώτερο στόχο του Τσίπρα «να μην ξανακάνει ποτέ εκλογές».
Οπότε, πλάκα τα γαλόνια.
Κολώνα του σπιτιού του του Μητσοτάκη, ο οποίος σφύζει από εκσυγχρονιστικό φιλελευθερισμό, φως φανάρι.
Κι ύστερα πρέπει κάπως να βολευτούν και οι σώγαμπροι, τύπου Ιάσονα Φωτήλα.
Να στείλουμε και το μήνυμα το σωστό.
Αποστάτησε κι εσύ, θα πας μπροστά.
Υπάρχει και ο ανταγωνισμός «υποδοχής» με τη Φώφη βλέπεις.
Αφού όμως κατάφερε ο Κυριάκος να μας κάνει συμπαθή την Παπακώστα, έ τι να πεις, χαλάλι του.
Η οποία Παπακώστα, μόλις προχθές, μας υποσχέθηκε την εκπλήρωση του «Τάματος του Έθνους», μην ξεχνιόμαστε.
Είδες όμως πώς την έπαθε ο Ερντογάν για να μην ακούσει τη συμβουλή του Σεραφείμ;
Να βαφτιστεί ορθόδοξος με νονό τον Πούτιν.
Τι νομίζεις, έτσι στο βρόντο τα λέει ο άγιος Πειραιώς;
Περασμένες μου αγάπες, του καιρού χαλάσματα.
Για το παλιό (το προεκλογικό) φλογερό ειδύλλιο Τραμπ- Πούτιν λέω.
Που πάει, το πήρε ο άνεμος και το σήκωσε.
Και τώρα με το δάχτυλο στη σκανδάλη αμφότεροι.
Κι έχεις και τον Κιμ στη γωνία, με το δάχτυλο στο κουμπί αυτός.
Ω, τι κόσμος, μπαμπά...
Κανά ευχέλαιο τίποτα, μπας και βάλει ο Θεός το χέρι του;
Τα πάντα όλα ξεπουλάει ο Μητσοτάκης απ’ τη ΔΕΗ.
Σου λέει, έρχεται αναθεώρηση.
Κι ετούτος εδώ σκοπεύει να κατοχυρώσει συνταγματικά τον δημόσιο χαρακτήρα της ενέργειας.
Ο παλιοκρατιστής.
Οπότε ό,τι προλάβουμε.
Αλλά σιγά μην προλάβει, στα όνειρά του μπορεί.
Τα αποδημητικά πουλιά αναζητούν ζεστές περιοχές για να επιβιώσουν.
Οι πρόσφυγες ψάχνουν χώρες με στοιχειώδη κανονικότητα για να ζεσταθεί η ψυχή τους.
«Πουλιά αποδημητικά» ονόμασαν την εφημεριδούλα τους έφηβες Αφγανές της δομής φιλοξενίας του Σχιστού.
Που παρουσιάστηκε το προπερασμένο Σάββατο με την “Εφ. Συν.”.
Ό,τι πιο τρυφερό, ό,τι πιο συγκινητικό, ό,τι πιο ελπιδοφόρο θα μπορούσες να βρεις και να διαβάσεις.
Αν δεν την είδατε, αναζητήστε την, αξίζει τον κόπο.
Συμπληρώθηκαν δύο ολόκληρα χρόνια από την έναρξη της δίκης της Χ.Α.
Κι εν τω μεταξύ, ετούτοι εδώ αλωνίζουν ελεύθεροι.
Και μακελεύουν κόσμο.
Δοξάστε μας...
Μας περιμένουν «καλύτερες μέρες» υποσχέθηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο πασχαλινό μήνυμά του.
Είπε να παραλλάξει κάπως το «Υπάρχει καλύτερη Ελλάδα και τη θέλουμε» του πατρός.
Άντε, με το καλό και τον Ρόμπερτ Ουίλιαμς επί σκηνής οσονούπω.
Ε, ναι, ο Τσίπρας φταίει που είχαμε μεγάλη έξοδο το Πάσχα, ούτε συζήτηση.
Και που, ως εκ τούτου, υπήρξαν ουρές στην επιστροφή σε κάτι διόδια της Ιονίας Οδού.
Τι τα θες, δεν υπάρχει κράτος.
«Εγώ δεν είμαι Τσίπρας» δηλώνει υπερηφάνως ο Μελανσόν.
Θα ’θελες, αγαπητέ;
Αλλά, εντάξει, μακάρι να πάει καλά.
Και, πού ξέρεις, μπορεί και να προσγειωθεί.
Στη σεμνότητα και τη λογική συγκεκριμένα.
Ερώτηση κρίσεως. Στις πόσες λάθος εκτιμήσεις καίγεσαι;
Και στις πόσες σου απαγορεύεται να κουνάς αναιδώς το δάχτυλο;
Προς κυρία Κριστίν Λαγκάρντ η ερώτηση συστημένη.
Και προς τους τύπου Πολ Τόμσεν φωστήρες της.
«Όταν μέλη της Εκκλησίας ταυτίζονται με τη Χρυσή Αυγή, πρόκειται για πραξικόπημα απέναντι στο Ευαγγέλιο».
Η δήλωση ανήκει στον Χρυσόστομο Σταμούλη, καθηγητή Θεολογίας στο ΑΠΘ, από συνέντευξή του στη «Σχεδία» που κυκλοφορεί.
Προς τον συμπατριώτη του Άνθιμο (και όχι μόνο) η πανταχούσα.
Δύο νέες δικογραφίες στη Βουλή για παράνομες χρηματοδοτήσεις σε «ύποπτες» ΜΚΟ.
«Ενδιαφέροντος» Ν.Δ. η μία, ΠΑΣΟΚ η άλλη.
Παραγεγραμμένα τα ποινικά μεν, τα πολιτικά όχι βέβαια.
Ε, ναι, την υγειά μας να χουμε και δεν πρόκειται να πλήξουμε.
231 ιστότοποι εντάχθηκαν κιόλας στο Μητρώο Ψηφιακής Πολιτικής.
Έτσι, μπας και αποκατασταθούν η νομιμότητα και η «καθαρότητα» στο Διαδίκτυο.
Αν και έχουμε δρόμο ακόμη, πολύ δρόμο.
Καλά, για τις τηλεοπτικές άδειες, δεν μιλάμε για δρόμο.
Για τα κακοτράχαλα τα βουνά μιλάμε.
Μ’ αρέσει που κάναμε μαύρα μάτια να στήσουμε το ΕΣΡ.
Και που χαρήκαμε όταν τα καταφέραμε.
50 χρόνια από την 21η Απριλίου του 1967, ακριβώς 50 χρόνια.
Μισός αιώνας, για φαντάσου!
Για κάποιους, λες και ήταν χθες...
