Η κυβέρνηση προσπαθεί να επιτύχει τους καλύτερους δυνατούς όρους για την αποπληρωμή ενός χρέους που διογκώθηκε εξαιτίας της άθλιας και ιδιοτελούς διαχείρισης των οικονομικών της πατρίδας μας από τις κυβερνήσεις των προηγούμενων δεκαετιών.
Όσο αποτελεσματικές όμως κι αν αποβούν οι διαπραγματεύσεις, σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει ελπίδα να ανατάξουμε την οικονομία ακολουθώντας μόνο το μονοπάτι των δανεισμών. Η αγωνία μας να λήξει η αξιολόγηση και να πάρουμε για ακόμη μια φορά τα χρήματα για την κάλυψη των αναγκών μας θυμίζει την αγωνία του εξαρτημένου. Και αυτό θα συνεχίζεται μέχρι την πλήρη κατάρρευση και χρεοκοπία.
Δυστυχώς, το πιο νοσηρό από τα νεοελληνικά ελαττώματα, που πυροδοτήθηκε από λαϊκίστικες υποσχέσεις, είναι η νοοτροπία να αγοράζουμε με δανεικά χρήματα τα δημιουργήματα του μόχθου των άλλων, χωρίς να έχουμε τη φιλοδοξία να αντιπαρέχουμε κάτι χρήσιμο που να θέλουν να αγοράσουν και οι άλλοι από μας. Και εδώ πρέπει να τονιστεί ότι δεν αρκεί μόνο η «τουριστική βιομηχανία» -και αυτή δυστυχώς με πολλές ελλείψεις- για να επανακάμψει η οικονομία. Χρειάζεται επειγόντως και η ενδογενής παραγωγική ανασυγκρότηση.
Χρόνια τώρα η αποβιομηχάνιση και οι εύκολες επιχειρηματικές λύσεις της εισαγωγής και εμπορίας των ξένων προϊόντων είχαν ως αποτέλεσμα τη μεγάλη εκροή συναλλάγματος και την εξαφάνιση της παραγωγικότητας. Καταστρέψαμε ακόμη και την πρωτογενή παραγωγή, θάβοντας τον καρπό της γης μας για το χρήμα των επιδοτήσεων. Καταντήσαμε να εισάγουμε λεμόνια από την άλλη άκρη του κόσμου...
Δεν υπάρχει καμια ελπίδα για την ελληνική οικονομία αν δεν ανασκουμπωθούμε όλοι μαζί, συμβάλλοντας έτσι στο ξεκίνημα της ενδογενούς παραγωγής. Μόνο έτσι θα μειωθεί η ανεργία και θα αυξηθούν οι μισθοί και οι συντάξεις.
Σπονδυλική στήλη σ’ αυτό είναι η αποκεντρωτική πολιτική, που θα δώσει πρωταγωνιστικό ρόλο στην εγκαταλειμμένη περιφέρεια, μειώνοντας τον υδροκεφαλισμό της Αθήνας. Κεφαλαιώδες κίνητρο γι’ αυτόν τον στόχο αποτελεί η αναβάθμιση του σιδηροδρόμου, που θα κινείται με ηλεκτρισμό παραγόμενο στο μεγαλύτερο ποσοστό από την αξιοποίηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Το νέο και ενεργειακά εξελιγμένο σιδηροδρομικό δίκτυο με μεταφορικό κόστος πολύ χαμηλότερο απ’ αυτό του οδικού, θα διαχέεται στην περιφέρεια και δεν θα την παρακάμπτει, όπως συμβαίνει με τις εθνικές οδούς. Παράλληλα, θα αξιοποιηθεί παραγωγικά η ανεκμετάλλευτη ελληνική επαρχία με κίνητρα που θα βοηθήσουν στην επιστροφή του πληθυσμού. Σημαντικό κίνητρο θα αποτελέσει η κληροδότηση χέρσων και καλλιεργητικά αξιοποιήσιμων τμημάτων γης σε Έλληνες αλλά και σε μετανάστες.
Ανάλογης μορφής κοινωνικές πρωτοβουλίες θα βοηθήσουν αποτελεσματικά στο να αναγεννηθούν από τις στάχτες τους αφενός η πρωτογενής παραγωγή (γεωργία, κτηνοτροφία) και αφετέρου πολλές άλλες επιχειρηματικές πρωτοβουλίες που θα πυροδοτήσουν το ξεκίνημα της ενδογενούς παραγωγικής ανασυγκρότησης και την απεξάρτηση από το ξένο κεφάλαιο, που μας οδήγησε στη φτώχεια, ενώ αύξησε θεαματικά τον πλούτο της οικονομικής ελίτ και των δανειστών μας.
