Live τώρα    
23°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
23 °C
21.7°C24.6°C
2 BF 54%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ελαφρές νεφώσεις
22 °C
18.0°C24.3°C
2 BF 53%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
18 °C
18.2°C20.9°C
4 BF 66%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
21 °C
19.9°C20.8°C
3 BF 56%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
24 °C
23.4°C23.9°C
2 BF 35%
Η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να βάλει ψηλά τον πήχη
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να βάλει ψηλά τον πήχη

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ο μετασχηματισμός του Συνασπισμού σε ενιαίο κόμμα δεν έγινε υπό τις καλύτερες δυνατές συνθήκες. Οι διεργασίες για την ενότητα την Αριστεράς, που τόσο ελπιδοφόρα είχαν ξεκινήσει από τα μέσα της δεκαετίας του 1980, είχαν χάσει μεγάλο μέρος από την προωθητική τους δύναμη. Η περεστρόικα του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ ήταν θαμμένη στα ερείπια του υπαρκτού σοσιαλισμού και, στην Ελλάδα, το σύντομο εγχείρημα της συγκυβέρνησης με τη Ν.Δ. του Μητσοτάκη είχε αποδειχτεί άκρως τραυματικό για την Αριστερά.

Το κόμμα ξεκινούσε τη διαδρομή του σε έναν νέο, αβέβαιο κόσμο, στον οποίο η ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού ήταν απόλυτη και η υπονόμευση του κοινωνικού κράτους περισσότερο από ορατή.

Ορθά, την περίοδο εκείνη, ο Συνασπισμός αποφάσισε να εδραιώσει μια πολυτασική φυσιογνωμία, προκειμένου διαφορετικές προελεύσεις και διαφορετικές κουλτούρες να μπορέσουν να αποκτήσουν κοινό βηματισμό. Τα επόμενα χρόνια το κόμμα θα έδινε έναν μεγάλο αγώνα προκειμένου να εδραιωθεί στο πολιτικό σκηνικό.

Ήταν ένας αγώνας απέναντι στις ασφυκτικές πιέσεις που ασκούσε στον χώρο το παντοδύναμο, τότε, εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ, αλλά και στις εσωτερικές αντιφάσεις που προέκυπταν από τον πολυτασικό του χαρακτήρα: τα υπερβολικά στρογγυλέματα, την πολυφωνία και τον παραγοντισμό. Ένας αγώνας που κερδήθηκε επειδή χιλιάδες άνθρωποι σε ολόκληρη την Ελλάδα θεώρησαν προσωπική τους υπόθεση τη βιωσιμότητα του εγχειρήματος και επειδή ένα μικρό, αλλά αποφασισμένο, κομμάτι του εκλογικού σώματος επέμενε να δίνει κοινοβουλευτική εμπιστοσύνη σε ένα αριστερό κόμμα, πιστό στις αξίες του σοσιαλισμού με δημοκρατία.

Στις συνθήκες εκείνες η συγκρότηση Νεολαίας δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση. Από τη μια πλευρά οποιοδήποτε νήμα συνέχειας με τις μαζικές Νεολαίες της Αριστεράς, την ΚΝΕ και τον Ρήγα, είχε κοπεί εξ αιτίας των αλλεπάλληλων διασπάσεων. Από την άλλη το στίγμα του κόμματος, εστιασμένο κυρίως στην κεντρική πολιτική σκηνή, δεν μπορούσε να εμπνεύσει την πολιτική δράση νέων ανθρώπων.

Η Νεολαία του ΣΥΝ έπρεπε να «ανακαλυφθεί» από την αρχή, με αποκλειστικά δικές της δυνάμεις. Την περίοδο εκείνη, στα πανεπιστήμια, τα δίκτυα των νέων ανθρώπων του χώρου έδιναν μια σκληρή καθημερινή μάχη για να εδραιωθούν ως δύναμη της φοιτητικής Αριστεράς. Μια μάχη που δόθηκε, κυρίως, απέναντι στον ανυπόφορο σεκταρισμό των υπόλοιπων οργανώσεων και ομάδων του «αριστερού χωριού».

Το ποιοτικό άλμα ήρθε στα τέλη της δεκαετίες του 1990. Ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία, ένας πόλεμος που πήραν επάνω τους οι Ευρωπαίοι Σοσιαλδημοκράτες και οι πράσινοι του Γιόσκα Φίσερ, είχε προκαλέσει στις γραμμές του ΣΥΝ ισχυρούς κλυδωνισμούς, που εντείνονταν ακόμα περισσότερο από την ευθεία παρέμβαση των συστημικών ΜΜΕ στα εσωτερικά του κόμματος. Η Νεολαία δεν είχε τέτοιου είδους προβλήματα. Η άμεση και δραστήρια εμπλοκή της στο αντιπολεμικό κίνημα, αλλά και στην εσωκομματική συζήτηση, ενίσχυσε την αυτοπεποίθηση και την εξωστρέφειά της και συνέβαλε στο να διαμορφώσει το δικό της πολιτικό στίγμα, στίγμα αριστερό, καθαρό και διαυγές.

Το ξέσπασμα των κινημάτων κατά της παγκοσμιοποίησης, που ακολούθησε, αλλά και το ογκώδες κίνημα κατά του πολέμου στο Ιράκ, αναβάθμισαν ακόμα περισσότερο το περιεχόμενο και το επίπεδο της πολιτικής και ιδεολογικής της δουλειάς. Η Νεολαία του ΣΥΝ είχε φτάσει πριν από το κόμμα στη διαμόρφωση μιας νέας ταυτότητας, αριστερής, ριζοσπαστικής και δημοκρατικής, ανοιχτής στα πολύμορφα κοινωνικά κινήματα και στους νέους θεωρητικούς προβληματισμούς.

Με αυτό το δεδομένο, και παρά τις υπαρκτές αδυναμίες, η νεολαία ήταν περισσότερο έτοιμη από οποιονδήποτε άλλον για την ιστορική «αριστερή στροφή» του κόμματος, που συντελέστηκε από τις αρχές της δεκαετίες του 2000. Η συνεισφορά της στην υπόθεση αυτή ήταν καθοριστική, καθώς η νεολαία ήταν σε θέση να ανανεώνει τις γραμμές της, να επεκτείνεται οργανωτικά και, κυρίως, να τροφοδοτεί το κόμμα με ολοκληρωμένα πολιτικά στελέχη, που, κατά μεγάλη πλειοψηφία, διέθεταν μόρφωση, ενεργητικότητα, θεωρητική κατάρτιση, ανιδιοτέλεια, αρχές και αυτοσεβασμό.

Ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι οι νεότερες αυτές γενιές στελεχών δεν θέλησαν να αμφισβητήσουν με οργανωμένο και αποφασιστικό τρόπο τις στρεβλώσεις που είχαν επιβάλει στο κόμμα οι ιστορικές ηγεσίες των τάσεων - παρ’ όλο που ένα τέτοιο εγχείρημα θα είχε τεράστια αποδοχή και υποστήριξη από την κομματική βάση.

Η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, με τη δυναμική, αλλά και τις μεγάλες αντιφάσεις της, συνέπεσε τελικά με μια ταχύτατη κίνηση της ιστορίας. Τα σοβαρότατα εσωτερικά προβλήματα που αναδείχτηκαν με το ξέσπασμα της κρίσης ξεπεράστηκαν από την ίδια την πραγματικότητα με την εκλογική έκρηξη του 2012, για να φτάσουμε, τελικά, στα εντελώς νέα δεδομένα που διαμόρφωσαν οι σεισμικές εξελίξεις του 2015.

Σήμερα η Αριστερά δίνει μια σκληρή και πολυμέτωπη μάχη. Μάχη απέναντι στους διεθνείς συσχετισμούς, μάχη απέναντι στην κοινωνική κρίση, μάχη απέναντι σε ένα λούμπεν πολιτικό, οικονομικό και μιντιακό κατεστημένο, μάχη απέναντι σε σοβαρές υποκειμενικές αδυναμίες και σε εξ ίσου σοβαρές τάσεις ενσωμάτωσης. Η έκβαση αυτής της μάχης, της πιο κρίσιμης των τελευταίων δεκαετιών, είναι καθοριστική, όχι μόνο για την Αριστερά και τις κοινωνικές της συμμαχίες, αλλά για τον ίδιο τον τόπο. Και εδώ ο καθένας πρέπει να ανταποκριθεί στον ρόλο του.

Η Αριστερά έχει απορρίψει εδώ και πάρα πολλά χρόνια το μοντέλο Νεολαίας που παράγει είτε αλαζονικούς ιεροκήρυκες της ιδεολογικής καθαρότητας είτε μικρομέγαλους πολιτικούς «παράγοντες». Το δικό μας πρότυπο ήταν πάντοτε η Νεολαία που θα μπορεί στα σταθεί με επάρκεια και αυτοπεποίθηση στα πολιτικά και κοινωνικά μέτωπα, που θα καταλαμβάνει τον χώρο της χωρίς να περιμένει από κάποιον να της τον παραχωρήσει, που θα υπερασπίζεται στην πράξη τις αρχές και τις αξίες της Αριστεράς, που θα κατακτά το δικαίωμα να ακούγεται και να γίνεται σεβαστή η κριτική της.

Γι’ αυτό, το συνέδριο της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, που διεξάγεται μέσα σε πραγματικά δύσκολες και περίπλοκες πολιτικές συνθήκες, πρέπει να βάλει πραγματικά ψηλά τον πήχη.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL