Το τραγουδούσαν οι Τρύπες πριν από δέκα και βάλε χρόνια και θα μπορούσαν να το τραγουδούν σήμερα και οι ηγέτες των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εάν υπήρχε κάτι σύγχρονο που να τους ενώνει μουσικά, πέρα από το αγγλοσαξονικό ποπ και ροκ - κι αν είχαν ταλέντο στον αυτοσαρκασμό.
Κι αν πριν από δέκα, είκοσι ή τριάντα χρόνια το πάρτι για την 50ή, 40ή ή την 30ή επέτειο από την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης, της ιδρυτικής συμφωνίας της σημερινής Ε.Ε., δεν είχε ως κύριο χαρακτηριστικό την ανησυχία -έστω όχι τη θλίψη-, αλλά κάποια αισιόδοξα, συχνά και μεγαλεπήβολα σχέδια για το πώς ήθελαν οι “12”, οι “15”, οι “25”, οι “28” να σχεδιάσουν το κοινό μέλλον της Ευρώπης μέχρι την επόμενη στρογγυλή επέτειο, σήμερα το κλίμα στους εορτασμούς της Ρώμης δεν αναμένεται ιδιαίτερα θριαμβευτικό. Κάποτε το ερώτημα που τους απασχολούσε ήταν “εμβάθυνση ή διεύρυνση”. Σήμερα, για πρώτη φορά στην 60χρονη ιστορία της Ένωσης, καλούνται να διαχειριστούν το... αδιανόητο. Την έξοδο ενός κράτους μέλους από το κλαμπ, σε συνδυασμό με τις όλο και πιο έντονες φυγόκεντρες δυνάμεις στους κόλπους των εναπομεινάντων. Και το κάνουν χωρίς έμπνευση, χωρίς όραμα, με μπαλώματα, που τα βαφτίζουν “διαφορετικές ταχύτητες”, σαν να λένε “κρατάμε την ενιαία αγορά και τους κανόνες της λιτότητας” και στα υπόλοιπα “σ’ όποιον αρέσουμε, για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε”. Μόνο που οι “άλλοι” δεν είναι οι απ’ έξω, αυτοί που περιμένουν (;) να μπουν, είτε πρόκειται για τις χώρες των δυτικών Βαλκανίων, είτε για την Τουρκία -που κινείται πλέον σε αντίθετη κατεύθυνση-, αλλά κάποιοι από τους μέσα.
Πιο ξεκάθαρα το είπε ήδη από την Πέμπτη ένας απών από τη σύνοδο κορυφής της Ρώμης, αλλά με... βεληνεκές που μπορεί να την επισκιάσει. Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε: “Ξεχάστε τη βαθύτερη ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Δεν έχει καμία ελπίδα επί του παρόντος. Ας επικεντρωθούμε στη βελτίωση των διακυβερνητικών μεθόδων” είπε. Και φρόντισε να ακυρώσει τα όσα... ρηξικέλευθα είχε προτείνει τις προάλλες ο αντικαγκελάριος της χώρας του Ζίγκμαρ Γκάμπριελ για λιγότερη λιτότητα και γερμανική μέριμνα για επενδύσεις στην Ευρώπη με ένα ξερό «Πρέπει να μιλάμε για τα πράγματα με τη σωστή σειρά. Πρώτα χρειάζεται να επιτυγχάνονται περισσότερα με τον υπάρχοντα προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Είναι κι αυτός ένας τρόπος να ενισχυθούν οι φυγόκεντρες δυνάμεις...
