Μέσα στις 170 σελίδες της ετήσιας έκθεσης του Συνηγόρου του Πολίτη που διαβιβάστηκε στη Βουλή μπορεί να δει κανείς αποτυπωμένο όλο το δίκτυο της γραφειοκρατικής αντίληψης της διοίκησης, της απάνθρωπης και ακραίας συμπεριφοράς συγκεκριμένων δημόσιων λειτουργών, την εργασιακή ζούγκλα στον ιδιωτικό τομέα και το θηρίο της πολυνομίας που προκαλεί τεράστια προβλήματα στους πολίτες.
Μητέρα μονογονεϊκής οικογένειας έπρεπε να έχει συμπαραστάτη τον Συνήγορο του Πολίτη προκειμένου να κάνει μόνο πρωινή βάρδια στο Κέντρο Υγείας όπου δούλευε, στο οποίο μάλιστα δεν υπήρχε έλλειψη προσωπικού.
Πολίτης στο Δίστομο, προκειμένου να εισπράξει το επίδομα μεταφοράς δύο ετών για τον γιο του, έπρεπε να προστρέξει επίσης στον Συνήγορο του Πολίτη.
Μαθητές σε ΤΕΕ Ειδικής Αγωγής δεν μπορούσαν να εγγραφούν στον δεύτερο κύκλο σπουδών επειδή ο διευθυντής αρνιόταν λόγω διαμάχης που είχε με τους γονείς των παιδιών, την οποία όμως δεν παραδεχόταν. Ύστερα από παρέμβαση του Συνηγόρου, ο διευθυντής αποπέμφθηκε και τα παιδιά συνέχισαν τις σπουδές τους.
Εξωφρενικές καταστάσεις, που ναι μεν δεν ξεφύτρωσαν από τη μία ημέρα στην άλλη, αλλά είναι υποχρέωση της πολιτείας να βαίνουν μειούμενες από χρόνο σε χρόνο με γοργά βήματα.
Παρά τις παρεμβάσεις που έγιναν στη Δημόσια Διοίκηση και με μια σειρά ρυθμίσεις σε πολλούς καίριους τομείς τα τελευταία δύο χρόνια, μένουν ακόμη πολλά να γίνουν.
Οι 12.000 αναφορές που έγιναν το 2016 στη χώρα μας είναι εξαιρετικά περισσότερες από τις 6.500 που έγιναν στο Βέλγιο και τις 7.500 που έγιναν στην Πορτογαλία, για να αναφέρουμε δύο χώρες που έχουν αντίστοιχο πληθυσμό με την Ελλάδα.
Μία καλή αρχή είναι να διαβάσουν όλοι επισταμένως την έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη. Υπουργοί, κρατικοί λειτουργοί, βουλευτές, κόμματα, δημοτικοί άρχοντες, αλλά και πολίτες.
Είναι ευθύνη όλων να μην διαιωνιστούν καταστάσεις αντίστοιχες με αυτές που περιγράφονται στην έκθεση. Γίνεται ένα κόμμα ή ένας πολίτης να στηρίξει ως δήμαρχο κάποιον που αγνοεί συστηματικά τις εκκλήσεις του Συνηγόρου του Πολίτη, με αποτέλεσμα να παραπεμφθεί πειθαρχικά, αφού είναι υποχρεωμένος από τον νόμο να συνδράμει την έρευνα και τις συστάσεις του Συνηγόρου. Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες δύσκολα θα μπορούσε να σταθεί. Στη χώρα μας γιατί;
Τέλος, δεν γίνεται να παρακολουθούμε με τη λογική του τηλεθεατή την παράγραφο που σημειώνει ότι η εγκυμοσύνη των γυναικών αντιμετωπίζεται στον ιδιωτικό τομέα περίπου ως έγκλημα, αφού όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά: “Η ανακοίνωση μιας εγκυμοσύνης ακολουθείται από προσπάθειες της εργοδοσίας να απαλλαγεί από την έγκυο εργαζόμενη: είτε καταγγέλλει τη σύμβαση με την επινόηση σπουδαίου λόγου είτε αποπειράται να εξωθήσει την έγκυο σε αποχώρηση με παρενοχλητική συμπεριφορά”.
