Σε ευρεία αναθεώρηση των στοιχείων για την πορεία της οικονομίας στο τέταρτο τρίμηνο του 2016 προχώρησε η ΕΛΣΤΑΤ, γεγονός που δείχνει οριακή ύφεση για το σύνολο της περσινής χρονιάς, έναντι της αρχικής πρόβλεψης για ανάπτυξη 0,03%.
Συγκεκριμένα, στο σύνολο του 2016 το ΑΕΠ συρρικνώθηκε κατά 0,05%, ενώ στο τέταρτο τρίμηνο μειώθηκε κατά 1,2%, σε σχέση με το 3ο τρίμηνο 2016, έναντι συρρίκνωσης 0,4% που είχε ανακοινωθεί στην πρώτη εκτίμηση στις 14.02.17. Επίσης, σε σύγκριση με το 4ο τρίμηνο του 2015 το ΑΕΠ εμφάνισε μείωση κατά 1,1%, έναντι της αύξησης 0,3% που είχε ανακοινωθεί στην πρώτη εκτίμηση. Η κυβέρνηση εμφανίζεται επιφυλακτική, καθώς τα στοιχεία είναι τριμηνιαία και όχι τα τελικά, τα οποία αναμένονται τον Απρίλιο.
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ των τελικών εκτιμήσεων, κανείς δεν έχει αμφιβολία ότι μέσα στο ασφυκτικό περιβάλλον της ασάφειας και των εκκρεμοτήτων με τις αξιολογήσεις δεν θα μπορούσε να υπάρχει αναπτυξιακή έκρηξη. Η εικόνα της αγοράς που καταγράφει τις τάσεις της ζήτησης, μιλάει από μόνη της. Γιατί όμως η χώρα σύρεται σε παρατεταμένους εκβιασμούς, εδώ και επτά χρόνια, με κατά συρροή λάθη, που η επανάληψή τους μαρτυρά σκοπιμότητες; Και σε αυτό το ερώτημα η απάντηση είναι γνωστή. Διότι η Ελλάδα επελέγη από τα ευρωπαϊκά ιερατεία για το μεγάλο πείραμα. Με την Ελλάδα επέβαλε το Βερολίνο την ανάμειξη του ΔΝΤ στις ευρωπαϊκές υποθέσεις και ας μην το είχε κανείς ανάγκη.
Ο ΡΟΛΟΣ του ΔΝΤ συνεχίζεται και σήμερα, αφού είναι ο μόνος θεσμός που εξακολουθεί να ζητάει συμβιβασμούς εκτός συμφωνίας, οι οποίοι συμβιβασμοί, σε τελική ανάλυση, υπονομεύουν τις δυνατότητες ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Κάθε λογικός δανειστής που επιθυμεί να λάβει την αποπληρωμή των δανεικών έχει συμφέρον η χώρα να περάσει το ταχύτερο δυνατό σε αναπτυξιακή τροχιά για να είναι σε θέση να αποπληρώσει τα δάνεια. Πώς μπορεί να γίνει διαφορετικά; Μπορεί να γίνει, εάν οι δανειστές προτιμούν, αντί για χρήματα, να λάβουν εξοφλήσεις και σε είδος, με περιουσιακά στοιχεία της χώρας. Για παράδειγμα, είναι γνωστό το γερμανικό ενδιαφέρον για τη ΔΕΗ. Καθώς λοιπόν τα χρέη της χώρας έχουν μεταφερθεί από τον τραπεζικό τομέα στις χώρες της Ε.Ε., κανείς δεν μπορεί, για τεχνικούς λόγους, να κρύβεται πίσω από το ΔΝΤ, το οποίο ακολουθεί τη γραμμή Σόιμπλε και αδιαφορεί για τις ευρωπαϊκές συνθήκες, όπως κάνει στα εργασιακά και μάλιστα χωρίς την παραμικρή συστολή για τη σωρεία των λαθών που έκανε το ΔΝΤ στο σώμα της Ελλάδας.
ΣΤΟΧΟΣ μας πρέπει να είναι η σύγκλιση με τις ανεπτυγμένες οικονομίες. Χρειάζονται πολύπλευρες και ριζικές μεταρρυθμίσεις, υπογράμμισε ο πρωθυπουργός στο πρόσφατο υπουργικό συμβούλιο. Αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα είναι σοκ ανάπτυξης, προσέθεσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Αν όμως δεν κλείσει η συμφωνία για την αξιολόγηση, είναι εξαιρετικά δύσκολο να δημιουργηθούν οι αναγκαίες συνθήκες για το αναπτυξιακό σοκ. Αν η αξιολόγηση τελικά ολοκληρωθεί μέχρι το Eurogroup της 20ής Μαρτίου, μας περιμένει η τουριστική σεζόν, η οποία, με βάση τις κρατήσεις, θα είναι η καλύτερη που έχει καταγραφεί ποτέ για τη χώρα.
ΚΑΙ εδώ ερχόμαστε στις ριζικές μεταρρυθμίσεις που ανέφερε ο πρωθυπουργός. Θα είχε αξία να δημοσιοποιηθούν από κάθε υπουργό οι μεταρρυθμίσεις που προτείνει, ώστε, εκτός από τον πρωθυπουργό, να μπορούν όλοι οι πολίτες να παρακολουθούν και να ελέγχουν τις υποσχέσεις και τα χρονοδιαγράμματα. Η τουριστική σεζόν και η αναθέρμανση της εγχώριας οικονομίας όλη αυτή την περίοδο πρέπει να ενισχυθούν από τα αναπτυξιακά προγράμματα που υπάρχουν για επενδύσεις και αναβαθμίσεις της παραγωγικότητας και των υπηρεσιών. Τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα για όλους αν οι πολιτικές δυνάμεις στον τόπο είχαν συνείδηση της κρισιμότητας των στιγμών. Όμως δεν έχει μεγάλη σημασία, πλέον, διότι όλοι γνωρίζουμε πως, πέρα από την εξουσία, δεν υπάρχει άλλο ενδιαφέρον από την πλευρά της μονοθεματικής και χωρίς εναλλακτικές προτάσεις αντιπολίτευσης.
ΟΙ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ δυνάμεις παρακολουθούν, αγωνιούν και αγωνίζονται για την ανάπτυξη. Η αντοχή που έχουν επιδείξει είναι μεγάλη, αλλά τα όρια, αν δεν γίνει τώρα η αντιστροφή, δεν είναι απεριόριστα. Η συγκυρία είναι ευνοϊκή.
