Το «Λεξικό χωρίς γραβάτα» είναι το βιβλίο του Γιάννη Βλαστάρη, πρώην διευθυντή της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας και του περιοδικού "Έψιλον", στο οποίο ο συγγραφέας μέσα από 350 λήμματα επισημαίνει «τη διγλωσσία του ΣΥΡΙΖΑ και την έξαρση της δημαγωγίας επί των ημερών του».
Εντοπίζει λέξεις με αλλοιωμένο το περιεχόμενό τους στον δημόσιο λόγο, που στοχεύουν κατά τον συγγραφέα στο να εξυπηρετείται η προπαγάνδα της σημερινής κυβέρνησης και να γίνουν εύπεπτη τροφή στην κοινή γνώμη.
Η παρουσίαση του βιβλίου έγινε με προσκεκλημένους επιστήμονες, δημοσιογράφους, πολίτες και πρώην και νυν πολιτικά πρόσωπα, όχι όμως τυχαία, αλλά «επιφανείς», αρχηγούς, υπουργούς, βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, της Ν.Δ., του Ποταμιού, όλοι «του δημοκρατικού τόξου» όπως ακούστηκε κανα-δυό φορές μέσα στην αίθουσα. Μερικά ονόματα: Κυριάκος Μητσοτάκης, Ευάγγελος Βενιζέλος, Αντώνης Σαμαράς, Σταύρος Θεοδωράκης, Γιάννης Μανιάτης, Σπύρος Λυκούδης, αλλά και Άννα Διαμαντοπούλου, Μιλένα Αποστολάκη, Γρηγόρης Ψαριανός, Σοφία Βούλτεψη, κ.ά.
Ο συγγραφέας αιτιολόγησε καταρχάς το πολύ εύλογο ερώτημα, γιατί ασχολήθηκε με τη διγλωσσία της εξουσίας αυτής της περιόδου, αν και το θεωρεί σύμφυτο με την εξουσία φαινόμενο. Επισημαίνει λοιπόν ότι πρώτη φορά(!) παρουσιάζεται τόσο έντονο, με τόση έκταση, με τέτοια μέθοδο επιβολής και με τέτοιο σκότος... Και σ’ αυτό συμφώνησαν όλοι οι εκπρόσωποι «του δημοκρατικού τόξου», οι οποίοι ήταν και εκείνοι που κυρίως τοποθετήθηκαν από το κοινό επί του θέματος.
Μίλησαν για μια κοινωνία που έχασε την ελπίδα της, για την απαξίωση του πολιτικού συστήματος, τον διχασμό της κοινωνίας από τον οποίο κινδυνεύει η δημοκρατία και για όλα αυτά ως νέα φαινόμενα λόγω «της πρωτόγνωρης προπαγάνδας» του ΣΥΡΙΖΑ. Εξέφρασαν αγωνία για τον δημόσιο λόγο, αγωνία για τη χειραγώγηση των πολιτών, για την Παιδεία, για τα social media που είναι ανεξέλεγκτα... και για άλλα πολλά... και φαιδρά...
Φαιδρά, γιατί πώς να μην επισημάνει κανείς, όσο και να μην θέλει να στρέφει το βλέμμα προς τα πίσω, το απύθμενο θράσος όλων αυτών που ξαφνικά είδαν το φως το αληθινό! Που ανακάλυψαν την προπαγάνδα στον λόγο του ΣΥΡΙΖΑ και στα social media, αυτοί οι ίδιοι που έκαναν την ενημέρωση συνώνυμο της χειραγώγησης και της προπαγάνδας αλλά και της διαπλοκής με την εξουσία...
Συνώνυμα όμως επί των ημερών τους υπάρχουν πολλά, τόσα που θα μπορούσαν να γραφούν τόμοι ολόκληροι αν κάποιος επιθυμούσε να ασχοληθεί όχι με λήμματα αλλά με τα λύματα όλων των πρωταγωνιστών του πολιτικού συστήματος από τη Μεταπολίτευση και μετά: Συνώνυμο της εξουσίας η διαφθορά και η διαπλοκή, των δημόσιων έργων το φαγοπότι και οι μίζες, του δημόσιου τομέα το τσιφλίκι και των διορισμών τα ρουσφέτια...
Και όλα αυτά, αυτοί οι ίδιοι που τάχα αγωνιούν για την απαξίωση της δημοκρατίας και του κοινοβουλευτισμού... κάποτε τα νομιμοποιούσαν με νόμους σκανδαλώδεις, το χειρότερο όμως όλων ότι τα νομιμοποίησαν και στη συνείδηση του κόσμου που τα βίωνε ως περίπου φυσικά φαινόμενα... Και όταν στα χρόνια της κρίσης του έστειλαν τον λογαριασμό... τότε έμαθε από τα δικά τους ΜΜΕ ότι «για όλα έφταιγε ο ίδιος... και πως όλοι μαζί τα φάγανε...» και τώρα ήρθε η ώρα να πληρώσει, κυρίως αυτός, τον λογαριασμό...
Αυτοί λοιπόν οι πρωτεργάτες του εγκλήματος κλεισμένοι σε μια αίθουσα τα έλεγαν μεταξύ τους, χειροκροτώντας ο ένας τον άλλον, αμετανόητοι, αυτάρεσκοι και θρασείς. Εντελώς αποκομμένοι από την κοινωνία... με περίσσιο θράσος, ξέπλεναν από πάνω τους κάθε ευθύνη. Σαν να μην αντιλήφθηκαν ποτέ το κακό που προκάλεσαν στον τόπο... Σαν να θεωρούν ότι τίποτε δεν αντιλήφθηκε ο κόσμος... Τόση η περιφρόνησή τους στους πολίτες...
Πνέουν όμως τα μένεα που κάποιοι άλλοι κάθισαν στις δικές τους καρέκλες, που διοικούν τη δική τους χώρα, που διαχειρίζονται όλα αυτά που μια ζωή τα θεωρούσαν τσιφλίκι δικό τους και πιπιλίζουν διαρκώς για τη δίψα του ΣΥΡΙΖΑ για την εξουσία... Δεν θα μπορούσαν με πιο ξεκάθαρο τρόπο να φανερώσουν τη δική τους στέρηση και οργή γι' αυτό... Με δυσκολία φαντάζομαι ότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην εκδήλωση των εγκαινίων του βιβλίου δεν ζήτησε για άλλη μια φορά εκλογές!
Σαν τα θυμωμένα παιδιά, λοιπόν, που τους στέρησαν το παιχνίδι -γιατί ένα παιχνίδι στάθηκε γι' αυτούς η χώρα-, σχεδόν μεμψιμοιρούσαν που κάποιοι τόλμησαν να τους το πάρουν από τα χέρια... Έστω και μετά από σαράντα χρόνια...Τόσα τους πήρε να χρεοκοπήσουν εντελώς τον τόπο μας...
Γι’ αυτό και στην αίθουσα των εγκαινίων για το λεξικό «της διγλωσσίας», οι λέξεις ευθύνη, δημοκρατία, ηθική, αλήθεια, δημόσιος λόγος, προπαγάνδα, ψέμα, δημαγωγία, αντηχούσαν ειρωνικά τραγικές από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές μιας τραγωδίας, όπου η κάθαρση που προσδοκούμε σίγουρα δεν θα έρθει από τους ίδιους αυτούς...
ΥΓ.: Κοντά στις λέξεις - αντικαταστάτες που επισημαίνονται στο λεξικό όπως «θεσμοί» αντί «τρόικα», «κεντρικό ξενοδοχείο» αντί «πολυτελές Ηilton» κ.ά., καλό θα ήταν να αναζητηθεί και η πρωτότυπη λέξη για «τις δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου» που ευεργέτησαν αυτόν τον τόπο... έτσι... ως μια στάλα αυτοκριτικής...
Μαριάνθη Τουτουντζίδου, εκπαιδευτικός, μέλος της Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ Βέροιας
