Live τώρα    
21°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.2°C23.6°C
2 BF 62%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ελαφρές νεφώσεις
20 °C
17.4°C22.5°C
2 BF 64%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
18 °C
18.2°C19.9°C
4 BF 68%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
24 °C
21.0°C24.8°C
4 BF 46%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
22 °C
21.9°C23.5°C
3 BF 40%
Υπάρχει λόγος / Η μπάλα εκτός πραγματικότητας
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Υπάρχει λόγος / Η μπάλα εκτός πραγματικότητας

Από όπου και να το δεις, είναι βαρύ πλήγμα στην όντως τεράστια προσπάθεια που γίνεται από την πλευρά της κυβέρνησης ο θάνατος και τρίτου πρόσφυγα στη Μόρια της Λέσβου, από τα παρελκόμενα που προκάλεσε το δριμύ ψύχος επί μέρες που μοιάζουν χρόνια, επί βδομάδες που μοιάζουν αιώνες. Το δριμύ ψύχος που βεβαίως ήταν το δηλητηριώδες κεράσι -φτιαγμένο από μονοξείδιο του άνθρακα- πάνω στην μαύρη τούρτα της απελπισίας τους. Δεν έχουν κανένα λόγο ανθρώπινα πλάσματα να ζούνε κάτω από τέτοιες συνθήκες. Δεν έχουν κανένα λόγο ανθρώπινες ζωές άσπιλης αθωότητας να καίγονται σαν τις νυχτοπεταλούδες στο πυρ το εξώτερο μιας κόλασης που άλλοι προκάλεσαν και άλλοι κερδίζουν απίστευτα ποσά που μετριούνται με εκατόμβες θυμάτων. Γνωστά πράγματα. Γνωστά αλλά όχι κατανοητά από όλους όσοι θα έπρεπε να τα έχουν κατανοήσει, τούτο όμως είναι μια άλλη, πικρή, ιστορία. Εκείνο που πρέπει να μας απασχολεί εδώ είναι οι τρεις θάνατοι προσφύγων -και εύχομαι, τουλάχιστον, να παραμείνει αυτός ο αριθμός- στη Μόρια της Λέσβου.

Τρεις άνθρωποι που πέρασαν τα πάνδεινα, που κυριολεκτικώς περπάτησαν διά πυρός και σιδήρου, που επέπλευσαν στα κύματα του Αιγαίου παρά το χαλύβδινο βάρος της οδύνης που κουβαλούσαν στην πλάτη τους, για να σβήσουν παράταιρα και παράλογα στο χώμα της Μυτιλήνης -στις «αμμουδιές του Ομήρου»- εισπνέοντας το κρύο δηλητήριο που εκλύθηκε από τις ρημαγμένες ζωές του. Αυτό πρέπει να μας απασχολεί: οι τρεις θάνατοι. Και όχι οι βλογιοκομμένες αιτιάσεις περί ελλείψεων, το κρυφτό πίσω από όσα (πράγματι) έγιναν, οι καθυστερημένες βελτιώσεις της προσφυγικής διαμονής και άλλα συναφή. Όταν υπάρχουν νεκροί, ψάχνουμε να βρούμε αυτό που δεν πήγε καλά. Δεν κρυβόμαστε πίσω από τις θηριωδίες που γινόταν επί Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ. Αλίμονό μας αν καταφύγουμε σε τέτοια σάπια υποστηρίγματα. Αυτά δεν είναι υποστηρίγματα, είναι ρήγματα στο ήθος της Αριστεράς και στο ήθος των αριστερών. Επικίνδυνα ρήγματα.

Θα μου επιτρέψετε λοιπόν να αντιγράψω -και έχω τον λόγο μου- τμήματα από το κύριο άρθρο της «Αυγής» της Τρίτης 31 Ιανουαρίου 2017, που με ηρεμία, σεβασμό και σοβαρότητα λέει τα πράγματα ακριβώς όπως είναι: «Πέρυσι ήταν η λάσπη της Ειδομένης. Φέτος τα γκαζάκια και τα μαγκάλια της Μόριας. Ένας χρόνος πέρασε από την εκκένωση του καταυλισμού της ντροπής, των χιλιάδων εγκλωβισμένων στα βόρεια σύνορα, για να φτάσουμε σε νέο αδιέξοδο για χιλιάδες άλλες ψυχές στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Οι απώλειες ανθρώπινων ζωών στον προσφυγικό καταυλισμό της Λέσβου αποτελούν νέα πράξη του δράματος που εκτυλίσσεται στην κύρια πύλη εισόδου προσφύγων και μεταναστών σε Ελλάδα και Ε.Ε».

Και παρακάτω: «Οι ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν το τελευταίο διάστημα στη Μόρια θα πρέπει να είναι οι τελευταίες που καταγράφονται σε μια χώρα που απορρίπτει τη λογική ‘να τους κάνουμε τη ζωή δύσκολη για να μην μας έρθουν και άλλοι’ (σ.σ.: θα θυμάστε φαντάζομαι την απανθρωπία της πολιτικής ‘σκέψης’ του Αδώνιδος), σε μια χώρα που έπαψε να δέχεται τα ‘Φαρμακονήσια’ ως αποτρεπτική πολιτική (σ.σ.: θα θυμάστε επίσης τις δηλώσεις του τότε υπουργού Ναυτιλίας Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη με νωπά ακόμα τα εννέα πτώματα μανάδων και παιδιών που ξεβράστηκαν σαν ‘μυστικά της θάλασσας’ ξεχασμένα στο ακρογιάλι, δηλώσεις που επέσυραν ακόμα και την μήνι του βενιζελικού και ομόκλινου με τη Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, το οποίο τις χαρακτήρισε ρατσιστικές)».

Και καταλήγει το κύριο άρθρο της «Αυγής»: «Οι λογικές και οι πρακτικές Άδωνι Γεωργιάδη και Χ.Α. βρίσκονται ευτυχώς σε απόσταση από αυτήν την κυβέρνηση. Δεν αρκούν, όμως, μόνο οι αποστάσεις. Χρειάζονται δράσεις και παρεμβάσεις παντού. Όχι μόνο στην ηπειρωτική Ελλάδα -όπου ολοκληρώθηκε η στέγαση των προσφύγων- αλλά και στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου για τους χιλιάδες ξεριζωμένους που οφείλουμε να φιλοξενήσουμε με αξιοπρέπεια και ασφάλεια».

Με αξιοπρέπεια και ασφάλεια. Σοφόν το σαφές. Αλλά όταν συμβαίνει ένας θάνατος στα χέρια σου από την έσχατη ανέχεια, τότε τι άλλο είναι εκτός από αναξιοπρέπεια στην οποία εξέπεσε, χωρίς να ευθύνεται, το ανθρώπινο ον; Εδώ λοιπόν -γι’ αυτό είπα πως έχω λόγο για την αντιγραφή του κύριου άρθρου, επειδή το λέει λοξά μεν, ρητά δε- αριστερό ήθος, αριστερή πολιτική σκέψη, που ολόκληρη η αριστερή αντίληψη βοά ότι φτιάχνεται επώδυνα μέσα από την πράξη και τα φανερώματά της, σημαίνει ότι αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου και ψάχνεις να βρεις πού καθυστέρησες, πού έκανες λάθος, πού εφησύχασες ακόμα κι από (φυσιολογική) κούραση ή από λανθάνοντα κυβερνητισμό. Αλλά να το δεις. Και να το παλέψεις. Αυτό θα πει πολύτιμο ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς. Που το φυλάς ως κόρη οφθαλμού και το αυγατίζεις. Δεν το σπαταλάς, ας πούμε, συγκρίνοντας την πολιτική σου με τα αίσχη των «άλλων». Αυτό είναι σπατάλη πλεονεκτήματος. Αν πανηγυρίσεις, ας πούμε επίσης, επειδή δεν είχες τέταρτο νεκρό, αντί να κλάψεις επειδή είχες τρεις, τότε είσαι μέρος του προβλήματος. Και ήδη παίζεις σε ξένο γήπεδο. Είναι ντροπή για την Αριστερά και προπάντων για τους αριστερούς που και σήμερα, με τη στάλα της ψυχής τους, γεμίζουν τη μεγάλη δεξαμενή του ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς. Ενός πλεονεκτήματος χωρίς ιδιοκτήτες. Και φυσικά, ενός πλεονεκτήματος του οποίου η διαχείριση δεν έχει χαρισθεί σε κανέναν. Μα σε κανέναν. Γιατί αλλιώς θα χαθεί η μπάλα. Πού να την βρεις εκεί που την πέταξε με τις οδυνηρά ανόητες δηλώσεις του ο υπουργός Επικρατείας Αλέκος Φλαμπουράρης, πως τάχα μου η κατάσταση φαίνεται πως βελτιώνεται αφού στην γειτονιά του δεν βλέπει ανθρώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια! Έλεος! Η μπάλα εκτός πραγματικότητας. Και θα το πω απερίφραστα: προσωπικά νιώθω ντροπή από τέτοιες δηλώσεις εκείνων που πατούν «στο κόκκινο χαλί των επισήμων». Χαλί είναι, κύριοι σύντροφοι. Από κάτω είναι η αμμουδιά. Έλεγε ο Μάης του ‘68...

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL