Πολύ σκληρή δείχνει η απόφαση της Ομοσπονδίας Στίβου της Αιθιοπίας και του νέου προέδρου της Χαϊλέ Γκεμπρεσιλασιέ να τιμωρείται με αποκλεισμό “εφ' όρου ζωής” από τους στίβους όποιος αθλητής ή αθλήτρια βρεθούν θετικοί σε έλεγχο ντόπινγκ.
Απ' ό,τι μάθαμε, η απόφαση αυτή σχολιάστηκε από τους ανθρώπους του ελληνικού στίβου και αντιμετωπίστηκε με σκεπτικισμό λόγω της σκληρότητάς της, αλλά εδώ που έχει φτάσει ο αθλητισμός διεθνώς, μόνο με τέτοιες ρηξικέλευθες αποφάσεις μπορεί να σώσεις κάποιες ζωές πρωτίστως και δευτερευόντως και το κύρος του αθλητισμού.
Διότι η χρήση φαρμακολογικών ουσιών με στόχο την εργογόνο δράση τους και την επίδραση στην απόδοση των αθλητών και αθλητριών, εκτός από μη ηθική πράξη, αποτελεί και επικίνδυνη πράξη για τη ζωή κάθε αθλητή.
Στην Ελλάδα προφανώς και το θέμα αυτό έχει αντιμετωπιστεί με περισσή χαλαρότητα, κυρίως από την πλευρά των αθλητικών ομοσπονδιών, των αθλητών, των προπονητών τους και των παραγόντων, παρά τις κατά καιρούς μεγαλόστομες διακηρύξεις, όχι μόνο των ίδιων αλλά και των κάθε φορά πολιτικών ηγεσιών του αθλητικού χώρου.
Είναι επίσης σημαντικό να πούμε πως η αλλαγή πλεύσης της νέας αθλητικής ηγεσίας, που μετέφερε την ευθύνη άσκησης πειθαρχικού ελέγχου και επιβολής ποινών στο όργανο που λέγεται ΕΣΚΑΝ, στον Εθνικό Οργανισμό Καταπολέμησης Ντόπινγκ, δείχνει αλλαγή πλεύσης και στην Ελλάδα.
Η εμπειρία από το πρόσφατο αλλά και το απώτερο παρελθόν δείχνει ότι η εμπλοκή των αθλητικών ομοσπονδιών στο θέμα της επιβολής κυρώσεων στους “ντοπέ” αθλητές λειτούργησε πολλές φορές ανασταλτικά στην κάθαρση του χώρου και κυρίως εξέθεσε τη χώρα μας διεθνώς αλλά και εγχωρίως. Το πρόβλημα βέβαια δεν αντιμετωπίζεται με κατασταλτικά μέτρα κι αυτό έχει αποδειχθεί από τις μέχρι τώρα προσπάθειες -φιλότιμες ή από εξαναγκασμό- που έχουν επιχειρηθεί.
Η χρήση φαρμακολογικών ουσιών από αθλητές και αθλήτριες έχει καταστεί...”κουλτούρα” για τον χώρο του αθλητισμού, εντάσσεται στη λογική της ιατροποίησης του αθλητισμού, ενώ είναι φανερό πως πρόκειται για μια λαθεμένη προσπάθεια επικράτησης, που έρχεται με επίσης λαθεμένο έως επικίνδυνο τρόπο να αναπληρώσει τα όρια της προπονητικής.
Διαισθάνομαι πως ο Χαϊλέ Γκεμπρεσιλασιέ δείχνει τόση αυστηρότητα γιατί και ο ίδιος ξέρει από μέσα τον χώρο και επίσης γνωρίζει ότι αυτός μπορεί να εξυγιανθεί. Όχι τόσο η φήμη του, αλλά τουλάχιστον να ανακοπεί η πρακτική των αθλητών που αγνοούν τους κινδύνους ζωής μπροστά στη διάκριση, μπροστά στο ρεκόρ, μπροστά στο μετάλλιο και στις απολαβές που συνεπάγονται όλα αυτά. Θα ‘λεγα πως η απόφαση της Ομοσπονδίας Στίβου της Αιθιοπίας αποτελεί απόφαση ζωής για τον αθλητή αλλά και τον αθλητισμό και καλό θα ήταν να μιμηθούν τη χώρα αυτή κι άλλες χώρες, γιατί όχι και η WADA...
Κι αν θέλουμε να είμαστε “σύννομοι” με τις ιδέες και τις αρχές του αθλητισμού, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με την ίδια αυστηρότητα και όσοι εμπλέκονται, αποδεδειγμένα, σ' αυτή τη διαδικασία που ακολουθούν οι αθλητές και οι αθλήτριες. Διότι δεν είναι άμοιροι ευθυνών, για παράδειγμα, οι παράγοντες, οι προπονητές, οι γιατροί αλλά και οι γονείς των νεαρών αθλητών και αθλητριών που αποδεικνύονται “ντοπέ” προκειμένου να κερδίσουν ένα προνόμιο για την εισαγωγή τους σε ανώτατες σχολές. Αντίστοιχες ευθύνες υπάρχουν και στις μεγαλύτερες ηλικίες αθλητών.
Θεωρώ ότι η αθλητική ηγεσία (υπουργός και Γενική Γραμματεία Αθλητισμού) πρέπει να χειροκροτήσει την απόφαση της Αιθιοπίας και να αναλάβει πρωτοβουλίες όχι μόνο στην κατεύθυνση αυστηροποίησης των ελέγχων ή της επιβολής κυρώσεων σε παραβάτες, αλλά κυρίως στην κατεύθυνση να περάσει στην αθλούμενη νεολαία το μήνυμα ότι ο αθλητής δεν γίνεται με φάρμακα.
*Ο Τάκης Γεωργακόπουλος είναι γιατρός
