Ο ρόλος που έχει ετοιμάσει το βαθύ σύστημα των ΗΠΑ για την Ε.Ε. και το μετέφερε ο Ομπάμα στο Βερολίνο θέλει την ηγεμονία της Μέρκελ αλλά και το κλείσιμο όλων των πληγών που ναρκοθετούν την ενότητα της Ευρώπης απέναντι στη Ρωσία
Η αναβολή της μίνι συνόδου κορυφής στο Βερολίνο μεταξύ της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Ισπανίας και των εμπλεκομένων στο ελληνικό πρόγραμμα ΔΝΤ, Κομισιόν, Eurogroup, ΕΚΤ και ΕSM τινάχτηκε στον αέρα επειδή ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ήθελε να μείνει μυστική και η είδηση διέρρευσε στα γερμανικά μέσα! Στη σύνοδο αυτή θα εξεταζόταν το ελληνικό πρόγραμμα και αναγκαιότητα ρύθμισης του ελληνικού χρέους, ώστε να κλείσει μια πληγή που ταλαιπωρεί την Ελλάδα αλλά και την Ε.Ε., η οποία Ε.Ε. δεν αντέχει πολλές πληγές. Και οι πληγές είναι πολλές, και οι κίνδυνοι να γίνουν περισσότερες μεγάλοι.
Η ΣΥΣΚΕΨΗ συγκλήθηκε από τον Σόιμπλε ως αποτέλεσμα σοβαρών πιέσεων προς τον υπουργό να ξεκινήσει τις διαδικασίες για να λυθεί το πρόβλημα τώρα, αν είναι δε δυνατόν εντός του 2016. Και αυτό συνέβη διότι κάτι έπρεπε να προσφέρει και η Μέρκελ στα δώρα που της έκανε ο πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα και διότι οι εμπλεκόμενοι εταίροι στο ελληνικό πρόγραμμα δεν επιθυμούν άλλο να μετέχουν στα προεκλογικά παιχνίδια που είχε στο μυαλό του ο δύσκαμπτος Γερμανός υπουργός, ο οποίος, με απόλυτο τρόπο και ύφος δικτάτορα, έλεγε ότι το πρόβλημα του χρέους της Ελλάδας, αν συζητηθεί, αυτό θα γίνει το 2018, δηλαδή μετά τις γερμανικές εκλογές το 2017.
ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ και ο Σόιμπλε εκνευρίστηκε και ζήτησε αναβολή ή και ματαίωση της συνόδου αυτής; Όπως μετέδωσε η Deutsche Welle, εάν η σύνοδος έπαιρνε επίσημο και κυρίως δημόσιο χαρακτήρα, ο Σόιμπλε θα φαινόταν ότι θα παραβίαζε την κόκκινη γραμμή του, υποχωρώντας από όσα έλεγε. Όμως, όπως όλα δείχνουν, αυτή τη φορά ο κ. Σόιμπλε δεν έχει την πολυτέλεια του χρόνου. Το ΔΝΤ πιέζει για το θέμα του χρέους, αξιώνοντας την ελάφρυνσή του τώρα και ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών θα πρέπει να προχωρήσει σε εκπτώσεις εάν θέλει να διασφαλίσει τη συμμετοχή του Ταμείου, την οποία άλλωστε ο ίδιος υποσχέθηκε στους Γερμανούς βουλευτές.
ΕΧΩ την εντύπωση ότι στην καγκελαρία δεν έχουν πρόβλημα να εκθέσουν ή ακόμα και να υποχρεώσουν τον υπουργό Οικονομικών σε παραίτηση, ώστε στον χρόνο μέχρι τις εκλογές να έχουν επουλωθεί τα όποια κόστη. Τα σχέδια που μετέφερε ο Αμερικανός πρόεδρος στη Μέρκελ υπερβαίνουν τον Σόιμπλε. Όταν ο Ομπάμα δηλώνει στο Βερολίνο ότι, αν ήταν Γερμανός, θα ψήφιζε Μέρκελ (!), αναγγέλλοντας ουσιαστικά την απόφαση της πρωθυπουργού να δεχτεί να είναι υποψήφια καγκελάριος για τέταρτη φορά, το έκανε διότι ήθελε να αναλάβει η ίδια, ως η δημοφιλέστερη πολιτικός της Γερμανίας, τη στήριξη του “ευρωΝΑΤΟ” για την περίπτωση που ο νέος πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ περιορίσει την αμερικανική συμμετοχή στη Συμμαχία.
ΜΑΛΙΣΤΑ, οι συνεννοήσεις για το ατλαντικό μέλλον της στρατιωτικής συνεργασίας και των στόχων που είχαν τεθεί φαίνεται ότι περιλαμβάνουν και το SPD. Δεν ήταν καθόλου τυχαίο που ο δημοφιλέστερος σήμερα πολιτικός των σοσιαλδημοκρατών, ο υπουργός εξωτερικών Βάλτερ Στάινμαϊερ, με σταθερό ευρωπαϊκό προσανατολισμό και διαφωνίες για την πολιτική απομόνωσης της Ρωσίας, εξουδετερώθηκε με κλωτσιά προς τα πάνω. Θα είναι ύστερα από διακομματική συμφωνία ο νέος πρόεδρος της χώρας. Και η νέα γραμμή της εξωτερικής πολιτικής της Γερμανίας απαιτεί κλείσιμο των σοβαρών εκκρεμοτήτων με τα μέλη της Ε.Ε.
ΑΥΤΟ προκύπτει αν παρακολουθήσει κανείς τη σταθερή διολίσθηση της Μέρκελ σε ψυχροπολεμικές απόψεις για μεγαλύτερο στρατιωτικό και οικονομικό κλοιό γύρω από τη Ρωσία. Η ενίσχυση της γερμανικής αλαζονείας για απόλυτη ηγεμονία της ηπείρου δεν θεωρήθηκε από τα αμερικανικά συστημικά κέντρα σοβαρός κίνδυνος σήμερα. Αν λοιπόν σωστά ερμηνεύω τα γεγονότα, η περίπτωση του δογματικού Σόιμπλε δεν είναι δυνατόν να ματαιώσει τα σχέδια των ιερατείων και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Και προς ενίσχυση της ανάλυσης, να προσθέσουμε το ανατριχιαστικό, αλλά και πολύ ενδεικτικό για το κλίμα που χρειάζονται τα σχέδια αυτά, ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, όπου ούτε λίγo ούτε πολύ, η Ρωσία και oι τζιχαντιστές του ISIS εξισώνονται ως ισοδύναμοι κίνδυνοι για την ειρήνη και τη Δημοκρατία! Το ψήφισμα αυτό, το οποίο έφερε για έγκριση στο Ευρωκοινοβούλιο η Πολωνή Άννα Φοτίγκα, υπερψηφίστηκε από το Λαϊκό Κόμμα και τους ευρωσκεπτικιστές, ενώ μεγάλη μερίδα ευρωβουλευτών του Σοσιαλιστικού Κόμματος απείχε!
ΕΙΝΑΙ λοιπόν όλα τα σενάρια κλειδωμένα; Τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί κλειδωμένο στην πολιτική. Ποιος γνωρίζει τι θα γίνει στην Ιταλία μετά την 4η Δεκεμβρίου αν ο Ρέντζι χάσει το δημοψήφισμα και πάει σπίτι του, όπως έχει δεσμευτεί; Ποιος γνωρίζει αν ο Φρανσουά Ολάντ παραμείνει στην αρένα ως πρόβατο επί σφαγή με τη στάση που συνεχίζει να κρατάει στα ευρωπαϊκά ζητήματα; Αν κρίνουμε από τα καμπανάκια κινδύνου που χτυπάει συνεχώς ο πρωθυπουργός Εμανουέλ Βαλς, μιλώντας για κίνδυνο διάλυσης της Ε.Ε., ο Ολάντ πρέπει να ταράξει για τα καλά τα ευρωπαϊκά ύδατα αν θέλει να έχει κάποιες πιθανότητες να είναι στον δεύτερο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών. Όλα αυτά θα τα δούμε σύντομα και από την εξέλιξη της συμφωνίας για το ελληνικό χρέος θα εξαρτηθούν πολλά.
