Μόνο ως πολιτικό Βατερλώ θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς την κατάθεση του γενικού διευθυντή της Ν.Δ. Θανάση Σκορδά στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής για τα θαλασσοδάνεια των κομμάτων και των ΜΜΕ.
Δεν ήταν μόνο το γεγονός ότι αποκάλυψε πως η Ν.Δ. έχει στην κατοχή της, ως μη όφειλε, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, και διακινεί έγγραφα από εισαγγελική έρευνα. Ούτε επίσης η επισήμανση ότι θα μπορούσε να καλύψει τα χρέη της με διάφορα “επιχειρηματικά πρότζεκτ”, όπως γραφεία ταξιδίων και αναμνηστικά μπρελόκ.
Ήταν η απροκάλυπτη παραδοχή ότι η Ν.Δ., για να πάρει το 2011 νέα δάνεια και να φουσκώσει τα χρέη της στο δυσθεώρητο ύψος των 210 εκατομμυρίων ευρώ, έδωσε σε τρεις τράπεζες, στην ουσία, “αέρα”, αφού έβαλε ως “εγγύηση” την εκλογική αποζημίωση που... θα έπαιρνε το 2018 - 2019 σε τρεις τράπεζες, ενώ ήδη είχε υπογράψει στην Αγροτική Τράπεζα ότι δεν θα το έπραττε.
Όλοι γνωρίζαμε μέχρι τώρα ότι η Ν.Δ. είναι ένα χρεοκοπημένο κόμμα, αφού για αποπληρώσει τα χρέη της θα χρειαστούν από 138 έως 241 χρόνια. Εντυπωσιάζει, όμως, η ωμή παραδοχή του τρόπου που πήρε τα δάνεια αυτά, αλλά και το γεγονός ότι, την ώρα που ήταν στην κυβέρνηση και έπαιρνε μια σειρά από τα πιο σκληρά μέτρα λιτότητας, πρωταγωνιστούσε κρυφά στο κίνημα “Δεν πληρώνω”, αφού σταματούσε να αποπληρώνει τα χρέη της προς τις τράπεζες. Αποτέλεσμα, να κοκκινίσουν και να καταγγελθούν πρόσφατα από τις διοικήσεις των τραπεζών.
Όλα αυτά μπορεί και να μην γίνονταν γνωστά σε όλες τις λεπτομέρειες, πολλά στοιχεία μπορεί να είχαν κουκουλωθεί αν δεν συνεχιζόταν με επιμονή της σημερινής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας η διαδικασία της εξεταστικής επιτροπής των θαλασσοδανείων.
Σε όλη την πολύμηνη διαδικασία της επιτροπής είδαμε πώς οι άλλοτε κραταιοί καναλάρχες φούσκωναν τη δύναμή τους με το δημόσιο χρήμα και με τις πλούσιες ροές πόρων από τις τράπεζες που τώρα βαρύνουν τον μέσο πολίτη. Αποκαλύφθηκαν τα κόμματα που στήριξαν τη διαπλοκή και πώς το τρίγωνο της διαπλοκής τα στήριξε.
Είναι όλοι αυτοί που κουνούσαν το δάκτυλο στον πολίτη μέσα από ευφάνταστα ευφυολογήματα του τύπου “όλοι μαζί τα φάγαμε”, αλλά, όπως αποδείχθηκε στο τέλος, “όλοι μαζί τα φάγανε και στείλανε τον λογαριασμό στο τέλος στην κοινωνία”.
