Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες,
Το συνέδριό μας τελείωσε με επιτυχία και με μεγαλύτερη ενότητα στις γραμμές μας. Όμως έχω σχεδόν τη βεβαιότητα ότι, παρά την εισήγηση και το κλείσιμο του προέδρου για κόμμα των μελών και για λιγότερες φιλοδοξίες, οι παλιές παθογένειες και νοοτροπίες κυρίως των στελεχών όλων των τάσεων καλά κρατούν και καθόρισαν τόσο το αποτέλεσμα στην εκλογή της Κ.Ε., όσο και τη διαδικασία και τη λειτουργία του συνεδρίου.
Προσωπικά, δεν θέλω να παραστήσω τον τιμητή υπεράνω των τάσεων, μιας και είναι γνωστές οι απόψεις μου και η διαδρομή μου μέσα στο κόμμα. Ανήκω λοιπόν κι εγώ σε αυτή την ομάδα των στελεχών και μελών που το 2010 και για τις ανάγκες τού τότε συνεδρίου του Συνασπισμού, ονομάσαμε Πλατφόρμα 2010. Θεωρώ ότι οι απόψεις μας στη διαδρομή του κόμματος μέχρι σήμερα ουσιαστικά δικαιώθηκαν τόσο πολιτικά όσο και λειτουργικά, αφού για πρώτη φορά σε συνέδριο του κόμματός μας η εκλογή της Κ.Ε. έγινε με ενιαία λίστα.
Από 'κεί έπειτα όμως υπάρχει τεράστια απόσταση από τις διακηρύξεις περί ενιαίου κόμματος και κόμματος των μελών μέχρι τη σημερινή κατάσταση.
Σε αυτό ακριβώς ήθελα να αναφερθώ, δηλαδή στη λειτουργία και τη φυσιογνωμία του κόμματος της Αριστεράς στον 21ο αιώνα. Δυστυχώς η "κλήρωση" των ομιλητών δεν μου έδωσε τη δυνατότητα να μιλήσω και έτσι καταθέτω τον προβληματισμό μου εδώ.
Νίκος Συρμαλένιος, βουλευτής Κυκλάδων του ΣΥΡΙΖΑ
