Live τώρα    
20°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
20 °C
19.2°C21.2°C
3 BF 71%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ασθενής ομίχλη
17 °C
13.6°C19.4°C
2 BF 78%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
18 °C
17.7°C19.4°C
3 BF 67%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
25 °C
22.7°C24.8°C
6 BF 33%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
17 °C
16.8°C18.5°C
0 BF 82%
Πολιτική αργία μήτηρ πάσης αριστερής κακίας
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Πολιτική αργία μήτηρ πάσης αριστερής κακίας

“Η επίμονη Αριστερά”. Αυτός ήταν ο τίτλος που επέλεξε η “Αυγή” προκειμένου να συμπυκνώσει το μήνυμα που εξέπεμψε το 2ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Οι ομιλίες, το θερμό χειροκρότημα (για συγκεκριμένες από αυτές) και όσοι ξεχώρισαν στην εκλογή μελών της Κεντρικής Επιτροπής απέδειξαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εγκαταλείπει τον πόλεμο της διακυβέρνησης και ταυτόχρονα είναι αποφασισμένος να μη μετατραπεί σε κόμμα της mainstream “άχρωμης και άοσμης” Κεντροαριστεράς.

Ωστόσο, ορισμένοι είχαν βιαστεί να προεξοφλήσουν ότι το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ θα επικύρωνε το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή την οριστική μετάλλαξή του σε “ρηχό” κόμμα εξουσίας χωρίς ιδεολογικές ρίζες.

Όπως έγραψε ο πρώην γραμματέας του κόμματος Τάσος Κορωνάκης, θα σήμαινε “την απόλυτη προσαρμογή σε ένα μοντέλο διαχειριστικού κόμματος, που το ενώνει η παραμονή στην εξουσία και όχι η ιδεολογία ή το πολιτικό σχέδιο”. “Τώρα φοράει τον μανδύα της κρατικής εξουσίας και βρίσκεται απέναντι σε αυτά που ιστορικά πρέσβευε. Και αυτά θα επιβεβαιωθούν από το συνέδριο. Η δεξιά σοσιαλδημοκρατία έχει πια το κόμμα της” διατυμπάνιζε ο Περικλής Κοροβέσης.

Αξιόλογοι και οι δύο, δεν θα τους ζητήσει κανείς να διορθώσουν αυτά που προέβλεψαν λίγο πριν από το συνέδριο και δεν επαληθεύτηκαν. Η δική τους ιστορία, όμως, απαιτεί να αναλογιστούν αν η επιλογή της “θέσης” του "πετροβολητή" του ΣΥΡΙΖΑ είναι και πολιτικά γόνιμη. Στ' αλήθεια, πιστεύουν ότι προσφέρουν με αυτόν τον τρόπο τις καλύτερες υπηρεσίες σε έναν αριστερό χώρο εκτός του ΣΥΡΙΖΑ, στον οποίο έχουν οιονεί καθοδηγητικό ρόλο; Ποιο είναι το αποτύπωμα αυτού του χώρου στην πολιτική σήμερα;

Θα μπορούσε να δεχτεί κάποιος αυτή την επιθετική στάση -τον μονομέτωπο αγώνα εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ- για όσα σχετίζονται με το Μνημόνιο. Αλλά τι κάνει αυτός ο χώρος όταν η κυβέρνηση δίνει μάχες για πολύ βασικά πράγματα εναντίον του συντηρητισμού, όπως η απλή αναλογική ή ο διαχωρισμός κράτους και Εκκλησίας.

Ακόμη κι αν αυτά θεωρούνται λίγα και δειλά βήματα σε σχέση με όσα πρέπει να γίνουν, γιατί δεν πιέζουν την κυβέρνηση για περισσότερα; Γιατί δεν ορθώνουν ένα κίνημα που θα απαιτεί περισσότερο ταξικές ιεραρχήσεις, γιατί δεν "τρίβουν στη μούρη" της κυβέρνησης προγραμματικές αιχμές που θα μπορούσαν να συμπεριληφθούν στο παράλληλο πρόγραμμα, γιατί δεν υπενθυμίζουν τις μεταρρυθμίσεις με αξιακό πρόσημο που ζητούσε χρόνια η Αριστερά και τώρα, που έχει τη νομοθετική εξουσία, τις καθυστερεί;

Αυτά τα ερωτήματα δεν χρίζουν γρήγορων απαντήσεων, ειδικά από όσους έχουν περιορίσει την πολιτική τους δράση τον τελευταίο χρόνο στο να βγάζουν τη χολή τους στα σόσιαλ μίντια. Από άλλους, όμως, υπάρχουν απαιτήσεις.

Ο ρόλος της κινηματικής Αριστεράς δεν είναι να ποντάρει στην αποτυχία της Αριστεράς που επέλεξε να κυβερνά. Στο τέλος ο λογαριασμός θα είναι κοινός... όσο κι αν πετροβολούν.

Ας θυμηθούν το '89.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL