ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΠΟΛΑΚΗ
Πριν από 20 μήνες ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας. Αυτό που οδήγησε τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση ήταν η εξάντληση του παλαιού κοινωνικού συμβολαίου, ενός αιματοβαμμένου κοινωνικού συμβολαίου που υπογράφηκε μετά τη λήξη του εμφυλίου και ανανεώθηκε κατά το διάβα των χρόνων με την 8ετία αντιπαροχής του Καραμανλή, με την επταετία των κλειστών επαγγελμάτων της Χούντας, με τη μεταπολίτευση, την πρώτη περίοδο διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, όπου ο Ανδρέας Παπανδρέου πήρε μεγάλο μέρος της ΕΑΜογενούς Ελλάδας και το βόλεψε στο Δημόσιο, έγιναν κάποιες τομές στην κοινωνία, αλλά και ξεκίνησε η υπερχρέωση της χώρας. Η τελευταία ανανέωση αλλά και ταφόπλακα συνάμα του συμβολαίου αυτού είχε άρωμα νεοφιλελεύθερου εκσυγχρονισμού και έγινε στην αρχή της περιόδου διακυβέρνησης Σημίτη, η οποία ήταν και η πιο κρίσιμη αφού υπήρξε πλήρης εκμαυλισμός της κοινωνίας και το καθεστώς της μίζας και της διαπλοκής εγκαταστάθηκε ολοκληρωτικά στη χώρα. Αυτοί λοιπόν που διαχειρίστηκαν την τύχη της χώρας μετά τη μεταπολίτευση, οι ίδιοι το 2010 την παρέδωσαν σιδηροδέσμια σε μια νεοφιλελεύθερη ευρωπαϊκή ελίτ, η οποία υπό το δόγμα του Φρίντμαν εξαπέλυσε ένα ανελέητο πλιάτσικο στον δημόσιο πλούτο της Ελλάδας, αλλά και στο βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων. Το κατά κεφαλήν εισόδημα μειώθηκε κατά 25%, η ανεργία εκτοξεύθηκε στο 27%, γεγονός που οδήγησε σε τεράστια εσωτερική υποτίμηση της αξίας της εργασίας και το κράτος άρχισε να αποσύρεται συστηματικά από νευραλγικούς τομείς όπως η Παιδεία και η Υγεία. Στο σημείο αυτό κυριάρχησε η ανάγκη του λαού για ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο, το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν η πιο έτοιμη σχετικά πολιτική δύναμη και ο 40άρης Αλέξης Τσίπρας ο καθαρός, με όραμα, κατάλληλος πολιτικός ηγέτης, να συντάξει και να συνυπογράψει με τον λαό.
Οι 20 αυτοί μήνες διακυβέρνησης χωρίζονται σε δύο περιόδους. Το γεγονός που στιγμάτισε την πρώτη θυελλώδη 7μηνη περίοδο της διαπραγμάτευσης, η οποία διεξήχθη σε ένα περιβάλλον με πολύ σκληρούς εναντίον μας συσχετισμούς, ήταν η εσφαλμένη εντύπωση πως η έκφραση της λαϊκής βούλησης θα μπορούσε να κάμψει τα συμφέροντα των δανειστών και να οδηγήσει τον σκληρό νεοφιλελεύθερο πυρήνα της Ευρώπης σε διαφορετική αντιμετώπιση της χώρας. Η αυταπάτη αυτή είχε ως αποτέλεσμα την επώδυνη ήττα του καλοκαιριού του 2015, η οποία μας υποχρέωσε σε υποχώρηση, αλλά όχι σε υποταγή. Είναι πλέον σαφές ότι με 1,2 εκατ. ευρώ ταμειακά διαθέσιμα στις τράπεζες και με ρητή την εντολή του ελληνικού λαού για παραμονή στην Ε.Ε., ο συμβιβασμός ήταν ο μόνος δρόμος μέσω του οποίου θα μπορούσε να κρατηθεί η χώρα όρθια.
Τον Σεπτέμβριο του 2015 τον συμβιβασμό αυτό τον θέσαμε στην κρίση του ελληνικού λαού, ο οποίος απεφάνθη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η μόνη πολιτική δύναμη, η οποία θα μπορούσε να διαχειριστεί αυτή την κρίσιμη κατάσταση και να οδηγήσει τη χώρα σε μια εποχή χωρίς Μνημόνια, σε μια εποχή ευημερίας, με δίκαιη και υπέρ των φτωχότερων στρωμάτων της κοινωνίας ανακατανομή του πλούτου. Τόσο το πρώτο 7μηνο όσο και τον τελευταίο χρόνο διακυβέρνησης, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛΛ. γράφει Ιστορία, η οποία, τεχνηέντως και για προφανείς λόγους, αποκρύπτεται από τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ. Όμως, παρά τη δύσκολη οικονομική συγκυρία, κάθε μέρα που περνάει γίνεται και περισσότερο αντιληπτή από τον λαό, η προσπάθεια για ανάταξη της χώρας, η επάνοδος του κράτους σε ευαίσθητους τομείς όπως η Παιδεία και η Υγεία, ο πόλεμος με τη διαφθορά και τη διαπλοκή, το οριστικό κλείσιμο της στρόφιγγας μιας βρύσης μαύρου χρήματος που έρεε άφθονο στις τσέπες των ημετέρων διαπλεκόμενων.
Όσο αφορά στην Υγεία, η αλήθεια είναι ότι τον Οκτώβριο του 2015, που αναλάβαμε το υπουργείο με τον Ανδρέα Ξανθό, έμοιαζε με πολυτραυματία του οποίου οι πιθανότητες μεταξύ ζωής και θανάτου ήταν ισομοιρασμένες. Με πολύ μεγάλη προσπάθεια καταφέραμε να ανατάξουμε το Δημόσιο Σύστημα Υγείας, ψηφίσαμε το Παράλληλο Πρόγραμμα, αυξήσαμε τη χρηματοδότηση, ενισχύσαμε, ενισχύουμε και θα ενισχύουμε το σύστημα με χιλιάδες νέες θέσεις ιατρικού, νοσηλευτικού και λοιπού προσωπικού, φροντίζουμε τη σταδιακή αντικατάσταση του παλαιωμένου ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού. Πάνω απ’ όλα όμως κηρύξαμε και διεξάγουμε ανηλεή πόλεμο ενάντια στη διαφθορά και τη διαπλοκή και πετυχαίνουμε καθημερινά σημαντικές νίκες. Στο αμέσως επόμενο διάστημα θα ρίξουμε στη μάχη τα δύο πιο ισχυρά όπλα μας, που δεν είναι άλλα από τα νομοσχέδια για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και τις Προμήθειες.
Το μεγάλο στοίχημα της επόμενης περιόδου είναι η αναμόρφωση του κράτους, ενός κράτους οικοδομημένου πάνω στα σαθρά θεμέλια της γραφειοκρατίας, των πελατειακών σχέσεων και της οικονομικής συναλλαγής, ενός σάπιου κράτους, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υπηρετήσει ένα αριστερό πολιτικό σχέδιο. Ικανή και αναγκαία συνθήκη για την αναμόρφωση αυτή είναι η μεταφορά σχεδιαστικών, μελετητικών, αδειοδοτικών και εκτελεστικών αρμοδιοτήτων σε φορείς της αποκεντρωμένης διοίκησης και ιδιαίτερα του δεύτερου θεσμού του κράτους, που εκλέγεται με καθολική ψηφοφορία, δηλαδή τον 1ο και 2ο βαθμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Με τον τρόπο αυτό θα εξαρθρωθεί η γραφειοκρατία, θα διαλυθούν τα υπάρχοντα συστήματα διαπλοκής του κεντρικού κράτους και θα δοθεί στον κρατικό μηχανισμό η ευελιξία γρήγορης και αποτελεσματικής αντιμετώπισης διαφόρων σημαντικών τοπικών προβλημάτων. Στο κεντρικό κράτος θα πρέπει να παραμείνουν μόνο η παραγωγή του κεντρικού πολιτικού σχεδίου, η κατανομή των οικονομικών πόρων, η θέσπιση των κανόνων λειτουργίας των δομών και των διαδικασιών και η δημιουργία ενός ελεγκτικού μηχανισμού με αυξημένες τιμωρητικές αρμοδιότητες, ο οποίος θα ασκεί ετήσιο τελικό κατασταλτικό έλεγχο στους εποπτευόμενους φορείς.
Αγωνιζόμαστε καθημερινά προσηλωμένοι στον σκοπό μας, που δεν είναι άλλος από την ευημερία του λαού.
