Live τώρα    
23°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
23 °C
21.7°C24.7°C
3 BF 55%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ελαφρές νεφώσεις
23 °C
19.7°C24.9°C
1 BF 41%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
20 °C
19.4°C21.6°C
4 BF 61%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
21 °C
20.4°C20.8°C
2 BF 68%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
24 °C
23.9°C24.0°C
3 BF 33%
ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ / Λαϊκίζοντες μεταρρυθμιστές
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ / Λαϊκίζοντες μεταρρυθμιστές

Ο διαχωρισμός λαϊκιστών - μεταρρυθμιστών εντάθηκε τα τελευταία χρόνια, μετά το ξέσπασμα της παγκόσμιας κρίσης, εξυπηρετώντας τους πολιτικούς και επικοινωνιακούς σκοπούς των κοινωνών του νεοφιλελεύθερου δόγματος. Η άρνηση κυβερνήσεων, όπως για παράδειγμα εκείνης του ΣΥΡΙΖΑ το 2015, για περαιτέρω περικοπές και σκληρή λιτότητα στο όνομα της δημοσιονομικής εξυγίανσης βαφτίστηκε «λαϊκισμός». Αντίθετα, οι «μεταρρυθμίσεις» εμφανίζονται σαν να είναι συνυφασμένες με τις έννοιες του εξορθολογισμού και του «νοικοκυρέματος», καμουφλάροντας στην πραγματικότητα τις δραστικές περικοπές σε οτιδήποτε έχει σχέση με το κοινωνικό κράτος και τις κοινωνικές παροχές.

Όπως φαίνεται όμως, όταν η ώρα της κάλπης πλησιάζει, η γοητεία του λαϊκισμού είναι... αβάσταχτη και ιδιαίτερα χρήσιμη για τους περίφημους «μεταρρυθμιστές». Τα παραδείγματα είναι αρκετά και πρόσφατα. Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε τις προηγούμενες ημέρες ανέφερε σε βουλευτές ότι μετά τις ομοσπονδιακές εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2017, η Γερμανία έχει το περιθώριο να μειώσει τους φόρους κατά περίπου 15 δισ. ευρώ, παρά τις αυξημένες δαπάνες για τους μετανάστες.

Ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ, μάλιστα, αν και ο κυριότερος εκφραστής της σιδηράς δημοσιονομικής πειθαρχίας στην Ευρώπη, θέλει να επισπεύσει και να δοθεί άμεσα ένα μέρος από αυτά τα προεκλογικά «δωράκια» κατά την εφημερίδα "Bild". Σύμφωνα με το δημοσίευμα, δόθηκε ήδη στις κοινοβουλευτικές ομάδες των κυβερνώντων κομμάτων έγγραφο με τα πρώτα βήματα ύψους 6 δισ. ευρώ. Οι εκλογές απέχουν έναν χρόνο, με το CDU να έχει πληγεί από τα ζητήματα του προσφυγικού και της ασφάλειας και κάπως έτσι ο κ. Σόιμπλε ενεργοποιεί τη χρυσή εφεδρεία της -αν και δαιμονοποιημένης- παροχολογίας.

Η κίνηση αυτή, φυσικά, δεν είναι μοναδικό φαινόμενο, καθώς το 2013, η -κάθε άλλο παρά προοδευτική- οικονομική εφημερίδα "Handelsblatt" υπολόγισε τις προεκλογικές υποσχέσεις τού κόμματος των Μέρκελ και Σόιμπλε στα 28 δισεκατομμύρια ευρώ, αφού περιελάμβαναν φοροαπαλλαγές για τα παιδιά, αύξηση επιδομάτων και συντάξεων για μητέρες, αλλά και έργα οδοποιίας.

Η μεταστροφή λίγο πριν από τις εκλογές δεν είναι ίδιον μόνο των συντηρητικών στη Γερμανία. Αποτελεί οικεία πρακτική η αριστερή στροφή τού ηγέτη των Σοσιαλδημοκρατών (SPD) Ζίγκμαρ Γκάμπριελ σε μια προσπάθεια απόκρουσης των επικρίσεων για δεξιά κατεύθυνση των πολιτικών επιλογών του. Το έπραξε το 2013, αλλά και πρόσφατα, όταν έκλεισε το μάτι προς το αριστερό Die Linke.

Νοτιότερα, δέκα μόλις ημέρες πριν από τις πρώτες εκλογές του Δεκεμβρίου στην Ισπανία, ο μετρ της λιτότητας Μαριάνο Ραχόι υποσχέθηκε φοροελαφρύνσεις. Σε μια καθαρά ψηφοθηρική επιλογή, έταξε μείωση του φόρου εισοδήματος για τους συνταξιούχους που συνεχίζουν να εργάζονται.

Λίγους μήνες νωρίτερα, τον Μάιο του 2015, στο προεκλογικό του μανιφέστο, ο τέως πρωθυπουργός της Βρετανίας Ντέιβιντ Κάμερον προχώρησε σε σειρά παροχών με αποδέκτη τα κατώτερα μισθολογικά στρώματα (διπλασιασμός δωρεάν ωρών σε παιδικούς σταθμούς για τα παιδιά εργαζόμενων οικογενειών, κατάργηση της φορολόγησης όσων εξασφαλίζουν τον κατώτατο μισθό και δικαίωμα αγοράς για ενοίκους κοινωνικών κατοικιών). Στις κάλπες η παροχολογία τού εξασφάλισε αυτοδυναμία, σε έναν ανεπανάληπτο θρίαμβο για τους Τόρις, παρά το ότι η τραγική συνέχεια με το Brexit σήμανε επί της ουσίας και το πολιτικό τέλος του Κάμερον.

Το εντυπωσιακό, πάντως, με τους «μεταρρυθμιστές» που κατακρίνουν τον «λαϊκισμό» είναι ότι πράττουν μεταρρυθμιστικά... α λα καρτ, ανάλογα με την πολιτική συγκυρία και τα ενδεχόμενα πολιτικά οφέλη. Ο Β. Σόιμπλε ήταν αυτός που έβαλε «φρένο» στις κυρώσεις της Κομισιόν προς την Ισπανία και την Πορτογαλία τον Ιούλιο για τα ελλείμματά τους. Όχι, ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ δεν ένιωσε κάποια συμπάθεια για τους λαούς των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου, αλλά θέλησε να τείνει χείρα βοηθείας προς τον ιδεολογικό του συνοδοιπόρο Μαριάνο Ραχόι, ενόψει της προσπάθειας του δεύτερου να διατηρηθεί στην εξουσία. Με λίγα λόγια, έκανε τα «στραβά μάτια» για τον στόχο του Συμφώνου Σταθερότητας και τη δημοσιονομική πειθαρχία, επιδιώκοντας να μη χάσει έναν πολιτικό σύμμαχο από την «οικογένεια» του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Απ’ ό,τι φαίνεται, ο μανιχαϊστικός διαχωρισμός μεταρρυθμιστές - λαϊκιστές παύει να ισχύει όταν δεν κρίνεται χρήσιμος.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL