Ίσως αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο στα πολιτικά πράγματα ένα μικρό κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, της διαμαρτυρίας και του ακτιβισμού, να γίνει κυβέρνηση μιας χώρας και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.
Και να αποτελεί σήμερα ως αριστερή κυβέρνηση σε ευρωπαϊκή χώρα πολιτικό παράδειγμα και σημείο αναφοράς για πολιτικές δυνάμεις που αμφισβητούν τις συνταγές της λιτότητας και του νεοφιλελευθερισμού. Και απ' ό,τι φαίνεται ο σπόρος που έσπειρε ο ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει να φυτρώνει και σε άλλες χώρες που οι άνθρωποι πλήττονται βάναυσα.
Για να γίνει κυβέρνηση, βέβαια, βοήθησαν οι οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες στη χώρα με την εφαρμογή των Μνημονίων, η παρακμή, η διαφθορά και η σήψη του παλιού διαπλεκόμενου συστήματος, αλλά ήταν η πρώτη φορά ιστορικά μετά την Εθνική Αντίσταση και τον Εμφύλιο που η Αριστερά ζήτησε ευθαρσώς να κυβερνήσει, έχοντας μπροστάρη έναν νέο άνθρωπο με ικανότητες και προοπτική.
Χωρίς, ταυτόχρονα, το κόμμα μας τα προηγούμενα χρόνια να έχει κατορθώσει να αποκτήσει γερές ρίζες στην κοινωνία, στην Αυτοδιοίκηση, στα συνδικάτα όπως το ΠΑΣΟΚ το 1981 που έγινε κυβέρνηση.
Όσο και αν τα πράγματα δεν ακολούθησαν την πεπατημένη φυσιολογική εξέλιξη, ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα από δυσκολίες και συμπληγάδες έπειτα από τρεις εκλογικές αναμετρήσεις, είναι κυβέρνηση της χώρας, και με τη βούλα που λέει ο λαός. Δυστυχώς ή ευτυχώς για την κοινωνία, έχει να διαχειριστεί τεράστια θέματα και προβλήματα μιας κατεστραμμένης χώρας και με την ωρολογιακή βόμβα του προσφυγικού στα χέρια του.
Υποχώρησε προσωρινά, εκβιάστηκε, συμβιβάστηκε εμπρός σε υπέρτερες δυνάμεις, αγωνίζεται όμως τίμια και ειλικρινά μέσα από λάθη και παλινωδίες για το καλό της κοινωνίας, για το συμφέρον της χώρας.
Σε αυτήν τη δύσκολη φάση που όλοι οι δαίμονες (τρόικες, ΔΝΤ, νταβατζήδες, διαπλοκή, ΜΜΕ) δίνουν τον υπέρ πάντων αγώνα ο καθένας για τα συμφέροντά του, δεν έχουμε την πολυτέλεια να βρισκόμαστε ακόμα σε σύγχυση, σε μελαγχολία και κατάθλιψη για το τι είχε ο καθένας στο μυαλό του για την Αριστερά...
Οι μάχες δίνονται καθημερινά μέσα στη ζωή, μέσα στην κοινωνία, με καθαρή σκέψη και ρεαλισμό και όχι με γκρίνια, μιζέρια και εγκατάλειψη. Πολύ γρήγορα κυβέρνηση και κόμμα πρέπει να κάνουν restart διορθώνοντας τις αδυναμίες τους, τις παραλείψεις και τα λάθη τους, κάτι που έχει ήδη αρχίσει να γίνεται το τελευταίο διάστημα με αρκετές και αξιόλογες πρωτοβουλίες. Το μέσο διαχρονικά είναι ένα, ο λόγος, η αλήθεια, η πειθώ, η επικοινωνία. Και εδώ είναι το βασικό μας πρόβλημα -ακόμα και τα καλά που κάνουμε δεν τα επικοινωνούμε.
Αν θέλουμε και επιθυμούμε βαθιά να αφήσουμε το χνάρι μας, την πατημασιά μας στην Ιστορία αυτής της χώρας, να βάλουμε το λιθαράκι μας για ένα καλύτερο μέλλον με αξίες, κοινωνική δικαιοσύνη, δημοκρατία, πρέπει από εδώ και πέρα να τρέξουμε με χίλια, που λέει και ο σοφός λαός.
Οφείλουμε να φτιάξουμε ένα κόμμα νέου τύπου που θα αυτενεργεί, θα παίρνει πρωτοβουλίες, θα σχεδιάζει και θα δρα συλλογικά μέσα στη σύγχρονη πραγματικότητα παράγοντας πολιτική, θα εμπνέει την κοινωνία και τη νέα γενιά. Δημιουργώντας συμμάχους, συνοδοιπόρους, συντρόφους και μέλη μέσα από τους αγώνες για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες, μέσα από τα κοινωνικά κινήματα και τις διάφορες συλλογικότητες, τους αγώνες για το περιβάλλον.
Χρειαζόμαστε ένα κόμμα σύγχρονο, αγαπητό στην κοινωνία, εκφραστή και συμπαραστάτη των δίκαιων αιτημάτων της, θεματοφύλακα του ήθους και των αξιών της Αριστεράς, που να αποτρέπει διολισθήσεις και λάθος συμπεριφορές.
Ένα κόμμα - σχολειό σκέψης και γνώσης, σύνθεσης και ανάλυσης της σύγχρονης πραγματικότητας, της γεωστρατηγικής μας θέσης ως χώρας, έναν χώρο αναμόρφωσης και ανάδειξης στελεχών, κύτταρο δημοκρατίας και απαραίτητο ιδεολογικό εργαστήρι.
Για να αλλάξει η κατάσταση για την κοινωνία προς το καλύτερο πρέπει να ξεκινήσουμε από τα μικρά που δεν έχουν κόστος και θα βελτιώσουν την καθημερινότητα των πολιτών, τη λειτουργία του δημόσιου τομέα, την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς, τη στήριξη των αδύναμων, την καλυτέρευση των συνθηκών στα νοσοκομεία και στον χώρο της Υγείας, την τιμωρία των φοροφυγάδων, τον πολιτισμό, που είναι όπλο στα χέρια μας και δεν το ξέρουμε.
Να ανοιχτούμε στην κοινωνία βγαίνοντας από τη μικρή μας στενάχωρη και γκρινιάρικη αυλή του 4%, χωρίς φοβίες και προκαταλήψεις, να κολυμπήσουμε στις μεγάλες θάλασσες με αυτοπεποίθηση και όραμα. Να δώσουμε ευκαιρίες στους νέους, στους τίμιους και στους δουλευτάδες, βάζοντας τα θεμέλια για μια σύγχρονη Ελλάδα του 21ου αιώνα, με ανάπτυξη, αξιόλογο πρωτογενή τομέα, νέες τεχνολογίες, μια πατρίδα που της αξίζει ένα καλύτερο μέλλον.
Πρέπει να αντιστοιχηθούμε με τις επιλογές και την εκτίμηση της ελληνικής κοινωνίας στο πρόσωπό μας, δείχνοντας καθημερινά με τις πράξεις μας ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι και ότι μπορεί να χάσαμε μια μάχη, αλλά ο πόλεμος δεν χάθηκε, συνεχίζεται..
Πρέπει να πιστέψουμε εν τέλει ότι το πείραμα ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν θα αποτελέσει αριστερή παρένθεση, αλλά ήρθε για να μείνει καιρό.
Είναι στο χέρι μας!
* Ο Ανδρέας Πιλάλης είναι μέλος της Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ 2ου Διαμ. Περιστερίου και συντονιστής της Δημοτικής παράταξης «Ενεργοί Πολίτες για την Ανατροπή στο Περιστέρι»
